Duygu Gereksinimi Ölçeği’nin Kısa formunun Türkçeye Uyarlama Çalışması

Bu çalışmanın amacı Apple Gnambs ve Maio tarafından kısa formu geliştirilmiş olan Duygu Gereksinimi Ölçeği’nin Türkçe uyarlamasını yapmaktır. Duygu gereksinimi insanların kendileri ve diğerleri için duygu içeren durumlar ya da aktivitelere yaklaşmak ya da kaçınmak için genel güdülenme düzeyi olarak tanımlanmaktadır. Duygu Gereksinimi Ölçeği’nin Türkçe uyarlamasını yapmak için açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmış güvenirlik için cronbach alfa testi yapılmıştır. Araştırma grubu 355 kişiden (%71 kadın, %29 erkek) oluşmaktadır. Mario ve Esses tarafından geliştirilmiş tarafından Türkçe adaptasyonu yapılmış olan duygu gereksinimi ölçeği uzun formu ile korelâsyonlarına bakılmıştır. Ölçeğin ölçüt bağıntılı geçerliliği için kişilik boyutları ve benlik saygısı ile de korelasyonlarına bakılmıştır. Çalışmada verilerin toplanmasında Duygu gereksinimi ölçeği kısa ve uzun formları, Hızlı büyük Beşli ölçeği ve benlik saygısı ölçeği kullanılmıştır. Doğrulayıcı ve açımlayıcı faktör analizi sonuçları iki faktörlü bir yapı ortaya çıkarmıştır. Duygu Gereksinimi Ölçeğinin duygulara yaklaşma alt boyut için .75, kaçınma boyutu için .74 olarak bulunmuştur. Ölçeğin ölçüt bağıntılı geçerliliği yapılan korelasyon analizleri, uzun ve kısa formlar arasında anlamlı pozitif yönde bulunmuş ve kişilik özellikleri ile duygu gereksinimi ölçeği arasındaki korelasyonlar, orijinal ölçek geliştirilme çalışması ile paralel bulunmuştur. Yapılan bu çalışmanın sonucunda Duygu Gereksinimi Ölçeği’nin Türk toplumu için geçerli ve güvenilir olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Duygu gereksinimi, Duygulardan kaçınma, yaklaşma

PDF

___

Baldwin, S. A., ve Hoffmann, J. P. (2001). The dynamics of self-esteem: A growth-curve analysis. Journal of Youth and Adolescence, 31(2), 101-113.
Barnes, J. (2014). Temel biyolojik psikoloji. (Çev.Edit.Ahmet Altındağ) Ankara: Nobel Yay
Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. 9. Baskı, Ankara: PegemA Akademi.
Büyüköztürk, Ş. , Çokluk, O., Şekercioğlu, G. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik uygulamaları: spss ve lisrell uygulamaları. Ankara: PegemA Yayınevi.
Costa, P. T. ve Mc Crae, R. R. (1995). Domains and facets: Hierarcical personality assessment using the revised NEO personality ınventory. Journal of Personality Assessment. 64 (1). 21-50.
Çuhadaroglu, F. (1986). Ergenlerde benlik saygısı. Doktora Tezi, Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
Damasio, A. R. (1994). Descartes’ error: emotion, reason and human brain. Avon Puplishing: New York.
Deci, E. L., ve Ryan, R. M. (1995). Human autonomy: The basis for trueself-esteem. In M. Kernis (Ed.), Efficacy, agency, and self-esteem (pp. 31–49). New York, NY: Plenum.
Devito, J.A.,(1989). The interpersonal communication book. Fifth edition, New York: Harper Row Publishers
Duyan, V. Uçar, E., ve Kalafat, T., (2010). Duygu İhtiyacı Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Eğitim ve Bilim Dergisi, 36, 116-131.
Epstein, S. (1991). Cognitive-experiential self theory: an ıntegrative theory of personality (Theoretical Convergences in Psychoanalysis & Social Psychology, Ed. Rebecca C. Curtis), New York:Guilford Press
Fraenkel, J. R., ve Wallen, N. E. (1993). How to design and evaluate research in education. New York: Mcgraw-Hill.
Forgas, J. P. (1995). Mood and Judgment: The Affect Infusion Model (AIM), Psychological Bulletin, 117(1), 39-66.
Fujita, F., Diener, E., & Sandvik, E. (1991). Gender differences in negative affect and well-being: The case for emotional intensity. Journal of Personality and Social Psychology, 61, 427-434.
Kaplan, L. S., (1995). Self-esteem is not our national wonder drug. School Counselor,42(5), 341- 346
Kring, A.M. ve Gordon, A.H. (1998). Sex differences in emotion: expression, experience and physiology. Journal of Personality and Social Psychology, 74 (3), 686-703.
Goldberg, L.R. (1992). The development of markers for the Big-Five factor structure. Psychol Assess 4, 26-42.
Lazarus, R.S. (1982). Thoughts on the Relations Between Emotion and Cognition. American Psychologist, 37(9), 1019-1024.
Maio, G.R. ve Esses, V. M. (2001). The need for affect: ındividual differences in the motivation to approach or avoid emotions. Journal of Personality, 69, (4), 583-615.
Morsünbül, Ü.(2014). Hızlı büyük beşli kişilik testi türkçe versiyonu geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Düşünen Adam: Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 27(4):316-322
Rosenberg, M. (1965). Society and the adolescent self image. Princeton, NJ: Princeton University Press.
Russel, A. J. (1980). A Circumplex Model of Affect, Journal of Personality and Social Psychology, 39(6), 1161-1178.
Şimşek, Ö., (2007). Yapısal eşitlik modellesine giriş. Ankara: Ekinoks yay.
Vermulst A.A., Gerris, JRM. (2005). Quick Big Five Personality Test Manual. Leeuwarden, The Netherlands: LDC Publications,
Wigfield, A., Eccles, J. S., Mac Iver, D., Reuman, D. A., ve Midgley, C.(1991). Transitions during early adolescence: Changes in children’s domain-specific self-perceptions and general self-esteem across the transition to junior high school. Developmental Psychology. 27,552–565.
Zajonc, R. B. (1984). On the primacy of affect, American Psychologist, 39(2), 117-123.