Murat BAŞAR, Mehmet KARASU, Zekerya BATUR

Kukset tekniğinin öğrencilerin zıt ve eş anlamlı sözcükleri anlamalarına etkisi

Bu çalışma ön test ve son test kontrol gruplu desende tasarlanmıştır. Bu amaçla kulaktan kulağa sessiz telefon oyununun (KUKSET Tekniği) sözcük öğretiminde etkili olup olmadığı araştılmıştır. Çalışma grubu Uşak Merkez Atatürk İlköğretim Okulunun 5. sınıfındaki farklı iki şubeden 30 deney ve 30 kontrol grubu olmak üzere toplam 60 öğrenciden seçilmiştir. Yapılan ön test, son test ve kalıcılık testine göre KUKSET Tekniğinin uygulandığı deney grubunun lehine anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir.

Effect of kukset technıque on students comprehensıonof sınonim and antonym

This study was designed in a pattern with pretest and posttest control groups. It is aimed at putting forth if the silent telephone game (KUKSET Technique) is effective in word teaching or not. The working group was chosen among two different classes composed of 5th grade students in Uşak Atatürk Primary Education School and of total 60 students, 30 students stood for the experiment group and 30 students for the control group. The pretest, posttest and permanence test made demonstrated a significant difference in favor of the experiment group on which the KUKSET Technique was applied.

PDF

___

Akan, D., Başar, M. (2013) The effect of the classroom activities on classroom management in the teaching-learning process: The case of Uşak City, Mevlana International Journal of Education (MIJE) 3 (4) 147-165
Akarsu, B. (1984). Wilhelm Humboldtda dil-kültür bağlantısı, Ankara: Remzi Kitabevi.
Akyol, H. (2009). Türkçe ilk okuma yazma öğretimi, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Aksan, D. (1975). Anadili, Özel Bölüm: Ana Dili - Yabancı Dil Öğretiminde Dil bilgisinin Yeri Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, XXXI, 285, s.423-434.
Aksan D. (1996). Türkçenin söz varlığı, Ankara: Engin Yayınları.
Apaydın N. (2010). 6. sınıf Türkçe Ders kitaplarının söz varlığı açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Arslan A. (2003). Erken çocuklukta müziğin önemi ve şarkı öğretim: gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları,
Aygün M. (1999). Yabancı dil dersinde sözcük öğretimi ve sözcük dağarcığını geliştirme teknikleri. Dil Dergisi, 78, 5-16.
Budak Y. (2000). Sözcük öğretimi ve sözlüğün işlevi, Dil Dergisi. 92, 19 25.
Calp M. (2007). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi, Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
Dirim A. (2000). İlköğretim okulları için çocuk oyunları. İstanbul: Esin Yayınevi.
Erkan A. G. (1999). Dil öğretimini destekleyici etkinlikler. TÖMER Dil Dergisi, 79.
Erkan A. G. (1999). Dört temel dil becerisi üzerine, Dil Dergisi, s. 76.
Durmuş A., Işılak, H. ve Karatekin, N. (2005). Oyunlarla Okuma Yazma. Ankara: Bilgitek Yayın No:2.
Göçer A. (2009). Türkçe eğitiminde öğrencilerin söz varlığını geliştirme etkinlikleri ve sözlük kullanımı. International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish Or Turkic,4(4), 1025-1055.
Güleryüz, H. (2001). Eğitim programlarının dili ve yaratıcı öğrenme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Gürses, R. (2003) Sözcük öğretimi üzerine genel bir değerlendirme. Türk Dili Dergisi, 622, 506-516.
İnce, H. G. (2006). Türkçede sözcük öğretimi, Yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Karakuş, İ. (2005). Türkçe Türk dili ve edebiyatı öğretimi, Ankara: Can Yayıncılık
Kavcar, C. Oğuzkan, F. ve Sever, S. (1998). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayıncılık
Kavcar, C. Oğuzkan, F. ve Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi: Türkçe ve sınıf öğretmenleri için. Ankara: Engin Yayıncılık
Kazan, S. (2000). İlköğretim ders kitaplarının çocuk edebiyatı açısından gözlem yoluyla anlama tekniğini geliştirme yeterliliği. 1.Ulusal Çocuk Kitapları Sempozyumu: Sorunlar ve Çözüm Yolları. (Haz. Sedat Sever). Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi ve TÖMER Yayınları.
Küçük, S. (2002). Türkçenin eğitim ve öğretimde yaratıcılık çalışmaları. Türk Dili Dergisi 607, 247-256.
Mağden D. ve Ömeroğlu E. (1991). Anaokuluna giden beş, altı yas grubu çocuklarına çalınan düşük ve yüksek tondaki müziklerin çocukların renk ve konu seçimini etkileyip etkilemediğinin araştırılması. Eğitim ve Bilim. Sayı: 81.
Öz, M. Z. (2003). Uygulamalı Türkçe öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık
Özhan M. (1993). Türk cumhuriyetlerinde oynanan çocuk oyunları ve tekerlemelerinin Türkiyedekilerle karşılaştırılması, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları
Pilav, S. (2008). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin söz varlığı üzerine bir araştırma. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Pulido, D. (2007). The effects of topic familiarity and passage sight vocabulary on l2 lexical inferencing and retention through reading, Applied Linguistics, 28(1):66-86.
Sever, S., vd. (2006). Etkinliklerle Türkçe öğretimi, İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Sever, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. 4.Baskı, Anı Yayıncılık, Ankara Sezer, A. vd. (1991). Türk dili ve edebiyatı öğretimi, Eskişehir Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Taşdemir, E. vd. (2003) Pratik Türkçe öğretim teknikleri. İzmir: Dilset Yayınları.
Uzun, E. N. (2005). Modern dilbilim bulguları ışığında Türkçe sözlüğe bir bakış. Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırmaları Merkezi
Yalçın, S. K. (2005). İlköğretim 1 ve 5. sınıf Türkçe ders kitaplarındaki söz varlığı unsurlarının eğitsel açıdan değerlendirilmesi. Yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Yıldırım, A. F. (2006). İlköğretim ikinci sınıf Türkçe ders ve öğrenci çalışma kitaplarındaki sözcük öğretimi teknikleri üzerine bir çalışma. Yüksek lisans tezi Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Yıldız, C. (2010). Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara Pegem A Yayıncılık.
Yıldız, C. (2007). Yeni ilköğretim programına göre kuramda uygulamaya Türkçe öğretimi.Ankara: Pegem A Yayıncılık