Uluslararası eğitim ve uluslararası öğrenci hareketliliği 2000’li yılların sonundan itibaren göç olgusunu gündeme getirmeye başlamıştır. Bu alanlara yönelik ilgi, öncesinde ekonomi, pedagoji ve kültürel uyum konuları üzerinde şekillenirken, 2000’li yıllarda meselenin aslında çok boyutlu itme-çekme faktörlerini (push and pull factors) içeren ve bizzat hareketlilik arka planına sahip olan bir yapıda olduğuna dair tartışmalar ve çalışmalar ortaya çıkmıştır. Brooks ve Waters’ın 2011 yılında Pagrave Macmillan tarafından basılan ve henüz Türkçeye çevrilmemiş olan Öğrenci Hareketlilikleri, Göç ve Yükseköğretimin Uluslararasılaşması başlıklı çalışması, yazarların giriş bölümünde dikkat çektiği üzere tüm makro/yapısal unsurlar arasında bireyin hareketliliğine sebep olan iç (internal) dinamikler üzerine odaklanmaktadır. Giriş ve sonucun dahil olduğu toplam sekiz bölüm ve 196 sayfadan oluşan eser, uluslararası öğrenci hareketliliğine dair “mobiliteleri”, bireysel alanı baz alarak aralarındaki benzerlikler ve farklılıklar açısından incelemiştir. Eserde ayrıca Doğu Asya ülkeleri, Avrupa ülkeleri (özelde AB ve ERASMUS Programı) ve Birleşik Krallık, hem öğrenci gönderen (sending) hem de öğrenci kabul eden (hosting) ülkeler bağlamında ele alınmıştır.