Modern Dünyada Mecnun Olmak: Louis Aragon’un Elsa’nın Mecnunu Ve Sezai Karakoç’un Leylâ İle Mecnun Adlı Kitaplarının Karşılaştırılması Being Mecnun In The Modern World: The Comparison Of The Louis Aragon’s Elsa’nin Mecnunu And Sezai Karakoç’s Leylâ Ile Me

Bu makalede, ünlü Fransız yazar Louis Aragon’un İslam medeniyetine ait bir ürün olan Leylâ ile Mecnun anlatılarından etkilenerek yazdığı ve Türkçeye Elsa’nın Mecnun’u olarak çevrilen Le Fou d’Elsa adlı kitabıyla, Sezai Karakoç’un yine geleneksel Leylâ ile Mecnun anlatılarından yararlanarak yazdığı Leylâ ile Mecnun anlatısı, farklı düzlemlerde karşılaştırmalı bir bakışla incelenecektir. Söz konusu her iki yazarın, kaynak metin olan geleneksel Leylâ ile Mecnun anlatılarıyla nasıl bir metinlerarası ilişkiler kurdukları, kaynak metinlerden yaptıkları tekrarlar, dönüştürümler ve bunların ne anlama geldiği sorgulanacaktır. İkinci olarak da Aragon ve Karakoç’un metinleri birbirleriyle karşılaştırılacaktır. Bu noktada yazarların ideolojilerinin metinlerine nasıl yansıdığı, hangi gerekçelerle geleneksel bir konuyu seçtikleri, aynı konuda bir anlatıyı seçmelerine karşılık ortaya koydukları ürünün nasıl farklılıklar gösterdiği sorularına cevap aranacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Louis Aragon, Elsa’nın Mecnunu (Le Fou d’Elsa), Sezai Karakoç, Leylâ ile Mecnun, metinlerarasılık.

PDF

___

Amirah Al-Zayn (2001), “Min Majmun Layla ila Majmun Ilsa: Bahth Fi al-Tanas wa-al-Fada‘alAdabi”, Alif: Journal of Comparative Poetics, Sayı. 21, (161-83).
Ayla Gökmen (2004), “Elsa’nın Mecnunu’nda Aragon’un Zamansal ve Şiirsel Yolculuğu”, Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı. 2, (227-247).
Ebubekir Eroğlu (1981), Sezai Karakoç’un Şiiri, Bürde Yayınları, İstanbul.
Fredric Jameson (2008), Modernizm İdeolojisi, Haz. Orhan Koçak, Tuncay Birkan, Metis Yayınları, İstanbul.
George Sadoul (1993), “Aragon’un Yaşamı ve Sanatı Boyunca Bir Yolculuk”, Louis Aragon. Seçme Şiirler, Çev. Erdoğan Alkan, Yön Yayıncılık, İstanbul.
Gökhan Tunç (2011), Çağdaş Mesnevinin Peşinde: Nâzım Hikmet’in Ferhad ile Şirin’i ve Sezai Karakoç’un Leylâ ile Mecnun’u, Kadim Yayınları, Ankara.
İlhan Genç (2005), Leyla ile Mecnun’un İki Şairi: Fuzûlî ve Sezai Karakoç, Şule Yayınları, İstanbul.
Laurent Mignon (2002), Unveiling the Beloved: Continuity and Change in Modern Turkish Love Poetry. Yayımlanmamış Doktora Tezi, School of Oriental and African Studies, Londra.
Louis Aragon (2003), Elsa’nın Mecnunu, Çev. Erdoğan Alkan. Pencere Yayınları, İstanbul. Louis Aragon (1963), Le Fou d’Elsa, Galimard, Paris.
Ramazan Kaplan (2003), “Çağdaş Bir Leylâ ve Mecnun Hikâyesi: Sezai Karakoç’un Leylâ ile Mecnun’u”, Hece, Sayı. 73, Ocak, (214-35).
Sezai Karakoç (2001), “Leylâ ile Mecnun”, Gün Doğmadan, Diriliş Yayınları, İstanbul, (517-601).
Turan Karataş (1998), Doğu’nun Yedinci Oğlu Sezai Karakoç, Kaknüs Yayınları, İstanbul.
Roy Jay Nelson (1966), “Le Fou d’Elsa”. The French Review, Sayı. 39, February, (668-9).