___

AFT (2000). Distance Education: Guidelines for good practice. Retrieved from http://www. aft.org/pubs-reports/higher_ed/distance.pdf

Allen, E., & Seaman, J. (2010). Learning on demand: Online education in the United States. Needham Mass: Sloan Consortium.

Alshangeeti. A., Alsaghier, H., & Nguyen, A. (2009). A qualitative study. UK: Academic.

Arat T, Ö., & Bakan (2011). Uzaktan Eğitim ve Uygulamaları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 14(1-2), 363-374.

Aslan, G. (2007). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsüne kayıtlı doktora öğrencilerinin lisansüstü öğretime ilişkin sorunları. Milli Eğitim Dergisi, 174, 250-269.

Aydın, A., Erdağ, C., & Sarıer, Y. (2010). A comparison of articles published in the field of educational administration in terms of topics, methodologies and results. Eurasian Journal of Educational Research, 39, 37-58.

Aydın, C. H. (2001). Uzaktan eğitimin geleceğine yönelik eğilimler. Elektrik Mühendisliği Dergisi, 41(419), 28-36.

Bakioğlu, A. (2015). Yükseköğretimin Yönetimi. Ankara: Nobel. Balcı, A. (1988). Eğitim yöneticisinin yetiştirilmesi. Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27(1- 2), 435-448.

Balcı, A. (1993). Türkiye’de eğitim araştırmalarının durumu: A.Ü. EBF örneği. Eğitim Bilimleri Birinci Ulusal Kongresi’nde sunulmuş bildiri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi.

Beycioğlu, K., & Dönmez, B. (2006). Eğitim Yönetiminde Kuramsal Bilginin Üretimine ve Uygulanmasına İlişkin Bir Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 47, 317-342.

Bursalıoğlu, Z. (2000). Eğitimde yönetimi anlamak sistemi çözümlemek. Ankara: Pegem.

Bursalıoğlu. Z. (2002). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem A.

Bursalıoğlu, S. A., & Tezsürücü, D. (2013). Yükseköğretimde değişim: Kalite arayışları. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 97-108.

Cemaloğlu, N. (2005). Türkiye’de Okul Yöneticisi Yetiştirme ve İstihdamı: Varolan Durum, Gelecekteki Olası Gelişmeler ve Sorunlar. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 249-274.

CHEA (2001). Accreditation and Assuring Quality in Distance Education. Washington: Council for Higher Education and Accreditation. Retrieved from http://www.chea.org/ Research/Accred-Distance-5-9-02.pdf

Crosby, B. P. (1961). Quality is free: The art of making quality certain. New York: McGrawHill.

Çelen, F. K., Çelik, A., & Seferoğlu, S.(2011). Yükseköğretimde çevrim-içi öğrenme: sistemde yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri. Journal of European Education, 1(1), 25-34.

Çelik, V. (2002). Eğitim yöneticisi yetiştirme politikalarına yön veren temel eğilimler. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi.

Demir, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakış. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 39(3), 203-2011.

Doğan, D., Tüzün, H., Dağhan, G., Altıntaş, A., Ilgaz, H., Özdinç, F., Kayaduman, H., & Özpala, N. (2011). Uzaktan eğitimde ders tasarımı: Yüz yüze verilen bir dersin uzaktan eğitim sürecine hazır hale getirilmesi. 5. Uluslararası Bilgisayar ve Etkileşim Teknolojileri Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Fırat Üniversitesi, Elazığ.

Ergüder, Ü., Şahin, M., Terzioğlu, T. ve Vardar, Ö. (2009). Neden bir yükseköğretim vizyonu. İstanbul: İPM.

EYAK (2009). Eğitim yönetimi araştırmaları ve yayın hakkında rapor. http://www.eyedder. org/ sayfasından erişilmiştir.

Feigenbaum, A.V. (1956). Total Quality Control. New York: McGraw-Hill. Garrett, A. W. (2007) The games people play: Educational scholarship and school practice. Curriculum and Teaching Dialogue, 10(1), 3-11.

Girginer, N., & Özkul, A. E. (2002). Uzaktan eğitimde teknoloji seçimi. TOJET, 3(3), 155-164.

Gökkaya, Z., & Akçiçek, Ş. B. (2012). Türkiye’deki uzaktan eğitim ve e-sertifika programlarına çağdaş bir yaklaşım: Örnek bir çalışma. İstanbul Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 1-17.

Greenfield, T. B. (1977). Organization theory as ideology. Curriculum Inquiry, 9(2), 97- 112.

Gür, B. S., & Özer, M. (2012). Türkiye’de yükseköğretimin yeniden yapılandırılması ve kalite güvence sistemi. Ankara: SETA.

Gürer, M., Tekinarslan, E., & Yavuzalp, N. (2016). Opinions of ınstructors who give lectures online about distance education. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 47-78.

Güven, İ., & Tunç, B. (2007). Lisansüstü öğretim öğrencilerinin akademik sorunları (Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Örneği). Milli Eğitim Dergisi 5(173), 157-172.

ICDE (2009). Global trends in higher education, adult and distance learning. Retrieved from www.foresightfordevelopment.org

IHEP. (2000). Quality on the line: benchmarks for success in internet-based distance education. Retrieved from http://www.ihep.org/assets/files/publications/mr/QualityOnTheLine.pdf

Ishikawa, K. (1962). Guide to Quality Control. Tokyo: Asian Productivity.

Işık, A. H., Karaca, A., Özkaraca, O. & Biroğul, S. (2010). Web Tabanlı Eş Zamanlı (Senkron) Uzaktan Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırmalı Analizi. XII. Akademik Bilişim Konferansı’nda sunulmuş bildiri, Muğla Üniversitesi, Muğla.

İnner, B. (2009). Laboratuvar uygulamasında moodle öğrenme yönetim sistemi kullanımında karşılaşılan problemler, tecrübeler ve çözüm önerileri. 9. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı’nda sunulmuş bildiri, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Akademi.

Karadağ, E. (2009). Eğitim bilimleri alanında yapılmış doktora tezlerinin tematik açıdan incelemesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 75 – 87.

Karasar, N. (2007). Bilimsel Aratırma Yöntemi. Ankara: Bilim Kitap Kırtasiye Yayınevi

Karataş, S. (2014). Uzaktan eğitimde destek hizmetleri. Uluslararası Eğitim teknolojilerinde Yeni Trendler Konferansı’nda sunulmuş bildiri, Uluslararası Kıbrıs Üniveritesi, Magusa.

Karip, E. (2004). Eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi ile ilgili politikalar ve uygulamalar. Özel Okullar ve Eğitim Yönetimi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri. Uluslararası Antalya Üniversitesi, Antalya.

Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem.

Keedy, J. L., & Achilles, C. M. (1997). The need for school-constructed theories in US school restructuring. Journal of Educational Administration, 35(2), 102-121.

Konan, N., & Kış, A. (2009). ABD’de Eğitim Yönetimi Alanında Yapılan Doktora Tezlerinin Çözümlemesi. E-İnternational Journal of Educational Research, 4(1), 100-123.

Kukul, V. (2011). Bilgi teknolojilerine dayalı uzaktan eğitimde öğrencilerin ve öğretim elemanlarının doyum düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Lloyd, S. A., Byrne, M. M., & McCoy, T. S. (2012). Faculty-perceived barriers of online education. Journal of Online Learning and Teaching, 8(1), 21-33. Moore, M., & Kearsley, G. (1996). Distance education: A systems view. Boston: Wadsworth.

Naktiyok, A., & Küçük, O. (2003). Küçük ve orta büyüklükteki işletmeler’de (kobi) toplam kalite yönetimi (TKY) kritik faktörlerinin örgütsel performans üzerine etkileri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 3(21), 43-65.

Oplatka, I. (2009). The field of educational administration: A historical overview of scholarly attempts to recognize epistemological identities, meanings and boundaries from the 1960s onwards. Journal of Educational Administration, 47(1), 8-35.

Örücü, D., & Şimşek, H. (2011). Akademisyenlerin gözünden Türkiye’de eğitim yönetiminin akademik durumu: Nitel bir analiz. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(2), 167-197.

Özcan, K. C. (2014). Yükseköğretimde sürekli kalite iyileştirme. Ankara: Haberal Eğitim.

Özdemir, M. (2015). Yükseköğretim kalite göstergeleri üzerine bir inceleme (Gaziantep Üniversitesi Örneği). Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(3), 191-207.

Özdemir, S. (2013). Eğitim yönetiminde kuram ve uygulama. Ankara: Pegem Akademi.

Özdemir, S., Köse, M. F., & Kavgacı, H. (2014). Türkiye›de Eğitim Yönetimi Alanındaki Yüksek Lisans Programlarının Okul Liderliği Standartları Çerçevesinde Değerlendirilmesi. Mukaddime, 5(1), 1-26.

Sakaoğlu, N. (2003). Osmanlı’dan günümüze eğitim tarihi. İstanbul: Bilgi Üniversitesi.

Sezgin, F, Kavgacı, H. & Kılınç, A. Ç. (2011). Türkiye’de eğitim yönetimi ve denetimi lisansüstü öğrencilerinin öz değerlendirmeleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 161-169.

Sloan-C (2002). Sloan-C Five Pillars of Quality Online Education. Retrieved from http:// www.uwex.edu/disted/conference/Resource_library/handouts/Forum1.pdf

SREB (2006). Standards for Quality Online Courses. Retrieved from http://publications. sreb.org/2006/06T05_Standards_quality_online_courses.pdf

Suarez, J. G. (1992). Three experts on quality Management. Total Quality Leadership Office Publication, 92(2), 1-25.

Şenkal, O. & Dinçer, S. (2012). Geleneksel sınıfların uzaktan eğitim platformuna dönüştürülmesi: Bir model çalışması. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 5(1), 13-17.

Şişman, M. & Turan, S. (2002). Dünyada eğitim yöneticilerinin yetiştirilmelerine ilişkin başlı- ca yönelimler ve Türkiye için çıkarılabilecek bazı sonuçlar. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Ankara Üniversitesi, Ankara.

Tonbuloğlu, B., & Aydın, H. (2015). Uzaktan eğitimde kalite standartları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(4), 55-70.

Tuncer, M., & Taşpınar, M. (2007). Sanal eğitim-öğretim ve geleceği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(20), 112-133.

Turan, S. (2000). John Dewey’s report of 1924 and his recommendations on the Turkish educational system revisited. History of Education, 29(6), 543-55.

WICHE (1995). Principles of good practice for electronically offered academic degree and certificate programs. Retrieved from http://www.thecb.state.tx.us/reports/PDF/020.

Yıldırım, A. ve Şimşek H.( 2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık. Ankara.

Yılmaz, C., Özdil, T., & Kanar, C. (2006). İşletmelerin kalite yönetim sistemine geçişte yaşadıkları güçlükler (Manisa Organize Sanayi Bölgesinde Yapılan Bir Araştırma). Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 95-105.