Çeviri asla yalnızca farklı dil topluluklarını birbiriyle bağlantılandıran yansız bir iletişim aracı ya da bu topluluklar arasında dilsel mesajların iletimini sağlayan tarafsız bir süreç olarak kavranamaz. Çeviri edimi, bireyler ve kültürler arası etkileşimi düzenlemede bir model işlevi yüklenebilmesi sebebiyle fazladan bir ethik değere de sahiptir. Paul Ricoeur’e göre çevirinin hatırlama ve affetme edimlerine içkin olan anlatısallık ile kurduğu bağ aynı zamanda bir değiş tokuş ilişkisi sayılabilecek çeviriyi karakterize eden söyleşimsellik özelliğini de pekiştirir. Ricoeur, çeviriyi çeşitli diller arasındaki dolayımlayıcı rolünden dolayı bir paradigma olarak görür ve onu karşılıklı tanıma ilişkisini merkeze alan bir Avrupa ethosu inşasında denetleyici eğretileme olarak düşünür.  Bu makalenin amacı, ahlaki bir eylem olan çevirinin sahip olduğu olanakların karşıt kültürel iddiaları dolayımlama ve birbirine direnç gösteren kültürel davranışların gerilimini azaltmakta kullanılmasını soruşturmaktır. Böylelikle, bu çalışmada irdelenecek nihai soru çevirinin daha çoğulcu ve demokratik bir sivil toplumun teşvik edilmesi için ulus-devletin sınırlarını aşmak yönünde evrensel bir model sunma kapasitesine sahip olup olmadığıdır.