Öğretmen Adaylarının Çocuk İstismarı ve İhmaline İlişkin Görüşleri

Öz Bu araştırmanın amacı eğitim fakültesinin farklı bölümlerinde okuyan son sınıf öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmaline ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırma nitel bir çalışma olup, öğretmen adayları ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak katılımcılara araştırmacılar tarafından hazırlanmış yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmış ve elde edilen verilerin analizi içerik analizi ile yapılmıştır. Araştırmada sonuç olarak, öğretmen adaylarının çocuk istismarı ve ihmalinin belirlenmesi, önlenmesi ve müdahale sürecine ilişkin bilgi ve becerilerinin yeterli düzeyde olmadığı, konuya ilişkin yasalar ve yönetmeliklerdeki rol ve sorumluklarının farkında olmadıkları belirlenmiştir. Aynı zamanda öğretmen adaylarının bu konuda bilgi eksikliklerinin farkında oldukları ve yapılacak çalışmalara katılmaya istekli oldukları da görülmüştür. Bu durum eğitim fakülteleri başta olmak üzere diğer fakültelerde çocuk istismarı ve ihmaline ilişkin çalışmalar ve uygulamalara ihtiyaç duyulduğunu ortaya koymaktadır. Özellikle küçük çocuklarla çalışacak olan öğretmelerin bu konuda daha yeterli hale getirilmesi, öğretmen yetiştirme sürecinde çocuk istismarını önleme ve müdahale konusunda dersler okutulması önemli katkı sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Anahtar sözcükler: Çocuk istismarı ve ihmali, Önleme ve müdahale

Trainee Teachers’ Opinions about Child Abuse and Neglect

Abstract Aim of this research is to analyse opinions of fourth graders on child abuse and neglect attending various departments in faculty of educational sciences. The research was a qualitative research and carried out with candidate teachers. As a data collection tool, participants were applied with semi-structured interview form by researchers, and acquired data was analysed with content analysis. As a result, in the study, it was determined that candidate teachers’ level of knowledge and skills related to determination, prevention and intervention process for child abuse and neglect were not at an adequate level and they were not aware of their roles and responsibilities related to the issue in laws and regulations. At the same time, it was observed that candidate teachers were aware of their lack of knowledge and they were eager to participate in works to be done. This situation reveals that there is a need for studies and applications related to child abuse and neglect mainly in faculty of educational sciences and in other faculties. Especially, making teachers working with small children more competent on this issue and giving courses on prevention and intervention for child abuse during teacher training process will contribute very much.

Keywords:

: Child Abuse and Neglect, Prevention and Intervention,

PDF

___

Adalı, N. (2007). 10-12 Yaş Grubu Çocuk İstismarı Ebeveyn ve Çocuk Bilgilendirme Çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Aksel, Ş. ve Yılmaz Irmak, T. (2015). Çocuk Cinsel İstismarı Konusunda Öğretmenlerin Bilgi ve Deneyimleri. Ege Eğitim Dergisi. 2(16): 373-391.
Aral, N. ve Gürsoy, F. (2001). Çocuk Hakları Çerçevesinde Çocuk İhmal ve İstismarı. Milli Eğitim Dergisi. Sayı:151. (Temmuz, Ağustos, Eylül).
Bilge, R. (2009). Aile içinde şiddet veya şiddete uğrayan çocukların okul yaşantılarında ortaya çıkan sorunlar ve çözüm önerileri. Çocuk ve Şiddet Çalıştayı. 50-63.
Dubowitz. H. & Bennett, S.(2007). Physical abuse and neglect of children. Lancet. 2(369),1891-9.
Elliot, A.J. & Peterson, L.W. (1993). Maternal sexual abuse of male children. When to suspect and how to uncover it. Postgrad Med. 94, 169-72.
Erginer, F. (2007). Ankara İli İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Öğrencilerin Aileleri Tarafından İstismarı Ve İhmaline İlişkin Görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ekim, Ankara.
Erkman, F. (1999). Çocukların Duygusal Ezimi. Çocukların Kötü Muameleden Korunması 1. Ulusal Kongresi Serbest Bildiriler Kitabı. Ankara: Pelin Ofset.
Fergusson, D.M. (1997). Horwood LJ, Lynskey MT. Childhood sexual abuse, adolescent sexual behaviors and sexual revictimization. Child Abuse Negl. 21, 789-803.
Georgopoulou, H.A.(1997).Child maltreatment in Greece: a review of research. Child Abuse Review. 6(4): 257–271.
Glaser, D. (2002). Emotional Abuse and Neglect (Psychological Maltreatment): A Conceptual Framework. Child Abuse and Neglect, 26: 697-714.
Gökler, I. (2002). Çocuk İstismarı ve İhmali: Erken Dönem Stresin Nörobiyolojik Gelişime Etkisi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. 9: 47-57.
Gözütok, F.D. (1993). Okullarda bazı dayak uygulamaları. Çağdaş Eğitim. Mart, 186:7-10).
Green, A. (1996). Child sexual abuse and incest. In: Lewis M, ed. Child and adolescent psychiatry. A comprehensive textbook. 2nd ed. Baltimore, MA: Williams & Wilkins, 1041-48.
Hildyard. K.L. & Wolfe, D.A. (2002). Child neglect: Developmental issues and outcomes. Child Abuse and Neglect. June, 26(6-7), 679-95.
İşmen, A.E. (2004). Aile içi çocuk istismarı ölçek geliştirme çalışması. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi.1: 207-221
Karaman, Y. (1993). İlkokul Öğretmenlerinin Gözlemlerine Göre Çocukların Aileleri Tarafından İstismarı Ve İhmali. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Livingston, R. (1987). Sexually and physically abused children. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 26, 413-5.
Malinosky-Rummell, R.R. & Hansen, D.J. (1993). Long-term consequences of childhood physical abuse. Psychological Bulletin. 114(1): 68-79.
McEvoy, A. (1990). Child Abuse Law and School Policy. Education and Urban Society. 22(3):247-57.
McIntyre, T. (1987). Teacher Awareness of Child Abuse and Neglect. Child Abuse and Neglect. 11(1): 33-35.
McIntyre, T. (1990). The Teacher's Role in Cases of Suspected Child Abuse. Education and Urban Society. 22(3): 300-06.
Oral, R., Can, D., Kaplan, S., Polat, S., Ateş, N., Çetin, G. ve ark. (2001). Child abusein Turkey: An Experience in Overcome Denial and A Description of 50 Cases. Child Abuse Neglect. 25, 279-290.
O’Toole, R., Webster, S. W., O’Toole, A. W. & Lucal, B. (1999). Teachers’ Recognition and Reporting of Child Abuse: A Factorial Survey. Child Abuse and Neglect, 23(11): 1083-1101.
Öncü, E., Kurt, A. Ö. ve Esenay, F.I. (2012). Çalışan çocukların ailede istismarı. Türkiye Halk Sağlığı Dergisi. 10(3): 128-140.
Pelcovıtz, D.A. (1980). Child Abuse As Viewed by Subarbon Elementary School Teachers, California Century, Saratoga, Ca: Twenty One Publishing.
Pelcovitz, D., Kaplan, S., Goldenberg, B., Mandel, F., Lehane, J., & Guarrera, J. (1994). Post-traumatic stress disorder in physically abused adolescents. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry. 33, 305-12.
Polat, O. (2001). Çocuk ve Şiddet. İstanbul: Der Yayınları. 245-249.
Polat, O. (2007). Tüm Boyutlarıyla Çocuk İstismarı 2: Önleme ve Rehabilitasyon. Seçkin Yayınevi. Ankara.
Savi, F. (1999). Ergenlerde duygusal istismar ile benlik algısı ve genel kaygı düzeyi arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Savi Çakar, F. & Savi, S. (2016). Chıld Abuse And Neglect: Can They Be Prevented? Proceedings of ISERD International Conference, Vienna, Austria. 26-27 November. 2016, pp:1-4.
Savi Çakar, F. & Savi, S. (2016). Duygusal İstismar Ve İhmal: Çocuk İstismarı Ve İhmalinin Gizli Boyutu. World Congress on Lifelong Education- WCLE 2016 Tam Metin Bildiri. 130-140.
Schatz, J.N., Smith, L.E., Borkowski, J.G., Whitmen, T.L. & Keogh, D.A. (2008). Maltreatment risk, self-regulation and maladjustment in at-risk children. Child Abuse and Neglect. 32,972-982.
Siyez, D.M. (2003). Duygusal istismara maruz kalan ve kalmayan ergenlerin benlik algıları ile depresyon ve kaygı düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Sözen, Ş. (2005). Çocuk İstismarını Tanıma ve Önlemede Sağlık Çalışanlarının Rolü. 27. Pediatri Günleri 4-7 Nisan. 12-14.
Stewart, C., Mezzıch, A. C. & Bang-Shıuh, D. (2006). Parental psychopathology and paternal child neglect in late childhood. Journal of Child and Family Studies, 15(5): 543-554.
Svensson, B., Bornehag, C., Janson, S. (2011). Chronic conditions in children increase the risk for physical abuse–but vary with socio-economic circumstances. Acta Paediatrica. 100: 407-412.
Şahin, F. & Beyazova, U. (2001). Çocuğun şiddetten korunma hakkı. Milli Eğitim Dergisi. Temmuz, Ağustos, Eylül, 151
Şimşek, F., Ulukol, B., Bingöler, B. (2004). Çocuk İstismarına Disiplin Penceresinden Bakış. Adli Bilimler Dergisi. 3(1), 47-52.
Tackett, K.K. (2002). The health effects of child abuse: four pathways by which buse can influence health. Child Abuse Negl. 26, 715-29.
Taner, Y., ve Gökler, B. (2004). Çocuk istismarı ve ihmali: psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Dergisi. 35:82-86
Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001). Sözel, Yazılı ve Diğer Materyaller için İçerik Analizi ve Uygulama Örnekleri. Epsilon Yayınevi, İstanbul.
Tower, C.C. (2003). The Role of Educators in Preventing and Responding to Child Abuse and Neglect. Child Abuse And Neglect User Manual Series. https://www.childwelfare.gov/pubPDFs/educator.pdf Erişim Tarihi: 05. 07. 2017.
Türkiye’de Çocuk İstismarı ve Aile İçi Şiddet Araştırması (2010). http://www.unicef.org.tr/files/bilgimerkezi/doc/cocuk-istismari-raporu-tr.pdf Erişim Tarihi: 05.07.2017
UNICEF Annual Report (2014). | UNICEF Publications. Erişim Tarihi: 05.07.2017 https://www.unicef.org/publications/index_82455.html
Ünal, F. (2008). Ailede Çocuk İstismarı ve İhmali. TSA Dergisi. 1, 9-18.
Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (6. baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık
Walrath, C, Ybarra, M., Holden, E.W., Liao, Q., Santiago, R., and Leaf, P. (2003). Children with reported histories of sexual abuse: utilizing multiple perspectives to understand clinical and psychosocial profiles. Child Abuse Negl. 27, 509-24.
Walsh, W., Jones, L., & Cross, T. P. (2003). Children’s advocacy centers: One philosophy, many models. APSAC Advisor, 15(3), 3-7
Walsh, K., Farrell, A., Schweitzer, R. & Bridgstock, R. (2005). Critical factors in teachers’ detecting and reporting child abuse and neglect: Implications for practice. Final Report, Abused Child Trust. Brisbane: Abused Child Trust.
World Health Organization, (2014). http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs150/en Erişim Tarihi: 08.07.2017.