Hilâl Karahan 2000 yılından itibaren şiir, röportaj ve inceleme yazıları yayımlıyor. Karahan, lirik ve tasavvufî şiirleriyle geleneği dönüştürürken anlatımcı şiirleriyle kadının toplumdaki yerini sorgular. Hilâl Karahan ağıtları, mektupları, şarkıları çağrıştıran şiirleriyle özellikle kadınların ve çocukların acılarına ortak olur. Karahan’ın şiirlerinde sağa yaslı, italik ve farklı puntoyla yazılmış bölümler dikkati çeker. Şiirde postmodern bir usul olan kolaj tekniğini kullanır. Söz konusu şiirler tek veya iki şiir olarak da okunabilir. Şiirde birden fazla şiir öznesi vardır. Bu bilinçaltı kolajları şairin şiirlerinin çok sesliliğini gösterir. Karahan makamla okunan Zebur surelerinin, âyinlerde okunan ilahilerin ve tekvinlerin (Allah’ın sıfatı, yoktan var etme, Tevrat’ın ilk bölümü, insanın yaratılışı) ritmini şiirlerinde yakalamaya çalışır. Evrenin yaratılışı sırasındaki ilk sesi -ona göre bütün sesler ondan türemiştir- şiirlerinde çoğaltmaya çalışan Hilâl Karahan dil insan ilişkisini sorgular ve dilin insan yaratılışındaki rolünü tasavvufî terimlerin ışığında okura yansıtır. Çalışmamızda Karahan’ın şiirinin katmanlı yapısı gösterilmiştir. Çalışmamızın amacı Hilâl Karahan’ın şiirlerinin kaynaklarını (tasavvuf, Tevrat, Yoga öğretisi...), şiir yazma yöntemini (kolaj) ve edebiyatımıza katkısını örneklerle göstermektir

Hilâl Karahan is publishing poetry, interview and research texts since 2000. Karahan interrogates tradition with her lyrical and mystical poems and questions the woman’s place in society with her narrative poems. Hilâl Karahan’s poems, which are connotative to laments, letters, songs, share the pain of women and children especially. In Karahan’s poems, sections that are written on the right, in italics and different fonts are noteworthy. She uses collage technique which is a postmodern method in poetry. These poems can be read as one or two poems. Poems have varios distinct poetry personas. These subconscious collages show the polyphony of the poet’s poems. Karahan tries to catch the rhythm of the psalms of Psalter, the hymns read in the rituals and the monuments (The God’s attribute, the first part of the Torah, the creation of man) read in the verses. Hilâl Karahan, who tries to reproduce the first voice during the creation of the universe -and all sounds derived from it- in her poems, questions the human relationship and reflects the role of language in human creation in the light of the mystical terms. In our study, the multilayered structure of Karahan’s poetry is shown. The aim of our study is to show the sources of the poems of Hilâl Karahan (Sufism, Torah, the doctrine of Yoga ...), poetry writing method (collage) and its contribution to our literature with examples.