Çocuk Merkezli Afet Yönetimi

Afetler oluşma zamanı belirlenemeyen, doğal ve insan kökenli nedenlerle oluşan, insanlar için fiziksel, ekonomik ve sosyal kayıplar meydana getiren olaylardır. Afet öncesi, anı ve sonrasında afetlere hazırlıklı olmak için afet yönetim planları oluşturulmaktadır. Afet yönetim planları aracılığıyla olası afetlere karşı hazırlıklı olunmakta, afetlerin bıraktığı olumsuz etkiler hızlı bir şekilde atlatılmaktadır. Afet yönetim planları can kayıplarının en aza indirilmesini amaçlamaktadır. Afetlere hazırlıklı olmak için yapılan mevcut afet yönetim planları çocukları da kapsamaktadır, ancak çocukların ihtiyaçlarını karşılamada yetersiz kalmaktadır. Dünyada bu konu üzerinde birçok çalışmanın yapıldığı ve uygulamaya geçirildiği görülmektedir. Ancak Türkiye’de çocuk merkezli afet yönetim planları bulunmamaktadır. Bu çalışmanın; çocuklar için afet öncesi, anı ve sonrasında yapılması gerekenleri içeren çocuk merkezli afet yönetim planlarının geliştirilmesi konusunda bilinç ve farkındalık sağlayacağı, bir rehber oluşturacağı düşünülmektedir.

Child-Centered Disaster Management

Disasters occur due to natural and man-made causes at an unknown time and bring about physical, economic, and social losses. Disaster management plans are developed in order to be prepared before, during, and after a disaster. With a disaster management plan, the negative effects of disasters can be more rapidly overcome. Disaster management plans are aimed at minimizing loss of life. Current disaster management plans include consideration of children, but they are inadequate to meet children’s needs. Many studies on this subject have been conducted and put into practice elsewhere in the world, but child-centered disaster management plans have been neither studied nor developed in Turkey. The objective of this study was to raise awareness about developing thorough child-centered disaster management plans and to serve as a guide for future studies.

PDF

___

Akcanbaş, M.(2010) “Afet ve Kurban Psikolojisi” İstanbul, Akut Yayınevi.
Akhter S.R. Sarkar R.K. Dutta M. Khanom R. Akter N. Chowdhury R. Sultan M. (2015) “Reprint of Issues with Families and Children in a Disaster Context: A qalitative Perspective from Rurarl Bagladesh” Internatıonal Journal of Disaster Risk Reduction, Cilt 14. Sayı 2, s.140-149.
Asian Disaster Preparedness Center(2007) “ Module 6: Communıty Disaster Risk Reduction İmplementation Session 7 Child Focused Disaster Risk Reduction” 16th Community Based Disaster Risk Management Course.
Arama Kurtarma Derneği. “Deprem Eğitimi El Kitabı” İstanbul, Akut Yayınevi.
Berg B.M. Musigdilok V.V. Haro T.M.(2014)”Public-Private Partneships: A Whole Communıty Approach to Addressing Children’s Needs in Disaster” Clinical Pediatric Emergency Medicine Cilt 15, Sayı4, s.282-283.
Children in a Changing Climate (2015) “Implementatıon of The Post 2015 Framework For Disaster Risk Reduction Guidelines For Member States to Safeguard Children’s Rights and Well Being, s.2-4.
Elangovan A.R. Kasi S.(2014) “Psychosocial Disaster Preparedness for School Children by Teachers” Internatıonal Disaster Risk Reductıon, Cilt 12, s. 119-120.
Ercan, A.(2009) “Korkma ve Depremden Korunma Kılavuzu” İstanbul, Akut Yayınevi.
Erkal T. Ve Değerliyurt M. (2009) “Türkiye’de Afet Yönetimi” Doğu Coğrafya Dergisi Cilt 14, Sayı 22, s.149-160.
Erkan S. (2010). “Deprem Yaşayan ve Yaşamayan Okul Öncesi Çocukların Davranışsal/Duygusal Sorunlarının Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi” Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 28, s.56-62.
Erol, N., & Öner, Ö. (1999). Travmaya psikolojik tepkiler ve bunlara yaklaşım. Türk Psikoloji Bülteni, 5(4).
Gibbs L. Block K. Harms L. Macdougall C. Baker E. Ireton G. Forbes D. Richardson J. Waters E.(2015) “Children and Young People’s Wellbeing Post-Disaster Safety and Stability are Critical” Internatıonal Journal of Disaster Risk Reduction Cilt 15, Sayı 2, s. 195-198.
Güler H.H. (2008) “Zarar Azaltmanın Temel İlkeleri” Afet Zararlarını Azaltmanın Temel İlkeleri Kitabı, JICA Türkiye Ofisi, Yayın No:2, s.38.
İşmen A.E. (2001).“Deprem Yaşantısına Bağlı Travma ve Çocuklar Üzerindeki Etkileri” Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 1, Sayı 2, s.80-85/91-97.
Kadıoğlu M. (2008) “Modern Bütünleşik Afet Yönetiminin Temel İlkeleri” Afet Zararlarını Azaltmanın Temel İlkeleri Kitabı, JICA Türkiye Ofisi, Yayın No:2, s.2,7,9.
Kadıoğlu M. (2008) “Toplumda Afet Bilincini Artırma Yöntemleri” Afet Zararlarını Azaltmanın Temel İlkeleri Kitabı, JICA Türkiye Ofisi, Yayın No:2, s. 230,236.
Kadıoğlu M. (2011) “Afet Yönetimi Beklenilmeyeli Beklemek, En Kötüsünü Yönetmek” T.C. Marmara Belediyeler Birliği Yayını, Yayın No:65, s.47-54.
Kan K.(2016) “Protection for Lives of Mothers and Children by Utilizing Regional Supports in the Event of a Natural Disaster” 11th Internatıonal Conference of The Internatıonal Instıtute of Infrastucture Resilience and Reconstructıon, Cilt 218, s. 195-199.
Kaya E. Ve Özcebe H. (2012). “Afetlerin Çocuk Sağlığı Üzerindeki Etkileri” TAF Preventive Medicine Bulletin, Cilt 12, Sayı 4, s.455-460.
Kılıç E.Z. Güven H.D. Sayıl I.(2003) “The Psychological Effects of Parenal Mental Health on Children Experiencing Disaster: The Experience of Bolu Earthqueke in Turkey, Family Process, Cilt 42, Sayı 4, 486,492-494.
Li S. Wu C.S.T. Wong H.T.(2015)”School Safety and Children Health in a Post-Disaster Communıty: İmplications to Collaboratıve Care and Servise Learning in School Health” Journal of Acute Disease, Cilt 5, Sayı 1, s. 49-50.
Limoncu S., Bayülgen B.(2005) “Türkiye’de Afet Sonrası Yaşanan Barınma Sorunları” Megaron E-Journal, Cilt 1, Sayı 1,s.18-27.
Özkul B. Ve Karaman A.E. (2007) “Doğal Afetler için Risk Yönetimi” TMMOB 2007 Afet Sempozyumu Bildiriler Kitabı, s.257,260.
Schreiber M. Shields S. Formanskş S. Cohen J.A. Sims L.V.(2014) “Code Triage: Integrating the National Children’s Disaster Mental Health Concept of Operations Across Health Care Systems” Cilt 15, Sayı 4, s.324-330.
Taylor H. Peace R.(2015) “Children and Cultural İnfluences in a Natural Disaster: Flood Reponse in Surakarta, Indonesia” Internatıonal Journal of Disaster Risk Reduction, Cilt 13, s.76-78,83.
Tatebe J. Mutch C. (2015)“Perspectives on Education Children and Young People in Disaster Risk Reduction” Internatıonal Journal of Disaster Risk Reductıon, Cilt 14, Sayı 2, s.109-112.
Akcanbas M.(2009) “Çocuklar ve Gençlerde Afet Psikososyolojisi El Kitabı I” http://mertakcanbas.blogcu.com/cocuklar-vegenclerde-afet-psikososyolojisi-el-kitabi-i/6232106 (Erişim Tarihi 15 Ekim 2015).
Akcanbas M.(2009) “Çocuklar ve Gençlerde Afet Psikososyolojisi El Kitabı II” http://mertakcanbas.blogcu.com/cocuklar-ve genclerde-afet-psikososyolojisi-el-kitabi-i/6232106 (Erişim Tarihi 20 Ekim 2016).
Altaş A. (2009) “Doğal Afetlerin İnsanlar Üzerindeki Psikolojik Etkileri” http://ayhanaltas.blogcu.com/dogal-afetlerin-insanlar-uzerindeki-psikolojik-etkileri/4722749 (Erişim Tarihi 25 Ekim 2016).
Küçük N. (2008) “Çocuk ve Afet: Felaketlerin Çocuklar Üzerindeki Psikolojik Etkileri” http://www.tavsiyeediyorum.com/makale_921.html (Erişim Tarihi 10 Ekim 2016).
http://www.ibb.gov.tr/sites/akom/documents/dogal_afetler. html (Erişim Tarihi 17 Ekim 2016).
http://odihpn.org/magazine/smart-and-just-involving-childrenand-young-people-in-post-disaster-needs-assessment/ (Erişim Tarihi 30 Kasım 2016).
http://www.kizilayiyilikodulleri.org/Haber/KurumsalHaberDetay/2358 (Erişim Tarihi 01 Şubat 2017).
http://thedisasterkits.com/wp-content/uploads/2011/05/childdisaster-emergency-kits.jpg (Erişim Tarihi 03 Şubat 2017).
http://www.scripturesinuse.org/the-return-of-the-prodigal (Erişim Tarihi 10 Aralık 2016)