İlköğretim okulu yöneticilerinin bilimsel çalışmalardan yararlanma düzeylerine ilişkin yönetici ve öğretmen görüşleri

Bilgi ve teknolojinin hızla değiştiği 21. yüzyılda toplumsal gelişmenin öncülüğünü yapması beklenen okulların ve yöneticilerinin bu değişimlere aynı hızla uyum sağlayabilmesi için yöneticilerin bilimsel çalışmalardan yararlanmaları beklenir. Çünkü okul yöneticisi, kurumun en üst düzeyindeki yetkilisidir. Okulun amaçlarını gerçekleştirecek, yapısını yaşatacak, iklimini koruyacak, niteliklerini geliştirecek kişidir. Bu araştırma, ilköğretim okullarında görev yapan öğretmen ve okul yöneticilerinin görüşlerine göre okul yöneticilerinin bilimsel çalışmalardan yararlanma düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Ayrıca araştırma ile yöneticilerin ve öğretmenlerin kıdem ve öğrenim durumu değişkenlerine göre öğretmen ve yönetici görüşleri arasında anlamlı bir fark olup olmadığı incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Bilimsel çalışma, ilköğretim okulu yöneticileri, mesleki yeterlik

The Opinions of School Administrators and Teachers on the Use of Scientific Research by School Administrators

In the 21th century which has witnessed a sudden shift in knowledge and technology, schools and school administrators have been expected to benefit from scientific research to adapt to these changes. School administrator is the head of the institution after all. School administrator, in that respect, is the individual who bears the responsibility of actualizing the school aims, maintaining the school climate and improving the qualities of the school. The study aims to determine whether scientific studies have been used by school administrators. Apart from that, the study investigates if there is a statistically significant difference between two groups, namely teachers and school administrators when level of education and seniority are considered.Keywords: Scientific study, primary school administrators, professional competence

Keywords:

Scientific study, primary school administrators, professional competence,

___

Açıkalın, A. (1998). Toplumsal kurumsal ve teknik yönleriyle okul yöneticiliği. Ankara: Pegem Yayınları.
Akçakaza, G. (2009). İlköğretim okullarında bilgi yönetimi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Almış, S. (2010). Eğitim yöneticilerinin bilgi yönetimine ilişkin yeterlikleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), 19 Mayıs Üniversitesi, Samsun.
Aydın, M. (2001). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.
Balcı A. (2007). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem teknik ve ilkeler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Balcı İ. (2001). İlköğretim okulu yöneticilerinin duygusal zeka becerilerini kullanabilme düzeyleri konusunda yöneticilerin ve öğretmenlerin görüşleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Başbakanlık (2009). “Milli Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumları Yöneticileri Yönetmeliği”. Resmi Gazete: 27318, 13 Ağustos 2009.
Başbakanlık (2010). “Milli Eğitim Bakanlığı Eğitim Kurumları Yöneticileri Yönetmeliği’nde Değişiklik Yapılmasına İlişkin Yönetmelik”. Resmi Gazete: 27582, 15 Mayıs 2010
Bursalıoğlu, Z. (1998). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Canman, D. (2000). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara: Yargı Basım Yayım.
Celep, C. & Çetin, B. (2003). Bilgi yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Drucker, P. (1994). Etkin yöneticilik. (Çev. A. Özden ve N.Tunalı). İstanbul: Eti Kitapları.
Erdoğan, İ. (2004). Öğrenmek gelişmek özgürleşmek. İstanbul: Sistem Yayıncılık
Erdoğan, İ. (1997). Eğitimde stratejik yönetim. Eğitim ve Bilim Dergisi,104, Ankara.
Esen, Ş. (1996). Yönetimde yaratıcılık ve kendini geliştirme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Everton, T., Galton, M. & Pell, T. (2002). Educational research and teacher. Research Papers in Education, 17, 373-401
Fındıkçı, İ. (1996). Bilgi toplumunda yöneticilerde kendini geliştirme. İstanbul: Kültür Koleji Eğitim Vakfı Yayınları.
Hunt, R. & Buzan, T. (2003) Düşünen organizasyon iş hayatında başarının temel kuralları. (Çeviri: Dinç Tayanç). İstanbul: Alfa Basım Yayım.
Hill, L. (1999). Liderden lidere. (Çev. S. Atay). İstanbul: Mess Yayınları.
James, J. (1997). Gelecek zamanda düşünmek. İstanbul: Boyner Holding Yayınları.
Kaptan, S. (1993). Bilimsel araştırma ve istatistik teknikleri Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.
Karasar, N. (1994). Araştırmalarda rapor hazırlama. Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
Karasar, N. (2002) Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Ltd.Şti.
Kolamaz, C. (2006). Destekleyici ve geliştirici liderlik yaklaşımlarının örgütsel bağlılığa etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Gazi Üniversitesi, Ankara.
Larsen, A.T. (1996). Değişim sürecinin rotasını çizmek. İnsan yönetimi. Rosen, R. (Ed). İstanbul: Mess Yayınları.
Meade, B. (2006). An evauation the professional development practices of small private christian schools based on the perceptions of administrators and teachers. Roberts University Virginia.
Maxwell, J.C. (2005) İçinizdeki lideri geliştirmek. (Çev: S.Yeniçeri) İstanbul: Beyaz Yayınları.
Özdemir, S. (1997). Eğitimde örgütsel yenileşme. Ankara: Pegem Ltd.Şti. Önder Matbaacılık
Özoğlu, S. Ç. (1994). Bilim ve eğitim ilişkileri. Eğitim ve Bilim. Türkiye Bilimler Akademisi: Tüba Bilimsel Toplantı Serileri:2
Reinhartz, J. & Beach, D.M. (2004). Educational leadership changing schools, changing roles. Pearson and Ab.
Şişman, M. & Turan, S. (2004). Eğitim ve okul yönetimi, eğitim ve okul yöneticiliği. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Taymaz, H. (1997). Uygulamalı okul yönetimi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No.180
Torun, O. (1996). Davranışsal bir süreç olarak yöneticilerde kendini geliştirme yaklaşımı. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi) Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Yörük, S. (2006). İlköğretim okullarının örgütsel zekâ özelliklerini yansıtma düzeyleri. (Yayımlanmamış doktora tezi). Fırat Üniversitesi, Elazığ.