SOSYAL BİLGİLER 6. VE 7. SINIF DERSLERİNDE KIRSAL YERLEŞME ŞARTLARINA GÖRE TASARLANMIŞ ETKİNLİKLERİN VERİMLİLİĞİ

___

  • Acun, İ., Kamber, T., & Akar, C. (2011). İlköğretim birinci kademe sosyal bilgiler öğretim programının uygulanabilirliği. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 195-218. Açıkgöz, Ü. K. (2014). Aktif öğrenme (14.Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Aksoy, N. (2003). Eylem araştırması: Eğitimsel uygulamaları iyileştirme ve değiştirmede kullanılacak bir yöntem. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 36, 474-489.
  • Arı, R., Üre, Ö., & Yılmaz, H. (1999). Gelişim ve öğrenme psikolojisi. Eğitimin psikolojik temelleri. (2.Baskı). Konya: Mikro Yayınları.
  • Berg, B.L., & Lune, H. (2015). Giriş (H. Aydın, Çev.), Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. H. Aydın (Çev. Ed.). Konya: Eğitim Kitapevi.
  • Bilge, F. A. (2001). Gelişmekte olan ülkelerde ekonomik istikrara yönelik maliye politikası uygulamalarının etkinliği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi. 4(1), 39-58.
  • Bilgili, A. S. (2015).Geçmişten günümüze sosyal bilimler ve sosyal bilgiler. Ali Sinan Bilgili (Ed),Sosyal Bilgilerin Temelleri (7.baskı) içinde (s.1-34). Ankara: Pegem Akademi.
  • Buran, A. (2015). Nitel araştırmada veri toplama. Fatma Nevra Seggie ve Yasemin Bayyurt (Ed),Nitel araştırma: Yöntem, Teknik, Analiz ve Yaklaşımları içinde (s. 43-58). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Creswell, J. W. (2014). Nitel yöntemler. (Y. Dede Çev.). Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları: Araştırma deseni. Selçuk Beşir Demir (Çev. Ed.). (+. Baskıdan Çeviri). Eğiten Kitap: An- kara.
  • Creswell, J.W. (2016). Felsefi varsayımlar ve yorumlayıcı çatılar. (M. Aydın Çev.), Nitel araştırma yöntemleri. M. Bütün ve S. B. Demir (Çev. Ed.). (3. Baskı). Ankara: Siyasal Kitapevi.
  • Çalışkan N., & Ayık A. (2015). Okul aile birliği ve velilerle iletişim. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 69-82.
  • Çelik, F. (2006). Türk eğitim sisteminde hedefler ve hedef belirlemede yeni yönelimler. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi. 11, 1-15.
  • Demirel, Ö. (2014). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya. (21. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Doğanay, A., & Sarı, M. (2008). Öğretmen gözüyle yeni sosyal bilgiler programı: Adana ilinde bir araştırma. İlköğretim Online, 7(2), 468-484
  • Ece, İ. (2012). Kırsal yerleşmede çalışan sınıf öğretmenlerinin matematik öğretiminde karşılaştığı sorunlar(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Erişti, B. (2013). Beyin temelli öğrenme ve yapılandırmacılık. Gürhan Can (Ed), Eğitim Psikolojisiiçinde (s. 229-254). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi AÖF Yayınları.
  • Garan, Ö. (2005). Kırsal yerleşmedeki sınıf öğretmenlerinin matematik öğretiminde karşılaştıkları sorunlar (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Osmangazi Üniversitesi: Eskişehir.
  • Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı (2015). Ulusal kırsal kalkınma stratejisi (2014-2020). Ankara: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı.
  • Güler, A., Halıcıoğlu, M.B., & Taşğın, S. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma. (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.
  • Günaydın, G. (2010). Tarım ve kırsallıkta dönüşüm. Politika transferi süreci. AB ve Türkiye. Ankara: Tan Kitabevi Yayınları.
  • Kannapel, P. J., & DeYoung, A. J. (1999).The rural school problem in 1999: a rewiew and critique of the literatüre, Journal of Research in Rural Education, 15(2), 67-79.
  • Karadeniz, İ. (2014). Kırsal yerleşmedeki ortaokul öğrencilerinin matematiğe ilişkin kaygıları ile matematik tutumları arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
  • Kaya, N. Ç. (2012). Aile ve çocuk. Aytül Kasapoğlu ve Nadide Karkıner (Ed), Aile sosyolojisi içinde (s. 106-133). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi AÖF Yayınları.
  • Koçak, R. (2011). Temel kavramlar. Öğrenmeyi etkileyen etmenler. Behçet Oral (Ed), Öğrenme Öğretme Kuram ve Yaklaşımları (1.baskı) içinde (s.3-28). Ankara: Pegem Akademi.
  • Kolcu, E. (2011). Kırsal yerleşmein eğitim durumu ve taşımalı eğitim (Eskişehir Alpu kırsalı örneği).(Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
  • Millî Eğitim Bakanlığı (2016). İlköğretim sosyal bilgiler 7. sınıf öğretmen kılavuz kitabı. Ankara: Korza Yayıncılık.
  • Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2005). Sosyal Bilgiler 6.-7. Sınıflar Programı. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
  • Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.
  • Özdemir, S. M. (2014). Sosyal bilgiler öğretimi programı ve değerlendirilmesi. Mustafa Safran (Ed), Sosyal Bilgiler Öğretimi. (3.baskı) içinde (s.17-48). Ankara: Pegem Akademi.
  • Öztürk C. (2012). Sosyal bilgiler: Toplumsal yaşama disiplinlerarası bir bakış. Cemil Öztürk (Ed), Sosyal bilgiler öğretimi. Demokratik vatandaşlık eğitimi. (3.baskı) içinde (s.1-31). Ankara: Pegem Akademi.
  • Seggie, F. N., & Bayyurt, Y. (2015). Nitel araştırma yöntemi. Fatma Nevra Seggie ve Yasemin Bayyurt (Ed.). Nitel araştırma: Yöntem, Teknik, Analiz ve Yaklaşımları içinde (s. 11-22). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Şekerci, C. (2000). Türk eğitim sisteminin kırsal bölgedeki sorunları ve çözüm önerileri. Milli Eğitim Dergisi, 146.f
  • Tan, Ş. (2011). Öğretimde ölçme ve değerlendirme. KPSS el kitabı. (6. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Taş, B. (2016). Türkiye’nin kırsal yerleşmeleri. İstanbul: Yeditepe Yayınevi.Tunçdilek, N. (1980). Türkiye’de kır yerleşmesinin gelişimi ve evrimi. İstanbul Üniversitesi Coğrafya Enstitüsü Dergisi, 23, 1-26.
  • Tütengil, C. O. (1975). 100 soruda kırsal Türkiye’nin yapısı ve sorunları. İstanbul: Gerçek Yayınevi. Ünlü, M. (2014). Coğrafya öğretimi.Ankara: Pegem akademi. Yaşar, Ş. ve Gültekin, M. (2012). Anlamlı öğrenme için etkili öğrenme stratejileri. Cemil Öztürk (Ed.). Sosyal Bilgiler Öğretimi. Demokratik Vatandaşlık Eğitimi (3.baskı) içinde (s.77-110). Ankara: Pegem Akademi.
  • Yaşar, Ş. ve Ünlüer, G. (2011). Sosyal bilgiler dersinde gazete kullanımının dördüncü sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına ve tutumlarına etkisi. İlköğretim Online, 10(1), 109-120.
  • Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9.baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Milli Eğitim Dergisi-Cover
  • ISSN: 1302-5600
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1973
  • Yayıncı: Milli Eğitim Bakanlığı
Sayıdaki Diğer Makaleler

SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARININ METİN TÜRLERİNE VE METİNLERİN TÜRKÇE DERSLERİNDE KULLANIMINA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Abdullah KALDIRIM, Ömer Faruk TAVŞANLI

İNGİLİZCE ÖĞRETMENLERİNİN EĞİTİM BİLİŞİM AĞI (EBA) KULLANIM DURUMLARININ İNCELENMESİ

M. Esad KULOĞLU, Erdal BAY

TÜRKİYE’DEKİ 2013 VE 2018 İLKOKULLAR VE ORTAOKULLAR İNGİLİZCE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMLARININ KARŞILAŞTIRILMASI: 7. SINIF İZLENCELERİNİN ANALİZİ

Ahmet ACAR

BİRİNCİ SINIFA BAŞLAMAK İÇİN OKULA BAŞLAMA YAŞI MI OKULA HAZIR OLUŞ MU?

Dicle AKAY, Remziye CEYLAN

FEN BİLİMLERİ DERSLERİNDE TÜRK-İSLAM BİLGİNLERİNİN ÖĞRETİLMESİNE DAİR ÖĞRETMEN VE UZMAN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Nazıme ÖZGÜR TAMDOĞAN, M. Bahadır AKTAN

ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN YAZMA DÜZEYLERİ VE YAZILARINDA KARŞILAŞILAN SORUNLAR

Niymet BAHŞİ, Nesrin SİS

SOSYAL BİLGİLER 6. VE 7. SINIF DERSLERİNDE KIRSAL YERLEŞME ŞARTLARINA GÖRE TASARLANMIŞ ETKİNLİKLERİN VERİMLİLİĞİ

Nurullah SEYİDOĞLU, İsmail ACUN

1416 SAYILI KANUN KAPSAMINDA YURT DIŞINDA LİSANSÜSTÜ ÖĞRENİM GÖRENLERİN ÇALIŞTIKLARI KAMU KURUM VE KURULUŞLARINA YAPTIKLARI KATKILAR İLE İLGİLİ GÖRÜŞLERİN ANALİZİ

Semih AKTEKİN, İbrahim TEKBEN

EĞİTİM FAKÜLTELERİ ÖĞRETMEN ADAYLARINI DERİNLEMESİNE ÖĞRENEN BİREYLERE DÖNÜŞTÜREBİLİYOR MU?

Dilek İLHAN BEYAZTAŞ

TÜRKÇE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMI (2018) TEMELİNDE HAZIRLANAN ORTAOKUL TÜRKÇE DERS KİTAPLARININ ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİYLE DEĞERLENDİRİLMESİ

Hasan Hüseyin MUTLU, Üzeyir SÜĞÜMLÜ, Enes ÇİNPOLAT