Siyasal Seçim Süreçlerinde Sanal Karakter Kullanımının Diziler Üzerinden İncelenmesi: “Waldo Zamanı Örneği”

Hızlı gelişen teknolojik gelişmelerin toplumların siyaset konusundaki eğilimlerini değiştirdiği görülmektedir. Bununla birlikte populizmin de toplumsal dönüşümde etkili olduğunu söylemek mümkündür. Bu toplumsal dönüşüm sadece siyaset arenasında değil medyada da kaçınılmaz değişimlere yol açmıştır. Popülist uygulamalar vasıtasıyla vatandaşlar seyircilere dönüşerek medyada kendilerine yer bulur hale gelmiştir. Hızlı teknolojik gelişmelerin siyaset arenasına getirdiği yeniliklerden biri kitle iletişim araçları vasıtasıyla sanal teknolojilerin siyasal iletişim süreçlerinde kullanılmasıdır. Bu sanallığın hem avantajları hem de dezavantajları bulunmaktadır. Kitleleri kolay harekete geçirip istediği gibi yönlendirme gücünü elinde tutan bu sanallık aynı zamanda gerçek olmayanı gerçek olarak göstererek bir yanılsamaya da sebep olmaktadır. Bu yönleriyle çalışmada Jean Baudrillard’ın simülakr, simüle etmek ve simülasyon kavramlarından bahsedilerek sanal bir ayıcığın siyasal seçimlerde gösterdiği performansın serüveni de ele alınmıştır. Sanal ortamlarda yeni medya teknolojileri vasıtasıyla gerçekleşen deneyimler ve yaratılan sanal dünyalar, gerçek ile gerçek olmayan arasındaki karşıtlığı gün yüzüne çıkarsa da bu sanallığın siyaset ortamlarında kitleleri harekete geçirmeyi kolaylaştırdığı da görülmektedir. Araştırmanın ana konusu ise siyasal seçimlerde sanal karakter kullanımını örnek televizyon dizisi üzerinden okumaktır. Bu doğrultuda çalışmanın evrenini televizyon dizileri oluştururken evren; nitel araştırma tekniklerinden biri olan amaçlı örneklem aracılığıyla söz konusu dizinin hem televizyonda hem de dijital platformlarda yayınlanan ve sanal karakterlerin siyasal seçim süreçlerinde kullanılmasını işleyen bölümleri ile sınırlandırılmıştır. Araştırmada, Black Mirror (2011-2019) dizisinin The Waldo Moment (Waldo Zamanı, Bryn Higgins, 2013) bölümü örnekleminden yola çıkarak sanal karakterlerin diziler aracılığıyla siyasal kampanyalardaki işlevlerini ve önemini açıklamak hedeflenmiştir. Bu hedef doğrultusunda belirlenen örneklem Black Mirror dizisinin The Waldo Moment” bölümü üzerine betimsel analiz yöntemi ile detaylı bilgiler sunulmaktadır. Bununla birlikte siyaset-sanal karakterler-siyasal kampanyalar ilişkisi anlamlandırılmıştır.Bu çalışmada; sanal karakterler dizi örneği üzerinden incelenmiş ve sanal gerçeklik teknolojisinin sağladığı kolaylıkların gelecekteki siyasal süreçlere etkileri irdelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Siyasal Seçimler, Popülizm, Siyaset ve Sanallık, Sanal Teknolojiler, Waldo

Examining the Use of Virtual Characters in Political Election Processes through Serials: “Example of The Waldo Moment”

It is seen that rapidly developing technological developments have changed the tendencies of societies on politics. For all that, it is possible to say that populism is also effective in social transformation. This social transformation has led to inevitable changes not only in the political arena but also in the media. Through populist practices, citizens have become spectators and find a place for themselves in the media. One of the innovations brought by rapid technological developments to the political arena is the use of virtual technologies in political communication processes through mass media. This virtuality has both advantages and disadvantages. This virtuality, which has the power to easily mobilize and direct the masses as it wishes, also causes an illusion by showing the unreal as real. With these aspects, Jean Baudrillard’s simulacrum, simulating and simulation concepts are mentioned and the adventure of a virtual teddy’s performance in political elections is also discussed. Although the experiences and virtual worlds created through new media technologies in virtual environments reveal the contrast between real and unreal, it is also seen that this virtuality makes it easier to mobilize the masses in political environments. The main subject of the research is to read the use of virtual characters in political elections through a sample television series. In this direction, the universe of the study consists of television series; By means of purposive sampling, which is one of the qualitative research techniques, it is limited to the sections of the series that are broadcast both on television and digital platforms and that deal with the use of virtual characters in political election processes. In the research, it is aimed to explain the functions and importance of virtual characters in political campaigns through serials, based on the sample of “The Waldo Moment” (Bryn Higgins, 2013) episode of Black Mirror (2011-2019). In line with this goal, detailed information is presented on the episode “The Waldo Moment” of the Black Mirror series, with the descriptive analysis method. In addition, the relationship between politics-virtual characters-political campaigns has been made sense.In this study; The virtual characters were examined through the example of the TV series and the effects of the conveniences provided by the virtual reality technology on the future political processes were examined.

Keywords:

Political Elections, Populism, Politics and Virtuality, Virtual Technologies, Waldo.,

PDF

___

Acarlı, Meltem Dilek (2014). “Politainment (Eğlenceli Siyaset) Kavramı Bağlamında Türkiye’de Siyasal Seçim Kampanyalarının Analizi”. Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul: Maltepe Üniversitesi, 2014.
Algül, Figen (2004). “Günümüzde Siyasal İletişim ve Medyanin Buluşma Noktasi: Politainment (Eğlenceli Siyaset/ Siyasal Eğlence)”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi, 2004
Atay, Tayfun (2018). Meşhuriyet Çaği Görünüyorum Öyleyse Varim. İstanbul: Can Yayınları.
Banks, Jaime ve De Graaff, Maartje M.A (2020). “Toward an Agent-Agnostic Transmission Model: Synthesizing Anthropocentric and Technocentric Paradigms in Communication”. Hmc Human-Machine Communication, 1, 19-36.
Baudrillard, Jean (2012). İmkânsiz Takas. Çev., Ayşegül Sönmezay. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Baudrillard, Jean (2002a). İllüzyon, Yitirilen İllüzyon ve Estetik. Çev., Oğuz Adanır. Ankara: Doğu Batı 6(21).
Baudrillard, Jean (2002b). Çaresiz Stratejiler. Çev., Oğuz Adanır. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Baudrillard, Jean (2004a). Tüketim Toplumu. Çev., Hazar Deliceçaylı ve Ferda Keskin. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Baudrillard, Jean (2004b). Kötülüğün Şeffaflığı Aşırı Fenomenler Üzerine Bir Deneme. Çev., Işık Ergüden. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Baudrillard, Jean (2004c). Tam Ekran. Çev., Bahadır Gülmez. İstanbul: Yky.
Baudrillard, Jean (2005a). Şeytana Satılan Ruh Ya Da Kötülüğün Egemenliği. Çev., Oğuz Adanır. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Baudrillard, Jean (2005b). Simülakrlar ve Simülasyon. Çev., Oğuz Adanır. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Baudrillard, Jean (2006a). Sessiz Yığınların Gölgesinde Toplumsalın Sonu. Çev., Oğuz Adanır. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Baudrillard, Jean (2006b). Kusursuz Cinayet. Çev., Necmettin Sevil. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Baudrillard, Jean (2011). Simgesel Değiş Tokuş ve Ölüm. Çev., Oğuz Adanır. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
Bekiroğlu, Onur ve Bal, Enes (2014). Siyasal Reklamcılık, İstanbul: Literatürk Acedemia
Berns, F. G. Pagnoni (2018). “Spectacular Tech-Nightmare: Broadcasting Guy Debord”, Angela M. Cirucci And Barry Vacker (Der.) İçinde, Black Mirror and Critical Media Theory, London: Lexington, 115-126.
Block, Elena (2013). “A Culturalist Approach To The Concept Of The Mediatization Of Politics: The Age Of “Media Hegemony”, Communication Theory, Volume 23, Issue 3, 259–278, Https://Doi.Org/10.1111/Comt.12016
Braidotti, Rosi (2014). İnsan Sonrası. Çev., Öznur Karakaş. İstanbul: Kolektif Yayınları.
Breton, Philippe ve Proulx, Serge (2012). L’explosion De La Communication. 4. Edition. Paris: La Decouverte. Büyüköztürk, Şener, vd. (2008). Bilimsel Araştirma Yöntemleri. (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Buzjak, Damagoj ve Kunica, Zoran (2018). “Towards Immersive Designing of Production Processes Using Virtual Reality Techniques Interdisciplinary Description of Complex Systems” (16)1, 110-123.
Çalışkan, Sebahattin. (2013). “Sanal Karakterlerin Sinemadaki Gelişim Süreci”. Selçuk İletişim, 4(3), 159-165. Castells, Manuel (2000). “Globalization and Identitiy In the Network Society”, Prometheus, Vol.4, 107-123.
Çelik, Ejder (2015). “Distopik Romanlarda Toplumsal Kurgu” Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 18(1), 57-79.
Couldry Nick ve Hepp Andreas (2013). “Conceptualizing Mediatization: Context, Traditions, Arguments, Communication Theory” 23 (3).
Dance, Frank E. X. (1970). The “Concept” Of Communication. Journal of Communication, 20(2), 201-210.
Dörner, Andreas (2001). Politainment: Politik İn Der Medialen Erlebnisgesellschaft, Berlin: Suhrkamp Verlag.
Ergun, Ali (2002). “Görsellik Ve Türkiye’de Siyasetin Gösterileşmesi” Toplum Ve Bilim 93, 7-28.
Esser, Frank ve Strömbäck, Jesper (2014). Mediatization Of Politics. Understanding The Transformation Of Western Democracies. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
Ezequıel, V. D. Castro ve Deysi, Cioccari (2017). “Discurso De Ódio Na Política Contemporânea: Trump Venceu”. São Bernardo Do Campo – Sp, V. 39, N. 3.
Gerstlé, Jacques (2008). La Communication Politique. Armand Colin: Cursus, Juillet.
Girvan, Carina (2018). “What İs A Virtual World? Definition and Classification”. Education Tech Research Development, C.66. 1087-1100.
Göçmen, L. Tuba (2017). “The Transformative Power Of İnformation Technology İn The Surveillance Societies” Different Aspects of Globalization 143-156. Frankfurt Am Main. Germany: Peter Lang.
Göktaş, Pınar (2016). “Y Kuşağının Bir Siyasal İletişim Aracı: Politainment Önerisi (Eğlenceli Siyaset/Siyasal Eğlence), Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 1863-1872.
Gunkel, J. David (2012). “Communication and Artificial İntelligence: Opportunities and Challenges for the 21st Century” Communication +1, 1(1): 1-25.
Guzman, L. Andrea (2018). “What İs Human-Machine Communication, Anyway? Human-Machine Communication: Rethinking Communication, Technology, And Ourselves” New York: Peter Lang.
Guzman, L. Andrea (2019). “Human-Machine Communication: Bridging Disciplinary, Technological, And Theoritical Divides, Invited Forum: Artificial Intelligence and Journalism” Journalism and Mass Communication Quarterly, 96(3), 681-683.
Guzman, L. Andrea (2020). “Ontological Boundaries Between Humans and Computers and The Implications for Humanmachine Communication” Hmc Human-Machine Communication, 1: 37-54.
Guzman, L. Andrea ve Lewis, C. Seth (2019). “Artificial Intelligence and Communication: A Human-Machine Communication Research Agenda” New Media & Society, 22(1), 1-17. Hennessy, Bernard (1972). “Siyasi İknalar: Modern Seçim Kampanyalarının Teknikleri” Amerikan Siyaset Bilimi Dergisi, 66 (2), 622-623.
Hepp, Andreas, Hjarvard, Stig ve Lundby, Knut (2010). “Mediatization Empirical Perspectives: An İntroduction To A Special İssue” Communications. 35. 10.1515/Comm.2010.012.
Hjavard, Stig (2008). “The Mediatization Of Society. A Theory of The Media as Agents of Social and Cultural Change” Nordicom Review, 29(2).
Jesper Strömbäck ve Frank Esser (2014). Introduction, Journalism Practice, 8:3, 245-257.
Kerlow, V. Isaac (2003). “Virtual Cg Characters in Live-Action Feature Movies” Vfxworld, November.
Kılıçbay, M. Ali (1996). “Uyruktan Vatandaşa Geçimden İktisada” Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
Kurtyılmaz, Deniz (2014). Ütopyalar Ve Karşi-Ütopyalar Bağlaminda Modern Felsefi Düşünce ve Eleştirisi. Yüksek Lisans Tezi, Bursa Uludağ Üniversitesi, 2014.
Lewis, C. Seth., Guzman, L Andrea. ve Schmidt, R. Thomas (2019). “Automation, Journalism, And Human-Machine Communication: Rethinking Roles and Relationships of Humans and Machines İn News” Digital Journalism, 7(4), 1-19.
Lundby, Knut (2014). “Mediatization Of Communication” Dir., De Gruyter Mouton, Berlin. Mancini, Paolo ve Swanson, L. David (1996). “Politics, Media, And Modern Democracy: Introduction: Politics, Media, And Modern Democracy. An International Study of Innovations in Electoral Campaigning and Their Consequences” (S. 1-26). Westport, Ct: Preager.
Manin, Bernard (2008). Principes Du Gouvernement Représentatif, Éditions Champs, © Presses.
Maria Da Graça Blaya (Org.) (2018). A Violência Na Sociedade Contemporânea. Porto Alegre: Edipucrs. Disponível Em: Acesso Em 14 Set. 2018.
Martino, L. Mauro (2011). “Três Hipóteses Sobre As Relações Entre Mídia, Entretenimento E Política. Revista Brasileira De Ciência Política” N.6, Brasília, Julho-Dezembro.
Mcewen, Rhonda (2014). “Mediating Sociality: The Use Of İpod Touch™ Devices İn The Classrooms of Students with Autism İn Canada”. Information, Communication & Society, 17(10), 1264–1279.
Mcewen, Rhonda vd. (2020). “Interlocutors and Interactions: Examining the Interactions Between Students with Complex Communication Needs, Teachers, And Eye-Gaze Technology.” Hmc Human Machine Communication, 1, 113-131.
Mcnair, Brian (2017). “An Introduction to Political Communication: Sixth Edition (6th Ed.). Routledge.
Nimmo, Dan (1970). “The Political Persuaders; The Techniques of Modern Election Campaigns”. New Jersey: Prentice Hall.
Oktan, Kevser (2021). Teknolojik Distopya Anlatilarinda Müphemlik ve Düşünceyi Özgürleştirmenin Olanaklari Üzerine: Black Mirror Örneği. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, 2021.
Sanders, Barry (2001). Kahkahanin Zaferi, Çev. Kemal Atakay İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Scales, Tim (2018). “The Reality from Virtual Reality”, International Journal of The Academic Business World. (12)2. 67-68.
Schramm, Wilbur (1972). Nature of Communication Between Humans. The Process and Effects of Mass Communication. Urbana, Il: University of Illinois Press.
Selner, Raquel ve Morais, M. Perla (2019). “Waldo E Os Palhaços: Política, Entretenimento E Violência Em Mia Couto E Black Mirror
Şeşen, Elif (2021). “Waldo Zamani’na Bilgi Teknolojileri Ve Dijital Etik Açisindan Bakmak” Library Archive and Museum Research Journal, 2 (2), 24-35.
Shannon, E. Claude ve Weaver, Warren (1949). The Mathematical Theory of Communication. Urbana Ve Chicago: University of Illinois Press.
Skagestad, Peter (1998). Peirce, Virtuality And Semiotic, Philosophy and Cognitive Science, University of Massachusetts – Lowell. Http://Www.Bu.Edu/Wcp/Papers/Cogn /Cognskag.Htm, 18.08.2022.
Sofuoğlu, Hikmet (2004). Düşüncenin Sinematografik Yapisi. Eskişehir: Eğitim Sağlık Ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı, Yayın No:152.
Somay, Bülent (2010). “The View from The Masthead Journey Through Dystopia Towards an Open-Ended Utopia” Nordic Conference of Computational Linguistics, 1. Bsk., İstanbul, İstanbul Bilgi University Press,
Swanson, L. David ve Mancini, Paolo (1996). “Patterns of Modern Electoral Campaigning and Their Consequences. Politics, Media, And Modern Democracy. An International Study of Innovations in Electoral Campaigning and Their Consequences” (247-276). Westport, Ct: Preager.
Thompson, John B. (2019). Medya ve Modernite. Çev., Serdar Öztürk., İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Tinni, Siğnem (2019). “Teknolojik Gelişmelerin Siyasal Sürece Ve Seçmen Davranişlarina Etkisi” Journal of Turkish Studies. Volume 14 Issue 3. 1791-1804.
Turgut, Hasan (2016). “Sosyal Gerçekliğin İnşasinda Mizah: Simülasyon Kurami Bağlaminda Yeni Medya Ve Mizahin Kullanimi Üzerine Kuramsal Bir Tartişma” Middle Black Sea Journal of Communication Studies, 1 (1), 1-7.
Türk, H. Bahadır (2010). “Siyasal Kampanyalarin Amerikanlaşmasi”: Forza Italia Ve Genç Parti Örneklerinin Karşilaştirilmasi”. Amme İdaresi Dergisi, 43 (3), 61-81.
Turkle, Sherry (1984). “The Second Self: Computers and Human Spirit”. New York: Simon & Schuster.
Ünlü, Çiğdem (2018). “Seçim Kampanyalari Ve Politik/Kamusal Konuşmalarin Gelişimi Üzerine Bir Literatür İncelemesi”. Global Media Journal TR Edition, 8 (16).
Wainberg, Jacques (2010). “A. Mídia E Violência: A Luta Contra a Desatenção E A Sonolência Das Massas. In: Almeida”.
Weyland, Kurt (2017). “Populism: A Political-Strategic Approach”, In C. R. Kaltwasser Et. Al. (Eds) The Oxford Handbook of Populism, Oxford: Oxford University Press.
Weyland, Kurt (2021). Populism as a Political Strategy: An Approach’s Enduring — and Increasing — Advantages. Political Studies, 69(2), 185–189.
Yetkin, Barış (2016). “Popülizmin Gölgesinde Siyaset Ve Siyasal İletişimi Anlamak” Erciyes İletişim Dergisi, 4 (3).
Gazete Kaynakları
Kalelioğlu, E. (2022). Türkiye’de İlk Kez Bir Siyasi Parti, Metaverse Evreninde Arsa Aldı. Webtekno. Erişim Adresi: Https://Www.Webtekno.Com/Turkiye-Ilk-Kez-Siyasi-Parti-Metaverse-Arsa-Aldi-H119328.Html.
Sözlük Kaynakları
Https://Www.Dicionariodenomesproprios.Com.Br/Busca.Php?Q=Waldo+. Görüntüleme Tarihi: 16.05.2020.
Https://Www.Lexico.Com/En/Definition/Waldo. Görüntüleme Tarihi: 16.05.2020.