Dokümantasyon ve eleştirel içerik analizi yöntemleri ile gerçekleştirilen bu çalışmada, genelde eğitime, özelde de din eğitimine tarihi temel oluşturan, Hz. Peygamberin eğitim-öğretim faaliyetleri değerlendirilmiş ve bunlardan öğrenme-öğretme ilkeleri çıkartılmıştır. Hz. Muhammed’in (s.a.v.) eğitim anlayışından çıkartılan ilkeleri iki kategoride değerlendirmek mümkündür: Birinci kategoride yer alanlar; insana görelik, yakından uzağa, somuttan soyuta, bilinenden bilinmeyene, tedricilik, hazır bulunuşluluk, özgürlük, tekrar, toplumsallık, motivasyon ve açıklık gibi günümüz eğitim anlayışında da kabul gören öğrenme-öğretim ilkeleridir. İkinci kategoride yer alanlar ise, günümüz öğrenme-öğretim ilkeleri ile ilişkilendirilebilmekle birlikte daha çok Hz. Peygamber’in kişiliğini, iletişim biçimini,  eğitim anlayışını yansıtan, Hz. Peygambere özgü ilkelerdir. Bunlar da; kolaylık; sevdirme ve ikna etme, hoşgörü ve sevgi, şefkat; itidal; eşitlik (fırsat ve imkan eşitliği); her yerde eğitim; insanların eğitimi için bütün imkanlardan yararlanma; itidal; estetik-zerafet-vefa; alçakgönüllülük ve insan onurunu korumak ve yüceltmektir.