En Son Babalar Duyar adlı TV dizisinde karşımıza çıkan ve Mehmet Usta'nın kişiliğinde cisimleşen "otorite" kavramının içerdiği anlamlar, özellikle bu otoriteyi üreten geleneksel ilişkiler ve yaşama biçimi ile modern yaşama biçimi ve ilişkileri arasında sıkışıp kalmış bir otoriteyi açığa vurmaktadır. Bu nedenledir ki, bir yandan, temelinde saygı, vefa borcu, minnet duygusu ve belli ölçüde de kutsallık kavramlarını barındıran ataerkil geleneksel aile yaşamı ile günümüz modern aile yaşamının çıkara dayalı "sevgisiz" bir birlikteliği öngören karmaşık yapısı, babanın temsil ettiği simgesel otoriteyi ve bu otoriteye duyulan ihtiyacı haklı kılmak gibi bir paradoksu da içinde taşımaktadır. Söz konusu olan şey, artık sadece babanın kimliğine ve otoritesine duyulan saygının azalması değil, aynı zamanda babanın otoritesinin hükmetme alanlarının gitgide daralmasına bağlı olarak, özellikle anne-baba ve baba-çocuklar arası ilişkilerde meydana gelen ahlaki gedik ve yarılmaların geleceğin çekirdek aile yapısında ne tür değişimlere yol açacağıdır.

The meanings which are contained by the concept of authority appearing at TV series En Son Babalar Duyar and concreting at Mehmet Usta's personality reveal that authority is squeezed into modern life styles with traditional relations. For this reason, complex structure of modern family life leaning on benefit, and patriarchal traditional family life including idea of respect, fidelity, sacredness comprise a paradox as a symbolic authority which is represented by father and the necessity of father's authority. The matter is not only reducing the respect to father's authority and personality but also the possible changes on nucleus family since moral corruption appears on relations between mother·father and father·children on reducing father's authority