de Holocaustur. O, Holocaust gibi trajik bir olayı modernliğin bü- yük bir günahı olarak görmektedir. Bu trajik olayın temel müsebibi olarak ‘rasyonel bürokrasi’ ve ‘araçsal aklı’ görmektedir’. Metafor- ları çok sık kullanan Bauman bu meseleyi bir bahçıvan metaforu yardımıyla çözümlemektedir. Nasıl ki bahçıvan yabancı otları bah- çeden ayıklarsa, aynı şekilde modern devletler de müphem ve belir- sizliği arzulamaz ve onları ortadan kaldırmaya çalışır. Buradan ha- reketle ona göre Avrupalılar açısından müphem olarak görülen Yahudiler modernliğin sonucu olarak bahçedeki yabani otlar gibi yok edilmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda Bauman, sorgulamasında