Suriye’de 15 Mart 2011 tarihinde, Arap Baharı olarak bilinen gösteriler ile başlayan ve nisan ayı itibariyle hız kazanan çatışmalar ülkeyi bir iç savaşa sürüklemiştir. İç savaşın ülke geneline yayılması ve hayatın yaşanmaz hale gelmesiyle birlikte, temel ihtiyaçlarını ve güvenliklerini karşılayamaz duruma gelen Suriyeliler çareyi sığınma haklarını kullanarak ülkelerini terk etmekte bulmuşlardır. Suriye ile geçmişten bu yana güçlü tarihi, kültürel ve komşuluk bağları olan Türkiye, krizden etkilenen Suriye vatandaşları için “açık kapı politikası” izlemiş ve dört yıl içerisinde %44’lük kabul oranı ile Suriye’ye komşu ülkeler arasında en fazla Suriyeli mülteciyi kabul eden ülke konumuna gelmiştir. Yine BMMYK verilerine göre, Türkiye’deki bütün Suriyeli mültecilerin % 49.2’si kadınlar ve çocuklardır. Bu oran kadınların göç sürecinden en çok etkilenen gruplar arasında yer aldığını ve incelenmesi gereken riskli bir grup olduğunu göstermektedir. Bu bağlamda Suriyeli mülteci kadınların uyum sorunlarını aşmak ve bulundukları ülke ile toplumsal ilişkileri sağlama almak amacıyla güvendikleri sosyal ağlar ise pozitif etkiye sahip olmanın yanında negatif bir etkiyi de beraberinde getirmekte olup onları başka sorunlara sürüklemektedir. Bu sorunlar suça olan yönelimi de artırmakla birlikte sosyal ağların karanlık yüzünü gözler önüne sermektedir. Çalışmada öncelikli olarak kurumsal açıklamalar bağlamında Suriyeli mülteci kadınların bulundukları ülkelere dahil olma sürecinde sosyal ağların olumlu yönlerine dikkat çekilmiştir. Daha sonra özellikle Suriyeli mülteci kadınların yaşadığı sorunlar ve onları suça iten faktörlerde sosyal ağların olumsuz yönleri literatür derlemesine bağlı olarak ele alınmıştır.

On March 15, 2011, in Syria, conflicts that began with the protests known as the Arab Spring and gained momentum as of April, led the country into a civil war. With the spread of civil war throughout the country and life becomes uninhabitable, the Syrians, who could not meet their basic needs and security, started to leave their country by using their right to asylum. Turkey, which has strong historical, cultural and neighborhood ties with Syria from past to present, follow “open door policy” for Syrian citizens affected by the crisis. In addition, Turkey has become a country that accepts a maximum of Syrian refugees in four years with a 44% acceptance rate among Syria's neighboring countries. According to UNHCR data, 49.2% of all Syrian refugees in Turkey are women and children. This ratio shows that women are among the most affected groups in the immigration and they are a risky group to be examined. In this context, it is an important necessity to overcome the adaptation problems of Syrian refugee women and to maintain social relations with the countries in which they are located. For this purpose, the social networks of Syrian refugee women should be considered. These problems not only increase the orientation to crime, but also reveal the dark side of social networks. In this study, firstly, positive aspects of social networks in the process of inclusion of Syrian refugee women in the context of institutional explanations have been pointed. In addition to having a positive effect on social networks, it also brings a negative effect, and drags Syrian women to other problems.