SİYASAL REKLAMLARDAKİ DİL KULLANIMI: 24 HAZİRAN 2018 CUMHURBAŞKANLIĞI SEÇİMLERİ

Siyasal partiler ve adaylar, bulunduğu topluma daha iyi bir gelecek vaadiyle yola çıkar ve yönetime geldikleri zaman yapacaklarını veya yönetimdeyken yaptıklarını, mevcut durumdaki olumlu ya da olumsuz yanları, siyasal reklamlarında anlatmaya çalışırlar. Bunu da halkın duygu ve düşüncelerine ulaşarak onları istendikleri yönde ikna etmek için, kullandıkları dil ile gerçekleştirirler. Siyasette dil, yönetenlerle yönetilenler arasındaki iletişimi sağlayan ve kitleleri ikna etmede önemli bir araçtır. Bu dil, sadece söze dayalı değildir. Sembol, işaret, mimik, hareket, görüntü, renk ve giyim gibi tüm görsel unsurlar da siyaset dilinin birer aracıdır. Bu çalışmanın amacı siyaset dilini dilbilimsel açıdan açıklamaktır. Bu çalışma ayrıca liderlerin kullandıkları jargonu ve metinlerin içinde bulunduğu toplumu ve sosyal çevreyi açıklamayı amaçlamaktadır. Yapılan bu çalışma ile 24 Haziran 2018 Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde liderlerin kullandığı afişler görsel hem de dilsel göstergeler edimsel, edimbilimsel ve anlambilimsel düzlemler ile kültürel göstergeler göz önünde bulundurularak incelenmiştir. Çalışmada elde edilen bulgular siyasal reklamlarda kullanılan görsel ileti ile dilsel iletilerin etkili kullanımı reklamın ikna ediciliğini pekiştirdiği yönündedir.

USE OF LANGUAGE IN POLITICAL ADVERTISEMENTS: 24 JUNE 2018 PRESIDENTIAL ELECTIONS

Political parties and candidates set off with the promise of a better future for the society and in the political advertisements, they try to convey what they will do when they come to power or what they did when they were in power, positive and negative aspects of the current situation. They achieve this by means of a discourse, which they use to convince them according to their objectives by accessing to the emotions and opinions of their target audience. In politics, language is a significant tool in terms of providing communication between the rulers and the ruled. This language is not only based on verbal means. The aim of this study is to explain the language of politics linguistically. This study also aims to explain the society and social environment in which the leaders use the jargon and texts. With this study, the posters used by the leaders in the June 24, 2018 Presidential elections were analyzed by considering both visual and linguistic indicators, operant, pragmatic and semantic planes and cultural indicators. The findings obtained in the study are that the effective use of visual messages used in political advertisements and linguistic messages reinforces the persuasiveness of the advertisement.

___

  • Aksoy, B. (2002a). Siyaset dili ve çevirisi. Edit. Mustafa Durak, Kuramsal ve Uygulamalı Çeviri Sorunları. Bursa: Ankara Üniversitesi TÖMER, ss. 139-145.
  • Aksoy, B. (2002b). Siyaset dili ve çevirisi. Edebiyat Fakültesi Dergisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, ss. 1-10.
  • Barthes, R. (1999). Göstergebilimsel serüven, Çev. M.Rıfat, S.Rıfat, İstanbul: Yapıkredi Yayınları.
  • Batı, U. (2005).Bir anlam yaratma süreci ve ideolojik yapı olarak reklamların göstergebilim bir bakış açısıyla çözümlenmesi, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt : 29 No:2 ss.175-190.
  • Berger, A.A. (1996). Kitle iletişimde çözümleme yöntemleri, Çev. Murat Berkan, Uğur Demiray, Deniz Güler ve diğerleri, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Yayınları.
  • Boyer, A. (1996). A linguistic analysis of turkish political language. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Doktora Tezi.
  • Çobanoğlu, Ş. (2007). Suskunluk sarmalı ve siyasal iletişim. İstanbul: Fide Yayınları.
  • Eker, S. (2006). Terör örgütlerinde dil kullanımı ve terörist söylemlerin dil bilimsel yöntemlerle meşrulaştırılması. I. Türkiyat Araştırmaları Sempozyum. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.
  • Fiske, J. (2003). İletişim çalışmalarına giriş. Çev. Süleyman İrvan, Ankara: Bilim Sanat Yayınları.
  • Günay, D. (2002). Göstergebilim yazılar. İstanbul: Multilingual Yayınları.
  • Günay, D. (2004). Dil ve iletişim. İstanbul: Multilingual Yayınları.
  • İslamoğlu, A.H. (2002). Siyaset pazarlaması: toplam kalite yaklaşımı. 2. basım, İstanbul: Beta Basım.
  • Kaid, L.L. (1999). Political advertising: a summary of research findings, Edited By: Bruce I. Newman, Handbook of Political Marketing (423-438). London: Sage Publications.
  • Kalender, A. (2005). Siyasal iletişim: seçmenler ve ikna stratejileri. 2. Baskı. Konya: Çizgi Kitabevi.
  • Küçükerdoğan, G. R. (2005). Reklam söylemi. İstanbul: Es Yayınları.
  • Lilleker D.G. (2013). Siyasal iletişim: temel kavramlar. Editörler: Yusuf Devran vd., İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Mil, B. (2007). Göstergebilim kullanarak niteli çözümleme, Edit. Atila Yüksel, Burak Mil, Yasin Bilim, Nitel Araştırma: Neden, Nasıl, Niçin. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Mutlu, E. (1993). İletişim sözlüğü. Ankara: Ark Yayınevi.
  • Oktay, M. (2002). Politikada halkla ilişkiler. İstanbul: Derin Yayınları.
  • Rıfat, M. (1996). Göstergebilimcinin kitabı, İstanbul: Düzlem Yayınları.
  • Sayın, Ö. (2004). Göstergebilim ve sosyoloji, Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Tan, A. (2002). İlke ve uygulamalarıyla politik pazarlama, 2.basım, İstanbul: Papatya Yayıncılık.
  • Tokgöz, O. (2010). Seçimler, siyasal reklamlar ve siyasal iletişim. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Uztuğ, F. (1999). Siyasal marka: seçim kampanyaları ve aday imajı. Ankara: Mediacat Yayınları.
  • Williamson, J. (2000). Reklamların dili: reklamlarda anlam ve ideoloji. Çev. Ahmet Fethi, Ankara: Ütopya Yayınları.