Objectives: We aimed to determine the educational environment perceptions of Family Medicine assistants (FMA) and the affecting factors. Methods: Postgraduate hospital educational environment measure (PHEEM) scale was applied to 160 FMAs, and total PHEEM score and subscale scores were calculated. Results: Mean age was 28.6±2.9 years and 105 participants (65.6%) were female. Family Medicine training was a voluntarily selected specialty for the 130 (81.3%). About 53.1% of the participants declared that patient service is more important in their center. The mean PHEEM score was 89.98±22.99. It was found that 103 (64.4%) of the participants were satisfied with their educational environment but thought that it would be developed, and 8 (5%) thought that it was a very poor educational environment. The mean total PHEEM score and subscale scores were similar between the participants from different education centers, and between genders (p>0.05). The mean PHEEM score and the mean perceptions of social support score of the participants who had voluntarily selected FM was significantly higher than that of the others (p=0.04 and 0.014 respectively). The mean total PHEEM score and subscale scores of the participants who do not have difficulty in performing researches and making scientific publications were significantly higher than that of the others (p>0.05). Conclusion: It is necessary to inform FMAs adequately about the department before they make their choice, to conduct the education service in a balanced manner, and to give them an opportunity to participate researches. Amaç: Bu çalışmada aile hekimliği asistanlarının eğitim ortamı ile ilgili algılarının ve bu algıları etkileyen faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Toplam 160 aile hekimliği asistanına Mezuniyet Sonrası Hastane Eğitim Ortamı Ölçeği (MESHEÖ) uygulandı. Total MESHEÖ skoru ve altölçek skorları hesaplandı. Bulgular: Katılımcıların ortalama yaşı 28.6±2.9 yıl olup 105 (%65.6) katılımcı kadın idi. Katılımcıların 130’u (%81.3) Aile Hekimliği eğitimini gönüllü olarak seçmişti. Yine %53.1’i merkezlerinde hasta hizmetinin eğitimden daha öncelikli olduğunu düşünüyordu. Ortalama MESHEÖ skoru 89.98±22.99 idi. Katılımcıların 103’ü (%64.4) eğitim ortamlarının yeterli olduğunu ancak geliştirilmesi gerektiğini düşünürken, 8’I (%5) eğitim ortamlarının yetersiz olduğunu düşünüyordu. Ortalama total MESHEÖ skoru ve altölçek skorları değişik merkezlerden olan katılımcılar arasında ve kadınlar ve erkeler arasında benzer idi. (p>0.05) Aile hekimliğini gönüllü olarak seçmiş olan katılımcıların ortalama total MESHEÖ skoru ve ortalama sosyal destek algı skoru diğerlerinden anlamlı düzeyde yüksekti (sırasıyla p=0.04 ve 0.014) Bilimsel araştırma ve yayın yapma konusunda güçlük çekmediğini düşünen katılımcıların ortalama total MESHEÖ skorları ve altölçek skorları diğerlerinden anlamlı derecede daha yüksek idi (p>0.05) Sonuç: Aile hekimliği uzmanlığı almak isteyen kişilere seçimlerini yapmadan önce bölüm hakkında yeterli bilgi verilmesi, eğitim hizmetlerinin hasta hizmetleri karşısında daha dengeli uygulanması ve aile hekimliği asistanlarına bilimsel araştırmalara katılmaları konusunda daha fazla şans verilmelidir.