Keeping culture-specific features and characteristics in translation from Korean into Uzbek

Çeviride, belirli bir kültürün belirli özellikleri ve kişilerarası iletişimin özelliklerini korumak önemlidir. Bir çevirmen, kaynak dilde ifade edilen iletişimsel hedefi çevirilecek dile aktarmak için çalışır. Bunu yaparken, ulusal-kültürel özellikleri ve kaynak dilin özelliklerini anlam kaybı olmadan ifade etmek önemlidir. Dilsel birimlerin doğru seçimi iki dilde zihinsel yönleri metnin duygusal etkileyiciliğini vurgulamak için yardımcı olur ve okuyucunun metni daha iyi anlaması için yardımcı. Bu makalede,Korece kültüre özgü özelliklerin Özbekçeye tercümesi, Koreli yazar Pak In Sook tarafından yazılan eserlerin genç Özbek çevirmen M.Gafforova tarafından yapılan çevirileri incelenmiştir. Çalışma sonucunca,kültüre has birimlerin kullanılmasının metni zenginleştirdiği ve metnin edebi amacı ile özellikleri arasında çok yakın ilişki olduğunu göstermiştir.

Korece-Özbekçe çevirilerinde kültürel özelliklerin korunması

In translation, it is important to keep culturespecific features and characteristics of interpersonal communication in a given culture. A translator tries to transfer the same communicative goal expressed in the source language into the target language. While doing so, it is important to keep both national-cultural characteristics and linguistic features of the source language. The correct choice of linguistic units to express mental aspects of both languages helps to highlight the emotional expressiveness of the text and helps the reader understand the translated text better. This article studies how culture-specific features are translated from Korean into Uzbek. The analyzed stories are written by a Korean writer Pak In Sook and their translation is done by a young Uzbek translator M.Gafforova. The study shows that the use of culture-specific units enriches the text and they are closely connected with text s literary characteristics and aim.

PDF

___

КОМИССАРОВ, В.Н. (1986) Лингвистика перевода. М.: Международное отношение, - 153 с.
КОМИССАРОВ, В.Н. (2001) Современное переводоведение. М.: ЭТС, - 424 с.
КОМИССАРОВ, В.Н. (1990) Теория перевода (лингвистические аспекты). М: Высшая школа, - С. 52-152.
Қудрат Мусаев. Таржима назарияси асослари. Т.: Фан, 2005. - 183-249 б.
МАҲМУДОВ Н.Нутқ маданияти ва тилнинг эстетик вазифаси // Филология масалалари.2006,N2(11). Б.51.
김문창. 국어 관용어의 연구 // 국어연구 30. 서울대 석사 학위 논문. 서울, 1974.
문종선.국어 관용어 연구. 원광대 석사 학위 논문. 전라북도 익산시: 원광대학교, 1994. - 93 p.
박영순. 관용어에 대하여 // 선암이을환교수 화갑기념 논문집. 국어교육, 1985. - pp. 105-122.
심재기. 한국어 관용 표현의 화용론적 연구. 관악어문연구 11. 서울: 서울대 국문과, 1986. - pp. 27-54.
안경화. 한국어 숙어의 유형에 대한 분석적 연구. 서울대 석사 학위 논문. 서울: 서울대학교, 1987. – 90 p.
양영희. 관용 표현의 의미 구현 양상// 국어학 26. 서울: 국어학회, 1995. - pp. 171-200.
엣센스 국어사전. [제 6 판] 서울: 전면개정판, 2006
외국인을 위한 한국어 문법 1. 서울: 커무니케이션북스, 2005. – pp. 313-460.
황수미. 국어 관용어의 의미론적 고찰. 고려대 석사 학위 논문. 서울: 고려대학교, 1994. – 67 p
http://academic.naver.com/view.nhn?doc
http://www.nanet.go.kr