MİLAS İLÇESİNİN (MUĞLA) ENTEGRE KIRSAL TURİZM ANALİZİ

Bu çalışmada, kırsal turizmi geniş çerçevede ele alan ve turizm uygulamalarında çevresel, ekonomik ve sosyo-kültürel hassasiyetleri dikkate alan bir yaklaşım olan Entegre Kırsal Turizm (EKT) bileşenlerinin Milas ilçesi örneğinde analiz edilmesi hedeflenmiştir. Çalışmada araştırma metodu olarak “yakınsayan paralel desen” yöntemi kullanılmıştır. Bu çerçevede Milas ilçesine gelen 130 ziyaretçiye Entegre Kırsal Turizmin 7 bileşeni çerçevesinde hazırlanan anketler uygulanmış, işletmeciler, tur operatörleri, Kamu/Sivil Toplum kuruluşları çalışanları ve yerel halktan oluşan toplam 32 kişiyle de yüz yüze derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Anket sonucu elde edilen veriler SPSS 16,0 programında 5’li Likert Ölçeği kullanılarak, görüşme verileri ise MAXQDA 12 programı yoluyla analiz edilmiştir. Gerçekleştirilen analiz sonuçlarına göre, ankete katılan ziyaretçilerin en yüksek oranda, Entegre Kırsal Turizmin aktörlerin ortak amaçlar doğrultusunda hareket etmelerini içeren “ağlar” bileşeni konusunda olumsuz görüş belirttiği (X̅=2,97) görülmüştür. Ziyaretçilerin olumsuz görüş bildirdiği diğer bileşen ise, kırsal turizm faaliyetlerinde yerel toplulukların daha fazla söz sahibi olmasını esas alan “yetkilendirme” bileşeni olmuştur (X̅=2,94). EKT’nin diğer bileşenleri olan sürdürülebilirlik (X̅=3,11), yerellik (X̅=4,26) ve özgünlük (X̅=4,33) konularında ise katılımcıların büyük bir bölümü olumlu görüş bildirmiş, ölçek konusunda ise ziyaret edilen kırsal yerleşmelerin hiçbirinde kapasite aşımının olmadığı ifade edilmiştir (X̅=1,81).

Anahtar Kelimeler:

Entegre Kırsal Turizm, Turizm Coğrafyası, Milas, Muğla, Sürdürülebilirlik

INTEGRATED RURAL TOURISM ANALYSIS OF MILAS DISTRICT (MUĞLA)

In this study, it is aimed to analyze the components of Integrated Rural Tourism (IRT), which is an approach that handles rural tourism in a broad framework and takes into account environmental, economic and socio-cultural sensitivities in tourism practices, in the example of Milas district. In the study, "convergent parallel pattern" method was used as a research method. In this framework, surveys prepared within the framework of 7 components of Integrated Rural Tourism were applied to 130 visitors coming to Milas district, and in-depth interviews were conducted with 32 people in total, including operators, tour operators, public / non-governmental organizations employees and local people. The data obtained from the survey were analyzed using the 5-point Likert Scale in the SPSS 16.0 program, and the interview data were analyzed by the MAXQDA 12 program. According to the results of the analysis carried out, it was observed that the highest rate of visitors participating in the survey expressed negative opinions (X̅ = 2.97) on the “networks” component of Integrated Rural Tourism, which includes the actors to act in line with common goals. Another component which the visitors expressed a negative opinion was the "empowerment" component based on the greater influence of local communities in rural tourism activities (X̅ = 2.94). On the other components of IRT, sustainability (X̅ = 3.11), embeddedness (X̅ = 4.26) and endogeneity (X̅ = 4.33), most of the participants expressed positive opinions, and on scale, none of the rural settlements visited It has been stated that there is no overcapacity (X̅ = 1.81).

Keywords:

Integrated Rural Tourism, Tourism Geography, Milas, Muğla, Sustainability,

PDF

___

Akova, İ. (2008). Turizm Araştırmaları. İstanbul: Çantay Yayınevi.
Arslan, E. & Kendir, H. (2020). COVID-19 salgını sonrası yükselen trend kırsal turizm: Zile örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(4), 3668-3683.
Artuğer, S. & Kendir, H. (2013). Agritourist motivations: the case of Turkey. International Journal of Business and Management, 8(21), 63-70.
Aytüre, S. (2014). AB’nin kırsal turizm anlayışı çerçevesinde Milas/Kıyıkışlacık (Lasos)’ın kırsal turizm potansiyeli. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 4(1), 70-74.
Bakırcı, M. (2007). Türkiye’de Kırsal Kalkınma: Kavramlar-Politikalar-Uygulamalar. Ankara: Nobel Yayın.
Bakırcı, M. (2019). Entegre kırsal turizm: kavramsal boyut ve temel prensipler. S. Üçışık Erbilen & G.Şahin (Ed.), Beşeri ve iktisadi coğrafya araştırmaları (Nuran Taşlıgil'e Armağan) içinde. (s. 303-329). İstanbul: Babil Yayınevi.
Butler, R. W. (1990), Alternative tourism: pious hope or trojan horse?, Journal of Travel Research, 28(3), 40- 45.
Cawley, M. & Gillmor, D. A. (2008). Integrated rural tourism: concepts and practice. Annals of Tourism Research, 35(2), 316-337.
Cawley, M., Marsat, J. B., & Gillmor, D. A. (2007). Promoting integrated rural tourism: comparative perspectives on institutional”networking in France and Ireland. Tourism Geographies, 9(4), 405-420.
Creswell, J. W. & Plano Clark, V. L. (2011). Designing and Conducting Mixed Methods Research. Thousand Oaks, CA: Sage.
Çeken, H. (2020). Kırsal turizm kavramı ve analizi. G. Yüksek & P. G. Çakır. (Ed.), Kırsal turizm ve kalkınma içinde (s. 29-49). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Çeken, H., Karadağ, L. & Dalgın, T. (2007). Kırsal kalkınmada yeni bir yaklaşım kırsal turizm, Türkiye’ye yönelik teorik bir çalışma. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, (8), 1-14.
Çukur, F. & Kızılaslan, N. (2018). Milas ilçesinde zeytin hasat şenliğinin kırsal turizme katkısı. Tarım Ekonomisi Dergisi, 24(2), 233-241.
Ekici, S. E. (2018). Somut olmayan kültürel miras unsurlarından el sanatları geleneğinin kırsal turizm bağlamında değerlendirilmesi: Muğla-Milas örneği.(Yüksek lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.
Emekli, G. & Soykan, F. (2010). Kırsal halkın kırsal turizme bakış açısının saptanması: Bornova örneği. 6. Ulusal Coğrafya Sempozyumu bildiriler kitabı içinde (s. 10-20). Ankara.
Emekli, G., Südaş, İ. & Soykan, F. (2007). Göç kırsal kalkınma kırsal turizm ve Türkiye. ICANAS Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi (s. 1-15). Ankara.
Etikan, S. & Çukur, T. (2011). Kırsal turizm faaliyetlerinin Çomakdağ-Kızılağaç köyü el sanatları üzerine etkisi. Art-e Sanat Dergisi, 4(8), 1-15.
Han, D., Jung, T. & Gibson, A. (2014). Dublin AR: Implementing augmented reality in tourism. In Xiang, Z. & Tussyadiah, L. (Eds.), Inside information and communication technologies in tourism 2014 (pp. 511-523) Wien, New York: Springer.
Karabatı, S., Doğan, E., Pınar, M. & Çelik, L. M. (2009). Socio-economic effects of agri-tourism on local communities in Turkey: the case of Aglasun. International Journal of Hospitality & Tourism Administration, 10, 129-142.
Karamustafa, K. & Örnek, N. (2019). Modernite ve postmodernite etrafında şekillenen turizm olgusu ve gelişimi. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 11(2), 259-290.
Milas Ticaret ve Sanayi Odası, 2018 Yılı Faaliyet Raporu.
Muğla Eko Haber, (2019). 6. Milas Zeytin Hasat Şenliği. 21 Kasım 2019 tarihinde https://muglaekohaber.com/6-milas-zeytin-hasat-senligine-hosgeldiniz/, adresinden edinilmiştir.
Öksüz, B. (2017). Metalaşan yerel ürünlerin aile içi ve akraba ilişkilerinde yarattığı etkiler: Kapıkırı örneği. (Yüksek lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.
Özçoban, E. (2020). Koronavirüs’ün (Covid-19) turizm sektörü üzerindeki etkileri ve Türkiye’nin kırsal turizm potansiyeli üzerine bir analiz. Turkish Studies, 15(4), 853-866.
Pearce, D. G. (1992), Alternative tourism: concepts, classifications, and questions. In V. L. Smith & William R. Eadington ( Eds.), Inside tourism alternatives: potentials and problems in the development of tourism (pp. 15- 30) Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
Petrou, A., Pantziou, E.F., Dimara, E. & Skuras, D. (2007). Resources and activities complementarities: the role of business networks in the provision of ıntegrated rural tourism. Tourism Geographies, 9(4), 421-440.
Saxena, G. & Ilbery, B. (2007). Integrated rural tourism a border case study. Annals of Tourism Research, 35(1), 233-254.
Saxena, G., Clark, G., Oliver, T. & Ilbery, B. (2007). Conceptualizing integrated rural tourism. Tourism Geographie, 9(4), 347-370.
Soykan, F. (2003). Kırsal turizm ve Türkiye turizmi için önemi. Ege Coğrafya Dergisi, 12, 1-11.
Tok, N. & Tunalıoğlu, R. (2019). Kırsal turizm ve gelenekselleşen festivallerde sürdürülebilirlik. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(65), 1284-1292.
UNWTO, (2020). International tourist numbers could fall 60-80% in 2020, UNWTO Reports. [Online]. Retrieved 27 October 2020, from https://www.unwto.org/news/covid-19-international-tourist-numbers-could- fall-60-80- in-2020
Urry, J. (2009). Turist Bakışı. (Çev: E. Tataroğlu & İ. Yıldız). Ankara: BilgeSu Yayınları.
Weaver, D. B. (1991), Alternative to mass tourism in Dominica. Annals of Tourism Research, 18(3), 4.
Weaver, D. B. (2014), Asymmetrical dialectics of sustainable tourism: toward enlightened mass tourism. Journal of Travel Research, 53(2), 131-140
Yemenoğlu, E., Dalgın, T. & Çeken, H. (2013). Geleneksel festivallerin kırsal turizm üzerindeki etkileri: Denizli-Honaz Kiraz Festivali örneği. Uluslararası Sosyal ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 3(1), 16-21.
Zaman, S. (2010). Kırsal kalkınma aracı olarak kırsal turizmin kullanımı: Yusufeli için bir planlama önerisi. Geçmişten geleceğe Yusufeli sempozyumu bildiriler kitabı içinde (s. 143-147). İstanbul.