Bu çalışmada Ş. Teoman Duralı’nın, biyoloji felsefesinin merkezî sorunlarından biri olan indirgeme sorununa yaklaşımı çözümlenecektir. İndirgeme sorunu, biyolojik fenomenlerin ne ölçüde organizmaların altında yatan bileşenler açısından ve nihayetinde atomlar, moleküller, fizik ve kimya yasaları açısından açıklanabileceği sorunudur. Biyoloji gerçekten fizik ve kimyadan özerk olabilir mi ya da en azından ilkece fizik ve kimya bilimlerine indirgenebilir mi? İndirgemeciler biyolojinin fizik-kimyaya indirgenebilir yapıda olduğunu savunurken, anti-indirgemeciler buna itiraz ederler. Ancak esasen her iki taraf da fizikalist paradigma zemininde buluşur. Bu çalışmada indirgemeci yaklaşıma esas karşı duranın anti-indirgemecilik değil holizm olduğu, Duralı’nın biyoloji felsefesindeki duruşunun da holistik olduğu iddia edilmektedir. Biyolojiyi daha az mekanik, determinist veya indirgemeci yapan belirivermecilik, organikçilik ve sistem biyolojisi gibi yeni holistik modlar son çeyrek asırda biyolojide bir paradigma kaymasını ima etmektedir. Holistik bakış, fizikalist paradigmanın dışından köklenir. Her ne kadar henüz holizm bir paradigma olarak betimleyici ve fenomenolojik yöntemler dışında açıklayıcı (işlevsel) bir teori haline gelmemişse de Duralı’nın işaret ettiği potansiyeli içinde barındırıyor gibi görünmektedir.

In this study, Ş. Teoman Duralı’s approach to the problem of reductionism, one of the central problems of the philosophy of biology, will be analyzed. The problem of reductionism is the extent to which biological phenomena can be explained in terms of the underlying components of organisms, and ultimately in terms of atoms and molecules and the laws of physics and chemistry. Can biology really be autonomous from physics and chemistry, or at least in principle reducible to the physical and chemical sciences? While reductionists argue that biology is reducible to physics-chemistry, anti-reductionists object to this. However in fact both parties meet on the ground of physicalist paradigm. In this study, it’s claimed that the main opposition to the reductionist approach is not from anti-reductionism but from holism, and Duralı’s position in the philosophy of biology is holistic. New holistic modes such as emergentism, organicism, and systems biology that make biology less mechanical, deterministic or reductionist imply a paradigm shift in biology in the last quarter century. Holistic view is rooted outside the physicalist paradigm. Although holism as a paradigm has not yet become an explanatory (functional) theory apart from descriptive and phenomenological methods, it seems still to have the potential that Duralı points.

"> [PDF] Teoman Duralı'nın Biyoloji Felsefesi Yaklaşımının İndirgemecilik-Holizm Bağlamında Bir Çözümlemesi | [PDF] An Analysis of Teoman Duralı's Approach to The Philosophy of Biology in The Context of Reductionism-Holism Bu çalışmada Ş. Teoman Duralı’nın, biyoloji felsefesinin merkezî sorunlarından biri olan indirgeme sorununa yaklaşımı çözümlenecektir. İndirgeme sorunu, biyolojik fenomenlerin ne ölçüde organizmaların altında yatan bileşenler açısından ve nihayetinde atomlar, moleküller, fizik ve kimya yasaları açısından açıklanabileceği sorunudur. Biyoloji gerçekten fizik ve kimyadan özerk olabilir mi ya da en azından ilkece fizik ve kimya bilimlerine indirgenebilir mi? İndirgemeciler biyolojinin fizik-kimyaya indirgenebilir yapıda olduğunu savunurken, anti-indirgemeciler buna itiraz ederler. Ancak esasen her iki taraf da fizikalist paradigma zemininde buluşur. Bu çalışmada indirgemeci yaklaşıma esas karşı duranın anti-indirgemecilik değil holizm olduğu, Duralı’nın biyoloji felsefesindeki duruşunun da holistik olduğu iddia edilmektedir. Biyolojiyi daha az mekanik, determinist veya indirgemeci yapan belirivermecilik, organikçilik ve sistem biyolojisi gibi yeni holistik modlar son çeyrek asırda biyolojide bir paradigma kaymasını ima etmektedir. Holistik bakış, fizikalist paradigmanın dışından köklenir. Her ne kadar henüz holizm bir paradigma olarak betimleyici ve fenomenolojik yöntemler dışında açıklayıcı (işlevsel) bir teori haline gelmemişse de Duralı’nın işaret ettiği potansiyeli içinde barındırıyor gibi görünmektedir.

"> Bu çalışmada Ş. Teoman Duralı’nın, biyoloji felsefesinin merkezî sorunlarından biri olan indirgeme sorununa yaklaşımı çözümlenecektir. İndirgeme sorunu, biyolojik fenomenlerin ne ölçüde organizmaların altında yatan bileşenler açısından ve nihayetinde atomlar, moleküller, fizik ve kimya yasaları açısından açıklanabileceği sorunudur. Biyoloji gerçekten fizik ve kimyadan özerk olabilir mi ya da en azından ilkece fizik ve kimya bilimlerine indirgenebilir mi? İndirgemeciler biyolojinin fizik-kimyaya indirgenebilir yapıda olduğunu savunurken, anti-indirgemeciler buna itiraz ederler. Ancak esasen her iki taraf da fizikalist paradigma zemininde buluşur. Bu çalışmada indirgemeci yaklaşıma esas karşı duranın anti-indirgemecilik değil holizm olduğu, Duralı’nın biyoloji felsefesindeki duruşunun da holistik olduğu iddia edilmektedir. Biyolojiyi daha az mekanik, determinist veya indirgemeci yapan belirivermecilik, organikçilik ve sistem biyolojisi gibi yeni holistik modlar son çeyrek asırda biyolojide bir paradigma kaymasını ima etmektedir. Holistik bakış, fizikalist paradigmanın dışından köklenir. Her ne kadar henüz holizm bir paradigma olarak betimleyici ve fenomenolojik yöntemler dışında açıklayıcı (işlevsel) bir teori haline gelmemişse de Duralı’nın işaret ettiği potansiyeli içinde barındırıyor gibi görünmektedir.

In this study, Ş. Teoman Duralı’s approach to the problem of reductionism, one of the central problems of the philosophy of biology, will be analyzed. The problem of reductionism is the extent to which biological phenomena can be explained in terms of the underlying components of organisms, and ultimately in terms of atoms and molecules and the laws of physics and chemistry. Can biology really be autonomous from physics and chemistry, or at least in principle reducible to the physical and chemical sciences? While reductionists argue that biology is reducible to physics-chemistry, anti-reductionists object to this. However in fact both parties meet on the ground of physicalist paradigm. In this study, it’s claimed that the main opposition to the reductionist approach is not from anti-reductionism but from holism, and Duralı’s position in the philosophy of biology is holistic. New holistic modes such as emergentism, organicism, and systems biology that make biology less mechanical, deterministic or reductionist imply a paradigm shift in biology in the last quarter century. Holistic view is rooted outside the physicalist paradigm. Although holism as a paradigm has not yet become an explanatory (functional) theory apart from descriptive and phenomenological methods, it seems still to have the potential that Duralı points.

">
Esra Kartal Soysal

596193

Teoman Duralı'nın Biyoloji Felsefesi Yaklaşımının İndirgemecilik-Holizm Bağlamında Bir Çözümlemesi

Bu çalışmada Ş. Teoman Duralı’nın, biyoloji felsefesinin merkezî sorunlarından biri olan indirgeme sorununa yaklaşımı çözümlenecektir. İndirgeme sorunu, biyolojik fenomenlerin ne ölçüde organizmaların altında yatan bileşenler açısından ve nihayetinde atomlar, moleküller, fizik ve kimya yasaları açısından açıklanabileceği sorunudur. Biyoloji gerçekten fizik ve kimyadan özerk olabilir mi ya da en azından ilkece fizik ve kimya bilimlerine indirgenebilir mi? İndirgemeciler biyolojinin fizik-kimyaya indirgenebilir yapıda olduğunu savunurken, anti-indirgemeciler buna itiraz ederler. Ancak esasen her iki taraf da fizikalist paradigma zemininde buluşur. Bu çalışmada indirgemeci yaklaşıma esas karşı duranın anti-indirgemecilik değil holizm olduğu, Duralı’nın biyoloji felsefesindeki duruşunun da holistik olduğu iddia edilmektedir. Biyolojiyi daha az mekanik, determinist veya indirgemeci yapan belirivermecilik, organikçilik ve sistem biyolojisi gibi yeni holistik modlar son çeyrek asırda biyolojide bir paradigma kaymasını ima etmektedir. Holistik bakış, fizikalist paradigmanın dışından köklenir. Her ne kadar henüz holizm bir paradigma olarak betimleyici ve fenomenolojik yöntemler dışında açıklayıcı (işlevsel) bir teori haline gelmemişse de Duralı’nın işaret ettiği potansiyeli içinde barındırıyor gibi görünmektedir.
Anahtar Kelimeler:

İndirgemecilik, anti-indirgemecilik, holizm, belirivermecilik, organikçilik, sistem biyolojisi

An Analysis of Teoman Duralı's Approach to The Philosophy of Biology in The Context of Reductionism-Holism

In this study, Ş. Teoman Duralı’s approach to the problem of reductionism, one of the central problems of the philosophy of biology, will be analyzed. The problem of reductionism is the extent to which biological phenomena can be explained in terms of the underlying components of organisms, and ultimately in terms of atoms and molecules and the laws of physics and chemistry. Can biology really be autonomous from physics and chemistry, or at least in principle reducible to the physical and chemical sciences? While reductionists argue that biology is reducible to physics-chemistry, anti-reductionists object to this. However in fact both parties meet on the ground of physicalist paradigm. In this study, it’s claimed that the main opposition to the reductionist approach is not from anti-reductionism but from holism, and Duralı’s position in the philosophy of biology is holistic. New holistic modes such as emergentism, organicism, and systems biology that make biology less mechanical, deterministic or reductionist imply a paradigm shift in biology in the last quarter century. Holistic view is rooted outside the physicalist paradigm. Although holism as a paradigm has not yet become an explanatory (functional) theory apart from descriptive and phenomenological methods, it seems still to have the potential that Duralı points.
Keywords:

Reductionism, anti-reductionism, holism, emergentism, organicism, systems biology,

PDF

___

Ayala, Francisco J.; Evolution, Explanation, Ethics, and Aesthetics: Towards a Philosophy of Biology, New York: Elsevier, 2016.
____; “Teleological Explanations in Evolutionary Biology”, Philosophy of Science 37, 1970, s. 1-15.
____; “Biology as an Autonomous Science”, American Scientist 56, 1968, s. 207-21.
Broad, C. D.; The Mind and Its Place in Nature, Kegan Paul, London: Trench and Trubner, 1925, s. 59.
Campbell, D. T.; “Downward Causation in Hierarchically Organized Biological Systems”, Studies in The Philosophy of Biology, ed. F. Ayala ve T. Dobzhansky, London: MacMillan, 1974, s. 179-86.
Crick, Francis; Of Molecules and Men, Seattle: Washington U.P., 1966.
Cummins R.; “Functional Analysis”, Journal of Philosophy 72, 1975, s. 741-65.
Dobzhansky, Theodosius; “Nothing in Biology Makes Sense Except in the Light of Evolution”, The American Biology Teacher 35, 1973, s. 125-29.
Dupre, John; The Metaphysics of Biology, Cambridge: Cambridge University Press, 2021.
____; “It Is Not Possible to Reduce Biological Explanations to Explanations in Chemistry and/or Physics”, Contemporary Debates in Philosophy of Biology, ed. Francisco J. Ayala ve Robert Arp, Wiley-Blackwell, 2010, s. 32-47.
Duralı, Teoman Ş.; Hayatın Anatomisi/Canlılar Bilim Felsefesi/Evrim ve Ötesi, İstanbul: Dergâh Yayınları, 2018.
____; Sorun Nedir?, İstanbul: Dergâh Yayınları, 2006.
____; Biyoloji Felsefesi, Ankara: Akçağ Yayınları, 1992.
____; Canlılar Sorununa Giriş, İstanbul: Remzi Kitabevi, 1987.
Fang, Ferric C. ve Arturo Casadevall; “Reductionistic and Holistic Science”, Infect Immun 79, 2011, s. 1401-04.
Fodor, J. A. ; “Special Sciences (or: the Disunity of Sciences as a Working Hypothesis)”, Synthese, 28, 1974, s. 97-115.
Gilbert, Scott ve Sahotra Sarkar; “Embracing Complexity: Organicism for the 21st Century”, Developmental Dynamics 219, 2000, s. 1-9.
Gould, Stephan Jay; “Is a New General Theory of Evolution Emerging?”, Paleobiology 6, 1980, s. 137-61.
Hull, David; Philosophy of Biological Science, New Jersey: Prentice-Hall, Englewood Cliffs, 1974.
Kartal Soysal, Esra; Gen Ötesi-İnsan Sonrası: Epigenetik Felsefesine Giriş, 2. baskı, İstanbul: Ketebe Yayınları, 2022.
Keller, Evelyn Fox; “It Is Possible to Reduce Biological Explanations to Explanations in Chemistry and/or Physics”, Contemporary Debates in Philosophy of Biology, edited by. Francisco J. Ayala ve Robert Arp, Wiley-Blackwell, 2010, s. 19-31.
Kitano, Hiroaki; “Systems Biology: A Brief Overview”, Science 295, 2002, s. 1662-1664.
Kitcher, Philip; “1953 and All That: A Tale of Two Sciences”, Philosophical Review 93, 1984, s. 335-73.
Kuipers, T. A. F.; “Reduction of Laws and Concepts”, Idealization I: General Problems, ed. I. Brzezinski, F. Coniglione, T. A. F. Kuipers ve L. Nowak, Amsterdam: Rodopi, 1990, s. 241-76.
Looijen, Rick C.; Holism and Reductionism in Biology and Ecology/ The Mutual Dependence of Higher and Lower Level Research Programmes, Springer, 2000.
Mayr, Ernst; What Makes Biology Unique? Considerations on the Autonomy of a Scientific Discipline, New York: Cambridge University Press, 2004.
____; Biyolojiyi Benzersiz Kılan Nedir? Bilimsel Bir Disiplinin Özerkliği Üzerine Düşünceler, çev. Mustafa Yavuz, İstanbul: Küre Yayınları, 2021.
____; Towards a New Philosophy of Biology: Observations of an Evolutionist, Cambridge: Harvard University Press, 1988.
Mazzocchi, Fulvio; “Complexity and the Reductionism–Holism Debate in Systems Biology”, Wiley Interdisciplinary Reviews Systems Biology and Medicine 4, 2012, s. 413-427.
Mitchell, Sandra; Biological Complexity and Integrative Pluralism, New York: Cambridge University Press, 2003.
Nagel, Ernest; “Types of Causal Explanation in Science”, Cause and Effect, ed. Lerner, D., New York: Free Press, 1965, s. 24-5.
____; The Structure of Science/Problems in the Logic of Scientific Explanation, New York: Harcourt, Brace & World, 1961.
Neumann-Held, E. M.; “The gene is dead-long live the gene: Conceptualising the gene the constructionist way”, Sociobiology and Bioeconomics: The Theory of Evolution in Biological and Economic Theory, ed. S. Koslowski, Berlin: SpringerVerlag, 1998, s. 105-37.
Pigliucci, Massimo; “Between Holism and Reductionism: a Philosophical Primer on Emergence”, Biological Journal of the Linnean Society 112, 2014, s. 261-67.
Popper, Karl R.; “Scientific Reduction and the Essential Incompleteness of all Science”, Studies in the Philosophy of Biology. Reduction and Related Matters, ed. Ayala, F.J., Dobzhansky, T., Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 1974, s. 259-84.
Rosenberg Alexander ve Daniel W. McShea; Philosophy of Biology: A Contemporary Introduction, London: Routledge, 2008a.
____; “Reductionism in Biology”, A Companion to the Philosophy of Biology, ed. Sahotra Sarkar & Anya Plutynski, Malden: MA Blackwell Publishing, 2008b, s. 550-68.
____; “Reductionism (and Antireductionism) in Biology”, The Cambridge Companion to: The Philosophy of Biology, ed. David L. Hull, Michael Ruse, Cambridge: Cambridge University Press, 2007, s. 120-39.
Ruse, Michael; Science and Spirituality: Making Room for Faith in an Age of Science, Cambridge: Cambridge University Press, 2010.
____; “Reduction in Genetics”, PSA (Proceedings of the Biennial Meeting of the Philosophy of Science Association), 1974, s. 633-51.

Kutadgubilig: Felsefe Bilim Araştırmaları-Cover
  • ISSN: 1303-3387
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2002
  • Yayıncı: Dergah Yayınları A.Ş.
Arşiv
Sayıdaki Diğer Makaleler

Teoman Duralı'nın Biyoloji Felsefesi Yaklaşımının İndirgemecilik-Holizm Bağlamında Bir Çözümlemesi

Esra Kartal Soysal

Badiou'da Hakikat Anlayışı ve Özne Sorunu

Saeid Bidokht

Yasanın Kapısı Önünde Derrida'nın Kafka Okuması: Yasanın Erişilemezliği

Tacettin Ertuğrul

Michael Tomasello'ya Göre Ahlakın Kökeni ve Tarihi: İnsan Niçin Ahlaklıdır?

Gülsüm Esen