Bu yazının ilk bölümünde Suriye krizinin ortaya çıkma ve gelişme süreci açıklanmakta ve Ankara ileMoskova’nın bu krize ilişkin olarak oluşturdukları politikalar tanımlanmaktadır. Rusya’nın Esad yönetiminikendi çıkarını gözeterek desteklediği, bu politikasıyla Akdeniz’deki varlığını ve nüfuzunu koruma amacınıgüttüğü görülmektedir. Türkiye ise Esad yönetiminin kendi halkına karşı hukuk ve kimi zaman insanhaklarını ihlal eden uygulamalarının ardından Esad yönetimine karşı kesin bir tavır almıştır. BöyleceMoskova’nın Esad’a yakınlığının stratejik bir gerekçeye dayandığını, Ankara’nın ise meseleye daha çok etikve ilkesel açıdan yaklaştığını söyleyebiliriz. Suriye’nin sınırdaş komşusu olan Türkiye için bölgedeki krizin,sığınmacı sorunu, PYD meselesi ve yükselen terör tehlikesi şeklinde ekonomik, siyasi ve toplumsal boyutlarıda ortaya çıkmış ve Ankara’yı bu yönde de politikalar üretme mecburiyetinde bırakmıştır.Yazının ikinci bölümünde Rusya ile Türkiye arasında Suriye krizine bağlı olarak yaşanan sorunlar veortaya çıkan çatışma konuları gözden geçirilmekte ve gelecekteki işbirliği olasılıkları dile getirilmektedir.Rusya’nın bölgedeki askeri varlığını artırmasıyla birlikte sorun yaşamaya başlayan ikili ilişkiler, Rusuçağının düşürülmesi hadisesinden sonra büyük bir krize sürüklenmiştir. Bugün ilişkiler yeniden düzelmişolsa bile başta Esad yönetimine ve PYD’ye yaklaşım konusunda olmak üzere iki aradaki anlaşmazlıklarsürmektedir. Bununla birlikte iki ülkenin de terör konusundaki hassasiyeti dikkate alındığında PYDkonusunda anlaşabilmeleri mümkün görünmektedir. Aynı şekilde Esad yönetiminin geleceği konusundada genel uzlaşma sağlanacak bir çözüm önerisine iki taraf da hayır diyemeyecektir. Türkiye ve Rusya’nın anitibarıyla diğer ülkeler ve uluslararası örgütlerle ilişkileri dikkate alındığında birbiriyle ilişkileri ikisi için destratejik öneme sahiptir.