H. N. ATSIZ'IN OTANTİK TOPLUM ÜTOPYASI: BOZKURTLARIN ÖLÜMÜ

Edebî eserleriyle siyasi fikirlerini aktarma ve yaşatma çabasında olan Hüseyin Nihal Atsız’ın siyasi görüşleri Türk siyasi hayatında önemli bir tartışma konusu olmuştur. Bu çalışmada Bozkurtların Ölümü romanından hareketle Atsız’ın ütopist karakteri vurgulanmakta ve bu eserinde modernizm karşıtı bir milliyetçi olarak otantik bir toplum ütopyası kurduğu fikri savunulmaktadır. Bozkurtların Ölümü’nde detayları tespit edilebilecek olan bu ütopik toplum, mevcut siyasi ortamın eleştirisi olan Dalkavuklar Gecesi’nde hicvettiği insan tiplerinin zıddı olarak yüksek ahlâkî özellikleri ile öne çıkan, doğa ve hayvanlarla barışık, sadece yaşamını sürdürmek için avlanan ve savaşan otantik insanlardan oluşmaktadır. Bu kapsamda romanda, Türkler içindeki fikir ayrılıklarının gayet objektif bir şekilde canlandırılmış olmasına rağmen, romanda tarafsızlığı bozacak şekilde ve ısrarla neden Türklerin mutlak haklı, Çinlilerin mutlak haksız olarak gösterildikleri sorusunun cevabı aranmış ve sonuç olarak Çinlilerin modern olanı temsil ettiği Türklerin ise otantik, iyi ve doğru olana karşılık geldiği sonucuna ulaşılmıştır. Bu husus Atsız’ın Türkçülüğünün, diğer milliyetçi düşüncelerden farklılaşacak şekilde, modern olana karşıtlık temelinde yükseldiğini göstermektedir.

H. N. ATSIZ’S AUTHENTIC SOCIAL UTOPIA: BOZKURTLARIN ÖLÜMÜ

Hüseyin Nihal Atsız tried to convey his political idea, which have been among the important topics of discussion, through literary works. In this study, the utopian character of Atsız is emphasized, based on the novel Bozkurtların Ölümü, and it is argued that in this work he establishes an authentic social utopia as an anti-modernist nationalist. This utopian society, emerged as the opposite of the human types it satirized in the Dalkavuklar Gecesi, which is a critique of the current political environment. People in the utopian society are stand out with their high moral characteristics and are at peace with nature and animals, hunt and fight just to survive. In this context, the answer to the question of why the Turks are shown as absolute right and the Chinese as absolute unjust was sought, in a way that violates the neutrality of the novel, despite Atsız's objectively portraying the differences of opinion among the Turks, and as a result, the Chinese represent the modern. It has been concluded that Turks correspond to what is authentic, good and correct. This point shows that Atsız's Turkism, differing from other nationalist ideas, rose on the basis of opposition to the modern one.

PDF

___

Akün, Ö. F. (1987). Hüseyin Nihal Atsız. TDV İslâm Ansiklopedisi, 4, 87-91, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
Aktaş, Ş. (2011). Edebiyat ve edebi metinler üzerine yazılar. Ankara: Kurgan EdebiyatBerikan Yayınevi.
Armstrong, J. A. (2018). Milliyetçilikten önce milletler. (çev.: S. Erdem Türközü), İstanbul: İletişim Yayınevi.
Atsız, N. (1997). Makaleler III. İstanbul: İrfan Yayınevi.
Atsız, N. (2000). Atsız'dan seçmeler: Türkçü kimdir? https://www.kavgamiz.com/orkundergisi/atsizdan-secmeler-turkcu-kimdir-101/ (E.T.: 15.1.2022)
Atsız, N. (2011). Turancılık romantik bir hayal değildir. Turancılık, Millî Değerler ve Gençlik (Makaleler-1). 12. Basım, 20-28. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Atsız, N. (2018a). Bozkurtlar (Birinci kitap: Bozkurtların ölümü), 133. Basım, Ankara: Ötüken Neşriyat.
Atsız, N. (2018b). Turancılık, millî değerler ve gençlik (Makaleler-1). 12. Basım. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Atsız, N. (2019). Dalkavuklar gecesi. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Atsız, N. (2020). Ruh adam. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Bölükbaşı, Y. Z. (2018). Türkçü-turancı milliyetçiliğin düşünsel temelleri üzerine bir inceleme. Akademik Hassasiyetler, 5(10), 45-60.
Bakırezer, G. (2008). Nihal Atsız. Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce Cilt 4: Milliyetçilik. (ed.: Tanıl Bora), 3. Basım, 352-357, İstanbul: İletişim Yayınevi.
Baykuzu, T. D. (2016). Son bilgiler ışığında Kür Şad isyanı. Konya: Kömen Yayınları.
Çakır, G. Ö. (2010). Kürşad’ın gerçekliği hakkında. Orkun Dergisi, (147).
Enginün, İ. (1986). Halide Edib Adıvar. Ankara: Sevinç Matbaası.
Ercilasun, A. B. (2020). Prof Dr. Ahmet Bican Ercilasun ile Atsız’ın edebiyatı üzerine. Söğüt, 3, 14-22
Güntürk, S., - Berber, Ş. (2019). Hüseyin Nihal Atsız'ın eğitim görüşleri. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 8(23), 313-324.
Gellner, E. (1992). Uluslar ve ulusçuluk. (çev:. Büşra Ersanlı Behar- Günay Göksu Özdoğan), İstanbul: İnsan Yayınları.
Goodwin, B. (1999). Liberallere karşı ütopya düşüncesi. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 115-134.
İnan, A. (1986). Tarihte ve bugün Şamanizm: Materyaller ve araştırmalar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Küçüktepe, F. (2016). Dalkavuklar gecesi - Z vitamini. Tarih Kritik, 4, 83-88.
Kılıç, E. (2004). Tanzimat'tan Cumhuriyet'e edebi ütopyalara bir bakış. Kitaplık 76, 73- 77.
Kapusuzoğlu, G. (2017). Tarihî bir kişilik olarak Kür Şad ve 639 yılı. Gazi Türkiyat, 21, 121-136.
Koç, S. (2011). Türklerde kadın ve Hüseyin Nihal Atsız’ın tarihî romanlarında kadın motifi. Erdem İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 60.
Kumar, K. (2005). Ütopyacılık. (çev.: Ali Somel), Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Mannheim, K. (2016). İdeoloji ve ütopya. (çev.: Mehmet Okyayuz), Ankara: Nika Yayınevi.
Özdemir, C. (2007). Atsız Bey: Hüseyin Nihal Atsız'ın hayatı, fikirleri ve romanları üzerine bir inceleme. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Özkırımlı, U. (1999). Milliyetçilik kuramları. İstanbul: Sarmal Yayınevi.
Özkırımlı, U. (2010). Milliyetçilik üzerine güncel tartışmalar: Eleştirel bir müdahale. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Sertkaya, O. F. (1987). Hüseyin Nihâl Atsız. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı.
Sertkaya, O. F. (2014). Kür Şad adının etimolojisi veya Türk tarihinde Kür Şad adlı bir kişi var mıdır? Gazi Türkiyat, 1(14), 1-10.
Smith, A. (2017). Etno-sembolizm ve milliyetçilik. (çev.: Bilge Firuze Çallı), İstanbul: Alfa Basım Yayın.
Ünser, H. İ. (2019). Türk Edebiyatında siyasi roman (1890-1940). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi.
Yılmaz, M. (2015). Nihal Atsız'ın târih algısı ve Türk târihi hakkındaki görüşleri. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10 (9), 469-484.