Öncelikle din eğitiminin Türkiye’deki durumunu tasvir edeceğim. Ardından bu tasviri evrensel insan hakları perspektifinden yorumlayacağım. Bu yorumlama esnasında resimde şu sorunun cevabını arayacağım: Türkiye’de din özgürlüğü açısından din eğitimi ve Alevîliğin aktarılması konusundaki temel sorunlar nelerdir? Sonuçta Türkiye’de din eğitimi konusunda “iki parçalı genel müfredat” ve “çoğulcu din eğitimi müfredatı” adını verdiğim iki unsurlu gevşek bir öneri ileri süreceğim. Tüm bunları yaparken tutarlı kalmamı sağlayacak bir bakış açısına ihtiyacım vardır. Bu bakış açısı genel anlamda liberal demokrasi, bu konuya özel olarak da çoğulcu din eğitimidir. Benim sorunu belirleme ve çözüm için hareket noktam İslâm, Alevîlik ya da Sünnîlik olmayacaktır. Bunun yerine seküler/bilimsel bakış açısı olacaktır.