DULOVO VE BABADAĞ TÜRK AĞIZLARINDA KULLANILAN “BİTTA” EDATI ÜZERİNE BİR İNCELEME

“Bitta”, “bir” sayı sıfatı ile “taa” edatının birleşmesiyle oluşmuş olup “bittaa, bittâ, bitta, bitda” gibi farklı fonetik şekilleri görülmektedir. Anadolu ağızlarında tesadüf etmediğimiz “bitta” Dobruca Türk Ağızlarının bir kısmında yaygın olarak kullanılmaktadır. Özellikle Silistre Türk Ağızlarında sıklıkla karşılaştığımız sözcük, mevcut kaynaklarda zarf olarak değerlendirilmektedir. Sözcüğün zarf dışında farklı işlevlerdeki kullanımlarıyla karşılaşmamız konu üzerinde durmamızda etkili olmuştur. Çalışmada, Dobruca Bölgesi Türk Ağızlarında “bitta” sözcüğünün görüldüğü örnekler derlenerek işlevlerine göre bir sınıflandırma yapılması, “bitta” sözcüğünün tür ve köken bilgisi yönünden açıklanması amaçlanmaktadır. Bu çalışmayla, birden fazla sözcüğün birleşerek oluşturduğu edatlardan biri olduğunu düşündüğümüz “bitta” edatının gelişim seyri, farklı fonetik söyleyişleri sayesinde takip edilebilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Bitta, , Dulovo

PDF

___

ADALI, Oya (2004). Türkiye Türkçesinde Biçimbirimler, İstanbul: Papatya Yay.AKSAN, Doğan (1983) vd. Neşe Atabay, İbrahim Kutluk, Sevgi Özel, Sözcük Türleri, Ankara: TDK Yay.BİLGEGİL, M. Kaya (1984). Türkçe Dilbilgisi, İstanbul: Dergâh Yay.CEBECİ, İsa (2010). Örneklerle Deliorman Türk Ağzı Sözlüğü, Ankara: TDK Yay.DEMİREL DÖNMEZ, Özlem (2012). Kuzeydoğu Bulgaristan Silistreli İli Dulovo / Akkadınlar İlçesi Türk Ağızları, Ankara: Gazi Kitabevi.DEMİREL DÖNMEZ, Özlem (2018). Romanya Tulça İli Babadağ İlçesi Türk Ağızları, (basıma hazır).EDİSKUN, Haydar (1996). Türk Dilbilgisi, İstanbul: Remzi Kitabevi.ERGİN, Muharrem (1995). Türk Dil Bilgisi, İstanbul: Bayrak Yay.GENCAN, Tahir Nejat (2001). Dilbilgisi, Ankara: Ayraç Yay.HACIEMİNOĞLU, Necmettin (1992). Türk Dilinde Edatlar, İstanbul: MEB Yay.HATİPOĞLU, Vecihe (1972). Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Ankara: TDK Yay. KARA, Funda (2009). “Edat Ve Zarf Üzerine Bazı Düşünceler”, Turkısh Studies, Sayı: 4/3. KARAAĞAÇ, Günay (2011). Türkçenin Söz Dizimi, İstanbul: Kesit Yay.KARAHAN, Leyla (2011). Türkçede Söz Dizimi, Ankara: Akçağ Yay.KORKMAZ, Zeynep (1992). Gramer Terimleri Sözlüğü, Ankara: TDK Yay.KORKMAZ, Zeynep (2003). Türkiye Türkçesi Grameri (Şekil Bilgisi), Ankara: TDK Yay. SOYDAN, Serpil (2013). “Karışık Dilli Eserlerin Söz Varlıklarından Edatlara Bir Bakış”, Turkısh Studies, Sayı: 8/9.