Ali AKSU, Ayça İrem YILMAZ, Aslı ORÇAN

Denetimde Bilgi Uçurma

Araştırma denetmenlerin, bilgi uçurmaya yönelik görüşlerinin bilgi uçurma boyutlarına göre incelenmesini amaçlamaktadır. Betimsel tarama modelindeki çalışmanın evrenini İzmir İl MEB'de görev yapan eğitim denetmenleri, örneklemini ise burada görev yapan 12 denetmen oluşturmaktadır. Yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Görüşme notları tematik analiz için MAXQDA 11 programına aktarılmıştır. Verileri toplamak için içsel, dışsal, gizli ve destekli bilgi uçurma ile ilgili 4 sorudan oluşan Denetimde Bilgi Uçurma Formu kullanılmıştır. Araştırma sonucunda içsel bilgi uçurma kanallarının daha fazla tercih edildiği görülmüştür. Denetmenlerin bilgi uçurmada isimlerini gizlemedikleri, gizleseler bile BİMER aracılığıyla bilgilere ulaşılabildiği saptanmıştır. Denetmenlerin meslektaşlarının uzmanlık bilgisini ve suça tanıklık boyutunda katkılarını gerekli buldukları görülmüştür

Whistleblowing in Supervision

Research aims to analyze supervisors’ views towards whistleblowing according to its dimensions. The population of the study designed as descriptive survey model consist supervisors working in Izmir Provincial Directorate of National Education, the sample consists of twelve supervisors. Semi-structured interview method’s used. Review documents are transferred to MAXQDA 11 for thematic analyze. Whistleblowing in Supervision Form consist four questions about internal, external, anonymous and supporter whistleblowing is used for data collection. It’s found internal whistleblowing channels are more used, Supervisors reveals their names even if they hide, it’s available through BİMER. Supervisors appreciate their fellows’ expertise and support for testifying the wrongdoing

PDF

___

Apaza, C. R., Chang, Y. (2011). What Makes Whistleblowing Effective. Publıc Integrıty, 13 (2), 113-129.
Bailey, J. A. (2008). Whistleblowing: An İnternational Perspective. Internal Auditing, 23 (1), 20-25.
Başar, H. (1993). Eğitim Denetçisi. (3. Baskı) Ankara: Pegem Yayınları
Bather, A. ve Kelly, M. (2006). A Dialectic Analysis of The Whistleblowing Phenomenon. Austrialian Accountant Review, 16 (1), 59-65.
Bjorkelo, B., Madsen, O. J. (2013). Whistleblowing and Neoliberalism: Political Resistance in Late Capitalist Economy. Psychology & Society, 5 (2), 28-40.
Burns, N. (1989). “Standards for Qualitative Research.” Nursing Science Quarterly 2, 44–52. doi:10.1177/089431848900200112.
Büte, M. (2011). Algılanan Örgüt İkliminin Etik Olmayan Davranışlar Üzerindeki Etkilerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(2), 103-122.
Celep, C., ve Konaklı, T. (2012). Bilgi Uçurma: Eğitim Örgütlerinde Etik ve Kural Dışı Uygulamalara Yönelik Bir Tepki. E-uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 65-88.
Dasgupta, S., ve Kesharwani, A. (2010). Whistleblowing: A Survey of Literature. The IUP Journal of Corporate Governance, 8 (4), 57-68.
Glesne, C. (2013). Nitel Araştırmaya Giriş. (çev. Ali Ersoy, Pelin Yalçınoğlu.)Ankara: Anı Publishing.
Granville, K. (1994). An Internal Analysis of Whistleblowing. (Unpublished doctoral dissertation) ,Indiana Unıversity.
Gundlach, M. J. (2003). Developing and Testing a Model of Whistleblowing Decisions. (Unpublished doctoral dissertation), The Florida State University.
Heacock, M. V. ve McGee, G. W. (2014). Whistleblowing: An Ethical İssue in Organizational and Human Behaviour. Business & Professional Ethics Journal, 6 (4), 36-46.
Johnston, L. (2006). Software and method: Reflections on teaching and using QSR NVivo in doctoral research. International Journal of Social Research Methodology, 9(5), 379-391.
Jubb, P. B. (1999). Whistleblowing: A Restrictive Definiton and İnterpretation. Journal of Business Ethics, 21, 77-94.
Kazancı, M. (1972). Yönetsel Örgütlerde Yozlaşma Eğilimi, Amme İdaresi Dergisi, 5 (3), 72-82.
Kranacher, M. Whistleblowing: The Devil in The Detail. The CPA Journal, 76 (7), 80.
Mansbach, A., ve Bachner, Y. G. (2010). Internal or External Whistleblowing: Nurses’ Willingness to Report Wrongdoing. Nursing Ethics, 17 (4), 483-490.
Mesmer-Magnus, J., ve Viswesvaran, C. (2005). Whistleblowing in Organizations: An Examination of Correlates of Whistleblowing İntentions, Actions and Retaliation. Journal of Business Ethics, 62, 277-297.
METK (2014). Milli Eğitim Temel Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. Kanun no:6528. Resmi Gazete, Sayı: 28941.
Miles, M. B., ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis(2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Pannu, C. H.; Naidu, K ve Zamri, W. (2008). Determinants of whistle blowing. International Review of Business Research Papers, 4 (1), 276-288.
Park, H. ve Blenkinsopp, J. (2009). Whistleblowing as planned behavior- A survey of South Korean Police Officers. Journal of Business Ethics, 85 (4), 545-556.
Pratt, M. G. (2009). From the editors: For the lack of a boilerplate: Tips on writing up (and reviewing) qualitative research. Academy of Management Journal, 52(5), 856-862.
Saillard, E. K. (2010). Ruhsal Hastalara Yönelik Damgalamaya İlişkin Psikiyatrist Görüşleri ve Öneriler. Türk Psikiyatri Dergisi, 21(1), 14-24.
Sayğan, S. ve Bedük, A. (2013). Ahlaki Olmayan Davranışların Duyurulması (Whistleblowing) ve Etik İklimi İlişkisi Üzerine Bir Uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28 (1), 1-23.
Shenton, A.K. (2004). The Analysis of Qualitative Data in LIS Research Projects: A Possible Approach.Education for Information, 22, 143-162.
Starkey, P. L. (1998). Whistleblowing Behaviour: The Impact of Situational and Personality Variables. (Unpublished Doctoral Dissertation), The University of Mississippi.
Usta, A. (2011). Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetiminde Etik ve Ahlak. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (2), 39-50. http://iibfdergisi. ksu.edu.tr/Imagesimages/files/3_uni_0.pdf.
Uys, T. (2008). Rational Loyalty and Whistleblowing. Current Sociology, 56 (6), 904-921.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Nitel Araştırma Yöntemleri. (8.Baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013) Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (9th ed.) (Qualitative Research Methods in Social Sciences). Ankara: Seçkin Yayınevi.