FLÜT EĞİTİMİNDE ZİHİNSEL ÇALIŞMA YAPMANIN MOTİVASYON VE TUTUM VE GÖREV PERFORMANSI ÜZERİNE ETKİSİ

Çalgı eğitimi, bireyin zihinsel ve motor yeteneklerini birleştirerek etkili biçimde çalgısının teknik özelliklerini kavrama ve çalma işlemlerini gerçekleştirebilecek duruma getirmektedir. Çalgı eğitiminde yer alan devinişsel hareketlerin oluşturulması, geliştirilmesi ve düzeltilmesi zihinsel süreçlere bağlı olarak meydana gelmektedir. Dolayısıyla flüt eğitimi veren eğitimcilerin planlamaları içerisinde uygulayacakları adımlardan birisi de öğrencilerin bilişsel ve zihinsel becerisini geliştirmek olmalıdır. Bu bağlamda, öğrencilerin çalgılarına karşı motive olma süreci, çalgılarına karşı tutumlarının gelişimi ve amaca uygun çalgı performansının ortaya çıkarılması zihinsel çalışmalarla desteklenerek flüt eğitiminde seviyenin daha yukarıya çıkarılmasını sağlayabilir. Buradan yola çıkarak araştırmada motivasyon, tutum ve görev performansı ölçeklerinden faydalanılarak deneysel yöntem kullanılmıştır. Bu yöntemin “ön test-son test deseni “ tercih edilmiştir. Çalışma NHBV Üniversitesi Müzik Bölümünde flüt eğitimi alan 22 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Yapılan 10 haftalık deney sürecinin ardından grupların puanlamaları t testi kullanılarak sonuçlara ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda bireysel çalgı flüt eğitiminde zihinsel çalışma yapmanın motivasyon, tutum ve görev performansı üzerinde pozitif etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir.

MENTAL STUDY ON FLUTE EDUCATION EFFECTS ON MOTIVATION AND ATTITUDE AND TASK PERFORMANCE

Instrument education combines the mental and motor abilities of the individual to effectively comprehend the technical characteristics of the instrument and perform them. The formation, development and correction of the motional movements in the instrument training occur depending on the mental processes. Therefore, one of the steps that the instructors who teach flute education will apply in their planning should be to improve the cognitive and mental skills of the students. In this context, the motivation process of the students, the development of their attitudes towards the instruments and the revealing of the instrument performance suitable for the purpose can be supported by mental studies to increase the level of flute education. From this point of view, experimental method was used by using motivation, attitude and task performance scales. Pre-test-posttest design of this method was preferred. The study was carried out with 22 students who studied flute in the Music Department of NEÜ University. After the 10-week experimental period, the scores of the groups were obtained using the t-test. As a result of the study, it was found that mental work in individual instrument flute education had a positive effect on motivation, attitude and task performance.

PDF

___

Acar, K. (2013). Futbol eğitimi alan çocuklarda problem çözme becerilerinin ve fonksiyonel olmayan tutumların incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Konya.
Açıkgöz, K. Ü., (1996). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.
Altun, Z. D. (2018). Türk ve yabancı müzik kitaplarında yer alan batı müzik teorisine ait geçici değiştirici işaretler terminolojisi üzerine bir inceleme. Turkish Studies, Volume 13/4, Winter 2018, p.475-498, ISSN: 1308-2140, Ankara.
Akert, R. M. Aronson, E. ve Wilson, T. D. (2012). Sosyal Psikoloji. ( Çev. Gündüz, O.) Kaknüs Yayınları: İstanbul.
Balım, A. G., Evrekli, E. ve Aydın, G. (2006). Zihin haritalama tekniğinin fen ve teknoloji öğretimindeki yeri. Avrupa Birliği ile Bütünleşme Sürecinde İlköğretim Eğitimi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, TAKEV Özel İ.Ö.O, İzmir.
Barry, N. (1992). The effects of practice strategies, individual differences in cognitive style and gender upon technical accuracy and musicality of student instrumental performance. Psychology of Music, 20, 112–123.
Başaran, İ. E. (1991). Örgütsel davranış: İnsanın üretim gücü. Ankara: Gül.
Borman, W. C. ve Motowidlo, S. J. (1997). Task performance and cotextual performance. The Meaning for Personel Selection Research. Human Performance, 10(2), 99-109.
Cüceloğlu, D. (1996). “İnsan ve davranışı psikolojinin temel kavramları”, Remzi Kitapevi, İstanbul.
Çilden, Ş. (2001). Müzik, çocuk gelişimi ve öğrenme. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 21, Sayı 1.
Demirel, Ö., Erdem, E., Koç, F., Köksal, N. ve Şendoğdu, M. C. (2002). Beyin temelli öğrenmenin yabancı dil öğretiminde yeri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 15, 123-136.
Dizdar, A. (2009). Çalışanların içsel motivasyon algısı ve konuyla ilgili bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Doğan, Ö. (2009). İngilizce hazırlık okuyan öğrencilerin motivasyon düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Dündar, M. (2003). Müzik öğretmeni yetiştirmede alanda eğitim. Gazi Üniversitesi Fakültesi Dergisi. 21, (1), 1-8.
Fındıkçı, İ. (1999). İnsan kaynakları yönetimi. İstanbul: Alfa.
Freymuth, M. S. (1999). Mental practice and imagery for musicians. Saint Louis, USA: MMB Music Inc.
Gardner, R. C. (1985). Social psychology and second language learning. The Role of Attitudes and Motivation. London: Edward Arnold.
Gökbudak, Z. S. (2003). Etkili bir piyano eğitimi ve öğretimi için ailenin rolü. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (9), 559-574.
Jay, R. (2000). Build a great team choose the right people for the right roles. London: Prentice Hall.
Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Koçel, T. (2011). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta.
Okay, H. H. (2015). Çalgı eğitiminde mental pratik. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, The Journal of International Education Science Yıl: 2, Sayı: 3, s. 157-167.
Özdemir, A. (2013). Öğretim elemanlarının kullandıkları güç kaynakları ile öğretmen adaylarının örgütsel özdeşleşmeleri arasındaki ilişki. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 269- 291.
Özen, N. (2004). Çalgı eğitiminde yararlanılan müzik eğitimi yöntemleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı2, 57-63
Özmenteş, S. (2008). Çalgı eğitiminde özdüzenlemeli öğrenme taktikleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt: 9, Sayı:16, 157–175.
Özsoy, P. (2014). İlkokul öğretmenlerinin iç motivasyon ve görev performanslarının il eğitim denetmenlerinin uyguladıkları denetim yaklaşımları açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Pancaroğlu, Ş. (2006) Mental practice. American Harp Journal, Summer, 58-59.
Rosenthal, R. K. (1984). The relative effects of guided model, model only, guide only and practice only treatments on the accuracy of advanced instrumentalists musical performance. Journal of Research in Music Education, 32, 265–273.
Schleuter, S. (1997). A sound approach to teaching instrumentalists. New York: Schirmer Books.
Senemoğlu, N. (2007). Gelişim öğrenme ve öğretme. Ankara: Gönül Yayıncılık.
Sever, G. ve Çilden, Ş. (2012). Çalgısal belleğin geliştirilmesinde zihinsel hazırlık çalışmalarının rolü. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 15 - Sayı: 28.
Sever, G. (2011). Zihinsel hazırlık çalışmalarının keman performansına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı, Müzik Öğretmenliği Bilim Dalı, Ankara.
Sungurtekin, M. (2010). Motivasyon ve çalgı eğitimindeki yeri. e-Journal of New World Sciences Academy, Fine Arts, D0009, 5, (1), 28-34.
Şen, E. ve Çoban, S. (2018). Zihin haritası tekniğinin keman eğitimi derslerinde kullanımının öğrencilerin bilişsel, devinişsel becerilerine ve tutumlarına etkisi. Eğitim ve Bilim 2018, Cilt 43, Sayı 194, 285-310.
Şendurur, Y. (2001). Eğitiminde etkili öğrenme - öğretme yöntemleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 21, Sayı 3, 145-155.
Şendurur, Y. (2001). Keman eğitimi dersine etkili hazırlanma süreci. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 21, Sayı 2, 161-168.
Tınaz, P. (2005). Çalışma yaşamından örnek olaylar. İstanbul: Beta.
Uçan, A. (2001). Keman eğitimi için özgün parçalar. Ankara: Yurtrenkleri Yayınevi.
Uluorta, N. ve Atabek, E. (2003). Beyin eğitimi ve fen bilgisi laboratuvar öğretimindeki yeri. Sakarya Üni. Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 295-304.
Wagner, M. J. (1975). The effect of a practice report on practice time and musical performance, in c.k. madsen, c.a. prickett (ed.) applications of research in music behavior. Alabama University Press. 125–130.
Weidenbach, V.G. (1996). The Influence of self-regulation on instrumental practice. Unpublished Doctoral Dissertation, The University of Adelaide. South Australia.
Weinstein, C. E. ve Mayer, R. E. (1986). The teaching of learning strategies. M. C. Wittrock (Ed.), Handbook of research on teaching, New York: Macmillan, (3), (315-327).
William, L. J. ve Anderson S. E. (1991). Job satisfaction and organizational commitment as predictors of organizational citizenship behaviors. Journal of Management, (17), 601-617.
Wolfe, D. E. (1984). Improve practice with motivational contracts. Music Educators Journal. 74, (1),34-41.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.