Nasreddin Hoca ve fıkraları, halkın yaşama karşı geliştirdiği eleştirel tepkiyi bilge bir yaklaşımla dile getirir. Bu nedenle yüzyıllar boyu anlatılmaya, aktarılmaya hatta Cumhuriyet Döneminde dergi ve gazetelerle yazılı kültür ortamına taşınmaya devam etmiştir. 1938 yılında basılmaya başlayan ve 1969 yılına kadar devam eden " Yeni Nasrettin Hoca Gazetesi" bunlardan biridir. Sözlü kültür ortamında yüz yüze kurulan iletişimin yerini yazı vasıtasıyla gerçekleştirilen iletişimin aldığı kültürel ortamda siyaset ve mizahın karşılıklı etkileşimi Nasreddin Hoca’yı  farklı ve rahat  bir düzleme taşımıştır. Mizahın ironik vasfı doğrudan yapılan eleştiriyi yumuşatmakla birlikte, yazılı metne dönüşen mizah unsuru, siyasetin baskı kuran veya doğrudan hedefe yönelen gücünü sınırlamıştır. İletişimin alıcısı ve göndericisi somut ve canlı olarak ortamda bulunmadığından, fıkranın veya fıkra kahramanı Nasreddin Hoca’nın gönderdiği mesaja, o an alıcıya iletilememesinden dolayı, doğrudan tepki vermek mümkün olmamıştır. Bu da iktidarın gücünü mizah karşısında zayıflatmaktadır. Böyle bir ortamda Nasreddin Hoca fıkraları bir yandan yeniden üretilmeye başlanmış bir yandan da Hoca,  siyasi mizah üreten bir kahramana dönüşmüştür.

Nasreddin Hodja and his jokes, express the critical reaction wich folk’s improve toward to life with a wise approach. Therefore these are continue to be said transfered even to be transported to written culturel context in Republic period by journals and newspapers. “New Nasreddin Hodja Newspaper, which began to publish in 1938 and continue to 1969 one of these. Setting face to face communication in oral culture, replaced the written communication cultural context in where interference of politica and humour transport to Nasreddin Hodja in different and relieve platform. Humour’s ironic feature softened to criticism, besides humour fact, which is transform to written text, limited to power of politic wich is make pressure or directly go toward to goal. Receiver and sender of communication unavailable in context as tangible and lively, joke’s or joke’shero as Nasreddin Hodja’s sending message, because of unconducted with recive rimmediately, it wa simpossible to react directly. This reduce the power of politic aganist the humaour. In  that condition, on one part, Nasreddin Hodja’s jokes started to be reproduced. On the other hand Hodja turned to be a hero who was reproduce political humour.