Gülşen ULAŞ KARAAHMETOĞLU, Havva KAÇAN SOFTA, Hicran KÖR, Gözde KARAGÖZOĞLU

Üniversite Birinci Sınıf Öğrencilerinİn Arkadaş Bağlılığının İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin arkadaş bağlılıklarını bazı değişkenler

Anahtar Kelimeler:

Arkadaş bağlılığı, üniversite öğrencileri, anne- baba eğitim durumu

An Investigation About Friendship Correlation Among Unıversity Freshman Students

The aim of the present study is to investigate the friendship correlation among universityfreshman students according to some variables. For this purpose, research were conducted on519 freshman student. The data obtained from the study collected on “Personel informationform” and “friend correlation scale” were analyzed using number, percentage, average,standart deviation, independent groups t test, one-way analysis of variance and tukey test.Acording to results of the study, statistically significant relationships were found betweenacademical department, number of sister/brother, educational status of father/mother and occupation, economical income of student and friendship correlation. Neverthless there isno relationship with the friendship correlation numbers of students between genders, familyrelationship and their ages.

Keywords:

Friendship correlation, university students, educational status of father/mother.,

PDF

___

Alacahan O. (2010). Çocuğunu sokakta çalıştıran ailelerin sosyo-ekonomik profili, tutum ve beklentileri. Sosyal Siyaset Konferansları, 59(2):133-147.
Baybuğa MS, Kubilay G. (2003). Sokakta yaşayan/çalışan çocukların aile ve yaşadıkları konutun özellikleri. Hemşirelikte Araştırma ve Geliştirme Dergisi. s.34-46.
Bee H, Boyd D. (2009). The Developing Child. Çocuk Gelişim Psikolojisi. Çeviren: Gündüz O, Kaknüs Yayınları, İstanbul.
Criss M, Petit G, Bates J, Dodge K. and Lapp A. (2002). Family adversity positive peer relationships and children’s externalizing behaviour. Child Development. 4;1220-1237.
Çevik GB, Çelikkaleli Ö. (2010) Ergenlerin Arkadaş Bağlılığı ve İnternet Bağımlılığının Cinsiyet, Ebeveyn Tutumu ve Anne-Baba Eğitim Düzeylerine Göre İncelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(3):225-240
Delikara, İ. (2001). “Ergenlerde Akran İlişkileri İle Suç Kabul Edilen Davranışlar Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”. 1. Ulusal Çocuk ve Suç: Nedenler ve Önleme Çalışmaları Sempozyumu. Ankara.
Deniz ME. (2006). Ergenlerde bağlanma stilleri ile çocukluk istismarları ve suçluluk-utanç arasındaki ilişki. Eurasian Journal of Educational Research. 22: 89-99.
Dizman, H. (2003). Anne Babası ile Yasayan ve Anne Yoksunu Olan Çocukların Saldırganlık Eğilimlerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi. 129 S., Ankara.
Elbir N. (2000). Lise 1. sınıf öğrencilerinin sosyal destek düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek lisans tezi. Danışman: Doç.Dr. İbrahim Yıldırım. Ankara.
Führ M. (2002). “Coping Humor in Early Adolescence”. Humor: İnternational Journal Of Humor Research . 15-3, 283-304.
Günaydın B, Yöndem ZD. (2000). Ergenlerde Akran Bağlılığının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 7(1): 129- 139
Günaydın B, Yöndem ZD. (2007). Ergenlerin akran bağlılığının bazı değişkenler açısından incelenmesi. AİBÜ, Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1):141-153.
Hortaçsu N. ve Oral A. (1991). Factors affecting relationships of Turkish adolescents with parents and same-sex friends. Journal of Social Psychology, 131 (3), 413 -427.
Kahraman F. (2008). Ergenlerde Arkadaşlık İlişkisi İle Mizah Duygusu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Çocuk Gelişimi Ve Eğitimi Ana Bilim Dalı. Yüksek Lisans Tezi. Tez Danışmanı Doç. Dr. Ayşe B. Aksoy Ankara
Kaplan B, Aslan EŞ. (2013). Ergenlerde Bağlanma ve Saldırganlık Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Nesne Psikoloji Dergisi (NPD), 1(1):20- 49
Koç M. (2004). Gelişim Psikolojisi Açısından Ergenlik Dönemi ve Genel Özellikleri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 17(2): 231-256
Kola T. (2013). 15-22 Yaş Ergenlerde Arkadaş Bağlılığının İncelenmesi. Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı Danışman Prof. Dr. Ayşe Ferda Ocakçı İstanbul
Kumru A, Carlo G, Edwards CP. (2004). Olumlu sosyal davranışları ilişkisel, kültürel, bilişsel ve duyuşsal bazı değişkenlerle ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi. 19(54):109-125.
Salı G. (2010). Çalışan Ve Çalışmayan Çocukların Arkadaşlık İlişkileri, Sosyal Destek Algıları Ve Mükemmeliyetçiliklerinin İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Ev Ekonomisi (Çocuk Gelişimi Ve Eğitimi) Anabilim Dalı. Doktora Tezi. Danışman: Prof. Dr. Aysel Köksal Akyol. Ankara
Sarı M. (2012). Empatik Sınıf Atmosferi ve Arkadaşlara Bağlılık Düzeyinin Lise Öğrencilerinin Okul Yaşam Kalitesine Etkisi. Educational Administration: Theory and Practice. 18 (1): 95-119
Terzi Ş, Çankaya ZC. (2009). Bağlanma stillerinin öznel iyi olmayı ve stresle başa çıkma durumlarını yordama gücü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(31):1-11.
Türkdoğan T, Duru E. (2011). Üniversite Öğrencilerinde Temel İhtiyaçların Karşılanma Düzeyinin BazıSosyo-Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(22): 199 – 223.
Way N, Gingold R, Rotenberg M. ve Kuriakose G. (2005). Close Friendships Among Urban, Ethnic- Minority Adolescents. New Directions For Child And Adolescent Development, no. 107. 41-59.