Üniversite Gençliğinin Kimlik ve Siyaset Algısı: Gümüşhane Üniversitesi Örneği

Bu çalışmada üniversitede okuyan öğrencilerin kimlik ve siyaset algıları ölçülmüştür. Araştırmaya katılanların %54,2’si kadın, %45,8’i erkektir. Araştırma kapsamında Gümüşhane Üniversitesi’nde farklı bölüm ve sınıflarda okuyan öğrenciler arasından basit tesadüfü örneklem yöntemi kullanılarak belirlenen 233 öğrenciye anket uygulanmıştır. Araştırmanın saha çalışması Aralık 2017’de yapılmıştır. Araştırma tarama modeline uygun şekilde tasarlanmıştır. Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin kimlik ve siyaset algılarını tespit etmektir. Bu bağlamda araştırma, üniversite öğrencilerinin kimlik ve siyaset algıları nasıldır?, siyasete katılım düzeyleri nedir?, siyasi-dini-ideolojik olarak ve modern-geleneksel düzlemde hangi kimlikleri kendisine uygun görüyorlar?, vatandaşlığı nasıl tanımlıyorlar? gibi soruların cevaplarını aramaktadır. Araştırmanın sonuçlarından bazıları şöyledir: Katılımcıların çok yüksek bir oranı (%88,5), modern-gelenek düzleminde, kendilerini biraz modern biraz geleneksel olarak görmektedir. Katılımcıların önemsedikleri ve önceledikleri üç toplumsal aidiyetin/kimliğin Müslüman gibi dini, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı gibi siyasi ve Türk gibi etnik/siyasi aidiyetler olduğu görülmektedir. Araştırmanın bir başka sonucu ise, katılımcıların siyasal katılımlarının daha çok seçimlerde oy verme şeklinde olduğudur. Ayrıca, katılımcıların sivil toplum örgütlerine katılım düzeyi çok düşüktür. Yine katılımcılara göre, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmak için, hukuki statü yeterlidir; ancak bir kişinin Türkiye’nin Cumhurbaşkanı olması için ise Müslüman olması gerekmektedir. Araştırma sonuçlarına göre, Türkiye’nin en önemli sorunları arasında öne çıkan ilk üç sorun sırasıyla; terör, adaletsizlik ve eğitim olduğu görülmektedir.

___

  • AKŞİT, Bahattin; ŞENTÜRK, Recep; KÜÇÜKURAL, Önder; CENGİZ, Kurtuluş (2012). Türkiye’de Dindarlık, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • ASSMANN, Jan (2001), Kültürel Bellek, çev. Ayşe Tekin, İstanbul, Ayrıntı Yay.
  • AYDIN, Mustafa; KAHRAMAN, H.Bülent; BAYBARS HAWKS, Banu; ZAİM, Osman Z.; DİZDAROĞLU, Cihan (2018). Türkiye Sosyal-Siyasal Eğilimler Araştırması, İstanbul: Kadir Has Üniversitesi Türkiye Çalışmaları Merkezi Yayınları.
  • BAYART, Jean-François (1999). Kimlik Yanılsaması, çev. Mehmet Moralı, İstanbul: Metis Yayınları.
  • BERKES, Niyazi (2016). Türk Düşününde Batı Sorunu, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • BİLGİN, Nuri (2007). Kimlik İnşası, Ankara: Aşina Kitaplar.
  • BİLGİN, Vedat (2007). Türkiye’de Değişimin Dinamikleri, Ankara: Lotus Yayınevi.
  • ÇARKOĞLU, Ali ve KALAYCIOĞLU, Ersin (2018). Türkiye’de ve Dünya’da Vatandaşlık, Koç Üniversitesi İstanbul Politikalar Merkezi Yayınları.
  • DRAKE, Michael S. (2016). Siyaset Sosyolojisi, çev. Hüsamettin İnaç, İstanbul:Bilge Kültür Sanat Yayınları.
  • ERKAL, Mustafa E.; Burhan ve Filiz BALOĞLU (1997). Ansiklopedik Sosyoloji Sözlüğü, İstanbul: Der Yayınları.
  • ERKAN, Hüsnü (1998). Bilgi Toplumu ve Ekonomik Gelişme, İstanbul: İş Bankası Yayınları.
  • GİDDENS, Anthony (2000).Siyaset, Sosyoloji ve Toplumsal Teori, İstanbul: Metis Yay.
  • GÖLE, Nilüfer (2008). Mühendisler ve İdeoloji, İstanbul: Metis Yayınları.
  • HERZFELD, Michael (2012). Antropoloji: Kültürde ve Toplumda Teorik Uygulama, çev. Bülent Toksöz, İstanbul: Say Yayınları.
  • İNALCIK, Halil (2017). Türklük Müslümanlık ve Osmanlı Mirası,İstanbul:Kırmızı Yay.
  • KALKINMA BAKANLIĞI (2015). Onuncu Kalkınma Planı: Gençlik Çalışma Grubu Raporu, Ankara: Kalkınma Bakanlığı Yayınları.
  • KARA, İsmail (2010). Cumhuriyet Türkiyesi’nde Bir Mesele Olarak İslam, İstanbul: Dergah Yay.
  • KARPAT, Kemal H. (2009). Osmanlı’dan Günümüze Elitler ve Din, çev. Güneş Ayas, İstanbul: Timaş Yayınları.
  • KARPAT, Kemal H. (2017). Osmanlı’dan Günümüze Kimlik ve İdeoloji, çev. Güneş Ayas, İstanbul: Timaş Yayınları.
  • KEYMAN, E. Fuat (2009). “Sistem Kurucu ve Sistem Dönüştürücü Bir Toplumsal Gerçeklik Olarak Kültürel Kimlik Olgusunu Yeniden Düşünmek”, Kimlikler Lütfen, Türkiye Cumhuriyeti’nde Kültürel Kimlik Arayışı ve Temsili, Derleyen:Gönül Pultar, ss. 50-59, Ankara: ODTÜ Yayınları.
  • KEYMAN, Fuat (2004). “Sosyal Demokrasi ve Türkiye”, İdeolojiler, Doğu Batı Düşünce Dergisi, 29(2):123-143.
  • KONDA (2016). Vatandaşlık Araştırması, http://konda.com.tr/wp-content/uploads/ 2017/03/ VatandaslikArastirmasiRapor.pdf, Erişim Tarihi:02.02.2018.
  • KONGAR, Emre (2000). 28 Şubat ve Demokrasi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • MARDİN, Şerif (2017). Türkiye, İslam ve Sekülarizm. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • MARDİN, Şerif (2017). Türkiye, İslam ve Sekülarizm. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • MORLEY, David ve KEVİN Robins (1997). Kimlik Mekanları. çev. Emrehan Zeybekoğlu, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • ORTAYLI, İlber (2006). Osmanlı Barışı. İstanbul: Ufuk Kitap.
  • SARIBAY, Ali Yaşar (1992). Siyasal Sosyoloji, Ankara: Gündoğan Yayınları.
  • SEKAM (2016). Üniversite Öğrencilerinin Hayat Tarzı ve Toplumsal Değerler, İstanbul: Sosyal, Ekonomik ve Kültürel Araştırmalar Merkezi Yayınları.
  • TOPSES, Mehmet Devrim (2017). “18. Yüzyıl Sonrası Türk Modernleşmesinin Sınıfsal Temelleri”, Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, (5)17, s. 1857-1874.
  • TÜRKİYE İSTATİSTİK KURUMU [TÜİK] (2017a). İstatistiklerle Kadın 2016.
  • TÜRKİYE İSTATİSTİK KURUMU [TÜİK] (2017b). İstatistiklerle Gençlik 2016.
  • TÜSİAD (2001). Seçin Sistemi ve Siyasi Partiler Araştırması, İstanbul: TÜSİAD Yayınları.
  • ÜSTEL, Füsun (2004). Makbul Vatandaşın Peşinde, İstanbul: İletişim Yayınları.