İnstabil, Kompleks Distal Radius Kırıklarında Traksiyon Altında Ve Traksiyonsuz Grafilerde Sınıflandırma Sistemlerinin Etkinliğinin Karşılaştırılması

Bu çalışmanın amacı distal radius kırıklarını konvansiyonel grafiler ile daha doğru ve etkin olarak tanımlamak ve sınıflamaktır. Bu amaçla 21 distal radius kırığı olan hastaya (yaş ortalaması: 38.4 (18-73) iki yönlü el bileği grafisi ve redüksiyon grafisi ile birlikte traksiyon grafisi çektirildi. Kırıklar traksiyon grafisi kullanılarak ve kullanılmadan sınıflandırıldı. Sonuçlar bilgisayarlı tomografi kullanılarak yapılan sınıflandırma ile karşılaştırıldı. Kırık sınıflandırılması için Frykman, Melone ve Fernandez sınıflaması kullanıldı. Traksiyon grafilerinin kullanılmadığı sadece geliş, alçılı grafi ve BT görüntülerinin değerlendirildiği birinci sınıflandırmada; Melone sınıflama sistemi hastaların %66.6’sını, Frykman sınıflama sistemi hastaların %90.4’ünü ve Fernandez sınıflama sistemi hastaların %100’ünü sınıflayabilmiştir. Geliş traksiyon ve alçılı grafilerinin değerlendirilmeye alınması ile yapılan ikinci sınıflandırmada Melone sınıflama sistemi hastaların %71.4’ini, Frykman sınıflama sistemi hastaların %95.2’sini ve Fernandez sınıflama sistemi hastaların %100 sınıflayabilmiştir. Traksiyon grafisinin elde edilmesi sonucunda Melone ve Frykman sınıflama sistemi %4.8 oranında daha fazla sayıda hastanın sınıflamasının yapılabilmesini sağlamıştır. Ayrıca üç hastada ek yumuşak doku yaralanmasının tespitini sağlamıştır. Distal radius kırıklarının radyolojik olarak değerlendirilmesinde traksiyon grafisi yumuşak dokunun daha iyi değerlendirilmesini ve hastaların kırıkları ile ilgili daha detaylı bilgiler edinmemizi sağlar.

Anahtar Kelimeler:

Kırık, Radius, Sınıflama Sistemi

Comparison of The Effectiveness of Classification Systems with and without Traction Radiographs in Unstable, Complex Distal Radius Fractures

The aim of this study is to identify and classify distal radius fractures more accurately and effectively with conventional radiographs. For this purpose, 21 patients (mean age: 38.4 (18-73)) underwent traction radiographs with two-way wrist and reduction radiographs. Fractures were classified with and without traction radiography. The results were compared with the classification using computed tomography. Frykman, Melone and Fernandez classifications were used for fracture classification. In the first classification where traction radiographs were not used, only arrival, reduction and CT images were evaluated. The Melone classification system was able to classify 66.6% of patients, the Frykman classification system to 90.4%, and the Fernandez classification system to 100% of patients. In the second classification made by evaluation of traction radiographs with other x-rays; Melone classification system was able to classify 71.4% of patients, 95.2% of Frykman classification system and 100% of Fernandez classification system. As a result of traction radiography, Melone and Frykman classification system enabled 4.8% more patients to be classified. It also provided additional soft tissue injury in three patients. In radiological evaluation of distal radius fractures, traction radiography provides better evaluation of soft tissue and provides detailed information about fractures of patients.

Keywords:

Classification System, Fracture, Radius,

PDF

___

1. Imrie M, Yao J. Distal radius fractures: A Historical perspective. In: Slutsky DJ, Osterman AL, editors. Fractures and Injuries of the Distal Radius and Carpus. Philadelphia: Saunders Elsevier. 2009:3–10.
2. Frykman, G. Fracture of the distal radius including sequelae-shoulder-hand-finger syndrome, disturbance in the distal radio-ulnar joint and impairment of nerve function. A clinical and experimental study. Acta Orthop Scand. 1967;108:3-6.
3. Melone CP, Jr. Articular fractures of the distal radius. Orthop Clin North Am. 1984;15(2):217-36.
4. Fernandez DL. Fractures of the distal radius: operative treatment. Instr Course Lect. 1993;42:73-88.
5. Rikli DA, Regazzoni P. Fractures of the distal end of the radius treated by internal fixation and early function. A preliminary report of 20 cases. J Bone Joint Surg Br. 1996;78(4):588-92.
6. Leslie BM, Medoff RJ. Fracture specific fixation of distal radius fractures. Tech Orthop. 2000;15:336-52.
7. Marsh JL, Slongo TF, Agel J, et al. Fracture and dislocation clasification compendium-2007: Orthopaedic Trauma Association classification, database and outcomes committee. J Orthop Trauma. 2007;21(10): 1-133.
8. Kleinlugtenbelt YV, Groen SR, Ham SJ, et al. Classification systems for distal radius fractures. Acta Orthop. 2017;88(6):681-7.
9. Axelrod T, Paley D. Limited open reduction of the lunate facet in comminuted fractures of the distal radius. J Hand Surg Am. 1988;13(3):372-7.
10. Tiumble TE. Factors affecting functional outcome of displaced intra-articular distal radial fractures. J Hand Surg. 1994; 19(2):325-40.
11. Sarmiento A, Berry N, Sinclair W. Colles' fractures. Functional bracing in supination. J Bone Joint Surg Am. 1975; 57(3):311-7.
12. Cooney WP, Linscheid RL. Complications of Colles’ fractures. J Bone Joint Surg (Am). 1980;62:613–61.
13. Bickerstaff DR, Bell MJ. Carpal malalignment in Colles' fractures. J Hand Surg Br. 1989;14(2):155-60.
14. Gülçek M. İnstabil, Kompleks Distal Radius Kırıklarında Sınıflama Sistemlerinin Karşılaştırılması ve Dinamik eksternal fiksatör ile tedavi sonuçlarımız. T.C. Sağlık Bakanlığı Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Tıpta Uzmanlık Tezi, Türkiye,1997.