ANALYSIS OF DISTRIBUTION PATTERN AND PROPERTIES OF PUBLIC SECURITY CRIMES IN AN URBAN ENVIRONMENT: CASE OF İZMİT CITY

Suç noktalarının basılı haritalar üzerine işaretlenerek gösterildiği eski yöntemler, Coğrafi Bilgi Sistemlerinin (CBS) ortaya çıkışıyla birlikte bilgisayar destekli grafik temsil yöntemlerine dönüşmüştür. Ayrıca, CBS durum ve olguların katman yapısıyla detaylı olarak temsil edilmesini ve bu olgu ve durumların birbiri ile ilişkisini analiz etmeyi sağlar. CBS ve suç haritaları mekanla ilgili durumları temsil etmeye, suçun mekandaki dağılımını modellemeye ve bu ikisinin birbiri ile ilişkisini analiz ederek suça neden olan mekânsal bağlamı anlamaya yardımcı olur. Suç olgusu, kentsel alanda güvenliğin bir ölçütü olarak Kentsel Yaşam Kalitesiyle de yakından ilgilidir. Bu çalışmada, yoğun sanayileşme ve kentleşmenin yaşandığı İzmit kentinde asayiş suçları oranları alansal bazda incelenmektedir. Suçun meydana geldiği yer ve ilgili bilgiler bir CBS veri tabanına geçirilmiştir. Mahalle düzeyinde elde edilen bu suç verileri kent merkezi ve kent merkezi çevresini kapsamaktadır. Suç sayısı ve suç türü suçun dağılımı ve örüntüsünü anlamak üzere, mahallelerin karakteristik özellikleri ve suçluların yaş, eğitim ve cinsiyet gibi temel özellikleri ile karşılaştırılmıştır. Asayiş suçları ile ilgili elde edilen bu sonuçlar grafik ve harita biçiminde gösterilmiştir. Mahallelerin sosyo-ekonomik vb. karakteristik özelikleri ile ve suçluların temel özellikleri ile suç arasında tespit edilen ilişkiler, suçla mücadele eden kurumların ve yerel yönetimlerin bölgelere özgü zayıflıkların giderilmesinde özel önlemler almasına yardımcı olur.

Anahtar Kelimeler:

Kentsel Yaşam Kalitesi, Suç, Suç Haritaları, Coğrafi Bilgi Sistemleri

ASAYİŞ SUÇLARININ KENTSEL ALANDA DAĞILIMI VE ÖZELLİKLERİNİN ANALİZİ: İZMİT KENTİ ÖRNEĞİ

Keywords:

Suç, Suç haritaları, Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS), Kentsel Yaşam Kalitesi,

PDF

___

Andresen, M. A., 2006. Crime measures and the spatial analysis of criminal activity. Brit. J. Criminology, 46, pp. 258-285.
Ergun, N., Yirmibeşoğlu F., 2007. Distribution of Crime Rates in Different Districts in Istanbul. Turkish Studies, 8(3), pp. 435-455.
Garson, I. B., Vann, G. D., 2001. Crime Mapping and Its Extension to Social Science Analysis. Social Science Computer Review Winter, 19(4), pp. 471-479.
Hill, B., Paynich, R., 2014. Hotspot Analysis in Fundementals of Crime Mapping. Jones and Bartlett Learning, Burlington, MA, pp.219-235.
Karaatlı, M., Ömürbek, N., Budak, İ., Dağ, O., 2015. Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri ile Yaşanabilir İllerin Sıralanması, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33, pp. 215-228.
Levine, N., 2001. CrimeStat: A Spatial statistics program for the analysis of crime incident locations (Vol.II), Ned Levine and Associates, Houston, TX, and the National Institute of Justice, Washington DC.
Liu, L., Eck, J. E. 2008. Artificial Crime Analysis Systems: Using Computer Simulations and Geographic Information Systems, Hershey, IGI Global.
Payne, G. K., 1993. The Provision of basic services in Pakistan, Turkey and Egypt. Urbanization in Developing Countries: Basic Services and Community Participation, ed. Mohanty B., Concept Publishing Company, New Delhi, pp. 17-33.
Ratcliffe, J. H. 2004. Strategic Thinking in Criminal Intelligence. Sydney: Federation Press.
Zhang, Y., Hoover, L., Zhao, J., 2016. Geographic Information System Effects on Policing Efficacy: An Evaluation of Empirical in Assessments. International Journal of Applied Geospatial Research (IJAGR), 5(2), pp. 1468-1483.