Doğurganlığa ve Çocuk Sahibi Olmaya Yönelik Tutum ÖlçeğininTürkçeye Uyarlanması

GİRİŞ ve AMAÇ: Kadınların doğurganlığa yöneliktutumlarının bilinmesi, etkili üreme sağlığı hizmetlerininplanlanabilmesine katkı sağlayabilir. Ancak Türkiye’dekadınların çocuk sahibi olmaya yönelik tutumlarınıdeğerlendirebilecek standardize bir ölçüm aracıbulunmamaktadır. Bu araştırmada "Attitudes Toward Fertilityand Childbearing Scale (AFCS)" adlı ölçeğin, Türkçeyeuyarlaması ve ölçeğin psikometrik özelliklerinin incelenmesiamaçlanmıştır. YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu metodolojik araştırma Mayıs Kasım 2017 tarihleri arasında kamuya bağlı bir hastanede 344nullipar kadın ile gerçekleştirilmiştir. Ölçeğin geçerlik vegüvenirliği, dil ve kapsam geçerliği, açımlayıcı ve doğrulayıcıfaktör analizi, Cronbach Alpha katsayısı ve test-tekrar testyöntemi ile değerlendirilmiştir. BULGULAR: Faktör analizi sonucunda, total varyansın%51.35’ini açıklayan, 27 maddeden ve 3 faktörden oluşan,orijinalinden biraz daha farklı bir yapı elde edilmiştir. Model veri uyumunun (χ2= 1065.74; df= 318; p= 0.000; χ2/df=3.351; RMSEA=0.083; NFI= 0.91; NNFI= 0.93; CFI=0.94;IFI=0.94; SRMR=0.79; GFI= 0.81;AGFI= 0.80) kabuledilebilir düzeyde olduğu saptanmıştır. Cronbach’s Alfakatsayısı Faktör 1 için 0.91, Faktör 2 için 0.90 ve Faktör 3 için0.60 olarak saptanmıştır. Test-tekrar test güvenirliği r= 0.648- 0.893 olarak bulunmuştur (p

Adaptation of Attitudes Toward Fertility and Childbearing Scale to Turkish

INTRODUCTION: Determining women's attitudes towardsfertility can contribute to planning effective reproductivehealth services. However, there is no a standardized measuringtool that can evaluate the attitudes of Turkish women towardschildbearing. In this study, it was aimed to adapt the scalenamed "Attitudes Toward Fertility and Childbearing Scale(AFCS)" to Turkish and to examine the psychometricproperties of the scale. METHODS: This methodological research was conductedwith 344 nulliparous women in a public hospital between Mayand November 2017. The validity and reliability of the scalewere evaluated with language and content validity, exploratoryand confirmatory factor analysis, Cronbach Alpha coefficientand test-retest method. RESULTS: As a result of factor analysis, a slightly differentstructure was obtained from orginal, which explained 51.3 %of the total variance and was composed of 27 items and 3factors. Model-data fit (χ2 = 1065.74; df = 318; p = 0.000; χ2/ df = 3.351; RMSEA = 0.083; NFI = 0.91; NNFI = 0.93; CFI= 0.94; IFI = 0.94; SRMR = 0.79; GFI = 0.81 AGFI = 0.80)was found to be at an acceptable level. Cronbach's Alphacoefficient was 0.91 for Factor 1, 0.90 for Factor 2 and 0.60for Factor 3. Test-retest reliability was found to be r = 0.648 - 0.893 (p

PDF

___

1. United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division (2017). World Fertility Report 2015- Highlights (ST/ESA/SER.A/415). 2001 [cited 2020 Apr 9]. Availablefrom:https://www.un.org/en/development/ desa/population/publications/pdf/fertility/worldFerti lityReport2015_highlights.pdf
2. Mathews TJ, Hamilton BE. Delayed childbearing: More women are having their first child later in life. National Center for Health Statistics data brief 2009 Aug;(21):1-8.
3. Erol SI, Küresel bir sorun olarak demografik dönüşüm: Nedenleri, etkileri ve alınması gereken önlemler. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi. 2016; 37:75-123.
4. OECD Family Database: Social Policy Division - Directorate of Employment, Labour and Social Affairs [cited 2020 Apr 9]. Available from: http://www.oecd.org/els/family/SF_2_1_Fertility_r ates.pdf
5. Başkaya Z, Özkılıç F. Türkiye'de doğurganlıkta meydana gelen değişimler (1980- 2013). Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2017; 10(54): 406-23.
6. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. 2018 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, T.C. Cumhurbaşkanlığı strateji ve Bütçe Başkanlığı ve TUBİTAK. Ankara, Türkiye: 2019 [20 Nisan 2020]. Erişim: http://www.hips.hacettepe.edu.tr/tnsa2018/rapor/T NSA2018_ana_Rapor.pdf
7. Türkiye İstatistik Kurumu, Dünya Nüfus Günü, 2018, [9 Mart 2020]. Erişim: http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=2 7589&utm_source=feedburner&utm_medium=feed &utm_campaign=Feed%3A+tuikbulten+%28T%C3 %9C%C4%B0KHaber+B%C3%BCltenleri+%28Son+1+Ay%29%2 9
8. Bellieni C. The best age for pregnancy and undue pressures. J Family Reprod Health 2016;10(3):104-07.
9. American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG). Female age-related fertility decline. Committee Opinion 589. Fertil Steril. 2014;101(3): 633-34.
10. Maheshwari A, Porter M, Shetty A, Bhattacharya S. Women's awareness and perceptions of delay in childbearing. Fertil Steril. 2008;90: 1036-1042.
11. Centers for Disease Control and Prevention. Recommendations to improve preconception health and health care—United States: A report of the CDC/ATSDR Preconception Care Work Group and the Select Panel on Preconception Care. MMWR Recommendations and Reports April 21, 2006 / 55(RR06);1-23 [cited 2020 May10]. Available from: https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/rr5 506a1.htm
12. Söderberg M, Christensson K, Lundgren I, Hildingsson I. Women's attitudes towards fertility and childbearing–A study based on a national sample of Swedish women validating the Attitudes to Fertility and Childbearing Scale (AFCS). Sex Reprod Healthc. 2015: 6(2); 54-8.
13. Araban M, Karimy M, Armoon B, ZamaniAlavijeh F. Factors related to childbearing intentions among women: a cross-sectional study in health centers, Saveh, Iran. J Egypt Public Health Assoc. 2020; 95(6), 1-8.
14. Söderberg M, Lundgren I, Christensson K, Hildingsson I. Attitudes toward fertility and childbearing scale: an assessment of a new instrument for women who are not yet mothers in Sweden. BMC Pregnancy and Childbirth. 2013; 13(1): 197.
15. Kavas S. Türkiye'de değişen doğurganlık oranları üzerine: durum tespit çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2014;7(29): 537-46.
16. Deatsman S, Vasilopoulos T, Rhoton-Vlasak A. Age and fertility: A study on patient awareness. JBRA Assist Reprod. 2016; 20(3): 99-106
17. Daniluk J, Koert E, Cheung A. Childless women's knowledge of fertility and assisted human reproduction: Identifying the gaps. Fertil Steril. 2012;97(2):420-26.
18. Daniluk JC, Koert E. Between a rock and a hard place: there reasons why women delay child bearing. International Journal of Healthcare. 2017;3(1): 76-83.
19. Mills M, Rindfuss RR, McDonald P, te Velde E, ESHRE Reproduction and Society Task Force. Why do people postpone parenthood? Reasons and social policy incentives. Hum Reprod Update 2011;17(6):848-60.
20. Kozáková R, Vévodová Š, Vévoda J, Merz L. Reasons for delaying the first birth for mothers aged 35 and more. Profese online, Peer-reviewed Journal for Non-medical Health Professions. 2015; 8 (1):17-23. [cited 2020 Apr 20]. Available from: https://pdfs.semanticscholar.org/1570/5bddb686adf 2ce7daa5366b0c1ad30c7f23a.pdf
21. Huseyinzade Simsek A. Çocuk sahibi olma motivasyonları ölçeği Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sosyal Bilimler Dergisi. 2018;3(13):395-408
22. Miyata M, Matsukawa T, Suzuki Y, Yokoyama K, Takeda S. Psychometric properties of Japanese version of the attitudes towards fertility and childbearing scale (AFCS). British Journal of Medicine and Medical Research. 2017;19(7), 1-12.
23. Alpar R. Uygulamalı istatistik ve geçerlikgüvenirlik: Spor, sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle. Ankara: Detay Yayıncılık; 2016. s. 557- 61.
24. Erkuş A. Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-I: Temel kavramlar ve işlemler. Ankara: Pegem Akademi Yayınevi; 2012. s. 56, 60, 144.
25. Erdoğan S, Nahcivan N, Esin N. Hemşirelikte araştırma süreç, uygulama ve kritik.1. Baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitapevleri; 2014. Bölüm 7, Esin N. Veri Toplama Yöntem ve Araçları & Veri Toplama Araçlarının Güvenirlik ve Geçerliği; s. 193-231.
26. Çapık C, Gözüm S, Aksayan S. Kültürlerarası ölçek uyarlama aşamaları, dil ve kültür uyarlaması: güncellenmiş rehber. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi. 2018; 26(3): 199-210.
27. Seçer İ. Psikolojik test geliştirme ve uyarlama süreci SPSS ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Anı yayıncılık; 2015. s. 65-135.
28. Davis LL. Instrument review: Getting the most from a panel of experts. Applied Nursing Research. 1992;5(4):194-197.
29. Karaçam, Z. Ölçme araçlarının Türkçeye uyarlanması. Ebelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi. 2019;2(1):28-37.
30. Tavşancıl E. Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. 4. Baskı. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım; 2010. s. 20
31. Zamanzadeh V, Rassouli M, Abbaszadeh A, Majd HA, Nikanfar A, Ghahramanian A. Details of content validity and objectifying it in instrument development. Nurs Pract Today. 2015;1(3):163‐71.
32. Orcan F. Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi: İlk hangisi kullanılmalı?. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi. 2018;9(4):414-21.
33. Çokluk Ö, Şekercioğlu G, Büyüköztürk Ş. Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Atıf İndeksi; 2018. s. 177-275.
34. Koyuncu I, Kılıç AF. The use of exploratory and confirmatory factor analyses: A document analysis. Education and Science. 2019;44(198):361- 88
35. Uğurlu CT. A study of reliability and validity of informal communication scale. Inonu University Journal of the Faculty of Education. 2014;15(3): 83-100.