SSCB’nin yıkılışından sonra ana mirasçısı Rusya Federasyonu, birçok sorunla karşı karşıya kaldı.Çeçenistan Savaşı, özerk cumhuriyetlerin bağımsızlık talebi, ekonomik kriz, Boris Yeltsin başkanlığındakiRusya’nın uğraşmak zorunda kaldığı başlıca sorunlardı. İç sorunlar, Rusya’nın uluslararası arenadakikonumunu da zayıflattı. Ancak 2000’li yılların başında Rusya’daki iktidar değişimi ve enerji fiyatlarınınartışı, Rusya’da köklü değişikliklere yol açtı. Vladimir Putin’in izlediği merkeziyetçi politika iç sorunlarınispeten çözerken, enerji kaynaklarından elde edilen gelirler sayesinde de iç ve dış borçlar kapatıldı. Bununneticesinde Kremlin daha aktif bir dış politika izlemeye başladı. Bu süreçte Moskova, Batı ile de bir sorunyaşamadı, hatta uluslararası terörizm ile mücadele gibi konularda taraflar arasında işbirliği dahi geliştirildi.Ancak Batı’nın Rusya’nın “arka bahçe” olarak gördüğü eski Sovyet coğrafyasındaki renkli devrimleridesteklemesi, NATO ve AB’nin genişlemeye devam etmesi ve Rusya’nın Orta Doğu’daki çıkarlarına zararveren Arap Baharı’nın yaşanması, Rusya’nın dış politikada radikal kararlar almasına yol açtı. Kırım’ın ilhakıile Suriye’ye düzenlenen askerî operasyonu bu çerçevede değerlendirmek gerekmektedir. Bu makaledeRusya’nın 21. yüzyılın başındaki siyasî ve idarî yapısı ele alınacak, iç ve dış politikası değerlendirilecektir.