COĞRAFYA ÖĞRETİM YÖNTEM VE TEKNİKLERİNİN COĞRAFYA ÖĞRETİMİNE ETKİSİNİN ARAŞTIRILMASI: ADIYAMAN KENTİ ÖRNEĞİ

Bu çalışmanın amacı, Adıyaman kentinde coğrafya öğretim yöntem ve tekniklerinin coğrafya öğretimine etkisinin araştırılmasıdır. Adıyaman kentinde bulunan orta eğitim kurumlarında eğitim gören öğrencilerin oluşturmuş olduğu evrende belirlenen örneklem gurubuna uygulanan anket formuyla elde edilen verilerle araştırma yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini 144’ü kız ve 229’u da erkek olmak üzere toplam 373 öğrenci oluşturmaktadır.Verilerin güvenlik analizi için Cronbach Alfa katsayısı, örneklem analizi için frekans ve yüzde analizi, T.testi, One Way ANOVA testi ve Post Hoc Scheffe testi ve SSPS (Statistical Package for Social Sciences) versiyon 17.0 paket programı kullanılarak incelenmiştir.Araştırma sonuçları incelendiğinde; okullarda fiziki mekân yetersizliği ve en yaygın kullanılan anlatım yönteminin öğrencilerin derse katılımını olumsuz etkilediği görülmüştür. Gezi-gözlem yönteminin ekonomik ve resmi izin gibi problemlerden dolayı çok az uygulandığını, fen lisesi öğrencilerinin konunun kitaptan okunup geçildiğini düşündükleri gözlenmiştir.Anahtar sözcükler: Coğrafya, yöntem ve teknikler, öğretim, materyal

Anahtar Kelimeler:

Coğrafya, yöntem ve teknikler, öğretim, materyal

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2005). Etkili Öğrenme ve Öğretme. (6. Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Adıyaman Defterdarlığı, (2016). 12 Mart 2016 tarihinde http://www.adiyamandefterdarligi.gov.tr/adiyaman/COGRAFI.htm adresinden edinilmiştir.
Adıyaman Valiliği, (2016). 14 Şubat 2016 tarihindehttp://www.adiyamanli.org/tr/cografya.htm, adresinden edinilmiştir.
Akbulut, G. (2004). Coğrafya öğretimi ve yaratıcı düşünce. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 28(2), 215-223.
Balay, R. & Kaya, A. & Çevik, M. N. (2014). Öğretmenlerin internete yönelik tutumları ve eğitsel internet kullanım öz yeterlik inanç düzeyleri. Karadeniz Dergisi, 21, 16-31.
Baytekin, Ç. (2004). Örenme Öğretme Teknikleri ve Materyal Geliştirme. (2. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Bilen, M. (1989). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Sistem Ofset.
Binbaşıoğlu, C. (1987). Özel Öğretim Yöntemleri. (5. Baskı). Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Demirel, Ö. (2008). Öğretme Sanatı. (8. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Eskihellaç, C. (2009). Coğrafya öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşıma dayalı yeni öğretim programında kullandıkları yöntem ve tekniklere ilişkin görüşlerin tespit edilmesi. (Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon).
Gözütok, F. (2006). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara: Ekinoks Yayınları.
Güneş, F. (2007). Yapılandırmacı Yaklaşımla Sınıf Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınevi.
Güngördü, E. (2002). Eğitim Fakülteleri İçin Coğrafyada Öğretim Yöntemleri İlkeler ve Uygulamalar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kalkınma Bakanlığı, (2016). 26 Mart 2016 tarihinde http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Yaynlar/Attachments/548/SEGE-2011.pdf adresinden edinilmiştir.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma Teknikleri ve İstatistik Yöntemleri. Ankara: Tıkışık Web Ofset Tesisleri.
Karakuş, U. (2007). Deney yöntemi ve coğrafya öğretiminde kullanılması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, (KEFAT), 8(1), 1-19.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
Kaya, H. (2013). Neden coğrafya? Neden coğrafya eğitimi?. (Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara).
Kaya, A., Balay, R. & Adıgüzel, A. (2014). Öğretmen adaylarının eğitsel internet kullanım becerileri ile bilgi edinme becerileri arasındaki ilişki düzeyi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4 (Özel Sayı 1), 83-99.
MEB, (2005). Coğrafya Dersi Programı (9.,10.,11. ve 12.Sınıflar). Ankara: Talim Terbiye Başkanlığı.
Oğuzkan, F. (1985). Orta Dereceli Okullarda Öğretim (Amaç, İlke, Yöntem ve Teknikleri). Ankara: Emel Matbaacılık.
Oğuzkan, F. (1993). Eğitim Terimleri Sözlüğü. (3. Baskı). Ankara: Emel Matbaacılık.
Şeremet, M. (2008). Yükseköğreniminde coğrafya öğretiminde kullanılan öğretim yöntemlerinin öğretim elemanları ve öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale).
Tokcan, H. & Sezer, A. (2003). İş birliğine dayalı öğrenmenin coğrafya dersinde akademik başarı üzerine etkisi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(3), 227-242.
Tunç, S. (2006). Gezi gözlem yönteminin coğrafya eğitim-öğretimindeki önemi, öğrenci başarısına etkisi ve diğer öğretim yöntemleriyle karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara).
TÜİK, (2016). 22 Mart 2016 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1059 adresinden edinilmiştir.
Zaman Gazetesi, (2016). 24 Şubat 2016 tarihinde http://www.zaman.com.tr/sehir_adiyamanin-cografi-durumu_562091.html adresinden edinilmiştir.