Abdurrahman GENÇ, Ümit ŞENER, Hatice KARABACAK, Kağan ÜÇOK

Kadın ve Erkek Genç Erişkinler Arasında Fiziksel Aktivite ve Yaşam Kalitesi Farklılıklarının Araştırılması

Amaç: Bu çalışmanın amacı kadın ve erkek genç erişkinlerde fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarını ve bu parametreler arası ilişkileri araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Gönüllülük prensibine göre toplam 710 (387 kadın, 323 erkek) genç erişkine kısa form uluslararası fiziksel aktivite anketi ve SF-36 yaşam kalitesi anketi uygulandı. Uluslararası fiziksel aktivite anketi ile haftalık şiddetli ve orta dereceli fiziksel aktivite ve yürüme süreleri ve günlük oturma süresi belirlendi. SF-36’nın fiziksel ve mental sağlık skorları hesaplandı. Katılımcıların toplam fiziksel aktivite süresi hesaplandı ve ‘düşük, orta ve yüksek düzey’ biçiminde sınıflandırıldı. Vücut kütle indeksi (VKİ), boy ve kilodan formülle hesaplandı. Bulgular: VKİ, şiddetli aktivite, orta dereceli aktivite, toplam fiziksel aktivite, SF36-fiziksel ve mental sağlık skorları erkeklerde kadınlardan yüksek bulundu. Erkek ve kadınların düşük, orta ve yüksek fiziksel aktivite düzeylerindeki yüzde değerler arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark bulundu. Sadece erkeklerde şiddetli fiziksel aktivite, SF36-fiziksel sağlık skoru ile düşük düzeyde pozitif korelasyon gösterdi.Sonuç: Genç erişkinlerde kadınlara göre erkeklerin toplam fiziksel aktivite süresinin fazla bulunması, erkeklerde yaşam kalitesinin daha yüksek oluşuna katkı sağlamış olabilir. Kadın ve erkekler arasında toplam fiziksel aktivite farklılığı, haftalık yürüme süresi haricinde şiddetli ve orta dereceli fiziksel aktivite farklılığından kaynaklanmaktadır. Şiddetli ve orta derece fiziksel aktivite, sıklıkla haz duyulan takım aktiviteleridir. Genç kadınlarda, yaşam kalitesini arttırmak için bu hoşa giden şiddetli ve orta dereceli fiziksel aktiviteler önerilebilir

Anahtar Kelimeler:

Fiziksel aktivite, yaşam kalitesi, genç erişkin, vücut kütle indeksi, anket

Kadın ve Erkek Genç Erişkinler Arasında Fiziksel Aktivite ve Yaşam Kalitesi Farklılıklarının Araştırılması

Keywords:

-,

PDF

___

American College of Sports Medicine (ACSM), ACSM’s Guidelines for Exercise Testing and Prescription, 6th ed, USA: Lippincott Williams & Wilkins, 2009: 5-7.
Heyward VH. Advanced Fitness Assessment and Exercise Prescription. 5th ed. USA: Human Kinetics, 2006: 1-5.
Ehrman JK, Gordon PM, Visich PS, et al. Clinical Exercise Physiology. 2nd ed. USA: Human Kinetics Publishers; 2005: 17-19.
American College of Sports Medicine (ACSM), ACSM’s Health-Related Physical Fitness Assessment Manual, 2nd ed, USA: Lippincott Williams & Wilkins, 2007: 6.
Tıbbi Fizyoloji. Guyton AC, Hall JE. (Çeviri Editörleri: Çavuşoğlu H, Yeğen BC), 11. Basım, İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 2007: 1066.
Gotay CC, Korn EL, McCabe MS, et al. Quality-of- life assessment in cancer treatment protocols: research issues in protocol development. J Natl Cancer Inst, 1992; 84: 575-579.
Schumacher M, Olschewski M, Schulgen G. Assessment of quality of life in clinical trials. Stat Med, 1991; 10: 1915-1930.
WHOQOL Group. Study protocol for the World Health Organization project to develop a Quality of Life assessment instrument (WHOQOL). Qual Life Res, 1993; 2: 153-159.
Craig CL, Mashall AL, Sjöström M, et al. International physical activity questionnaire: 12- country reliability and validity. Med Sci Sports Exerc, 2003; 35: 1381-1395.
Hagstromer M, Oja P, Sjostrom M. The International Physical Activity Questionnaire (IPAQ): a study of concurrent and construct validity. Public Health Nutr, 2006; 9: 755-762.
Öztürk M. Üniversitede eğitim-öğretim gören öğrencilerde Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketinin geçerliliği ve güvenirliği ve fiziksel aktivite düzeyle- rinin belirlenmesi. [Yüksek Lisans Tezi]. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2005.
Ware JE Jr, Sherbourne CD. The MOS 36-item short-form health survey (SF-36). I. Conceptual framework and item selection. Med Care, 1992; 30: 473-483.
Koçyiğit H, Aydemir Ö, Ölmez N ve ark. SF- 36’nın Türkçe için güvenilirliği ve geçerliliği. Ege Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Derg, 1999.
Aydemir Ö, Köroğlu E. Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler. 3. Baskı, Ankara: Hekimler Yayın Birliği Basım Yayın, 2007: 346-353.
Ware JE Jr. SF-36 health survey update. Spine (Phila Pa 1976), 2000; 25: 3130-3139.
http://www.erdalzorba.com/41_Yasam-Kalite-si- Ve-Fiziksel-Aktivite,-ZORBA-Erdal.html Tarihi: 10.08.2011)
(Erişim 17. Abu-Omar K, Rütten A. Relation of leisure time, occupational, domestic, and commuting physical activity to health indicators in Europe. Prev Med, 2008; 47: 319-323.
Üçok K, Genç A, Şener Ü, et al. Investigation of Physical Activity Level of Medical School Students. Eur J Basic Med Sci, 2011; 1: 33-38.
Savcı S, Öztürk M, Arıkan H, ve ark. Üniversite öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri. Türk Kardiyol Dern Arş, 2006; 34: 166-172.
Koçak FÜ, Özkan F. Yaşlılarda Fiziksel Aktivite Düzeyi ve Yaşam Kalitesi. [Physical Activity Levels and the Quality of Life in the Elderly.] Turkiye Klinikleri J Sports Sci, 2010; 2: 46