İlminskiy’nin Eğitim Sistemi Üzerinden Rus Milliyetçiliğinin Kısa Bir Okuması

 Batı Avrupa’da modernleşme ve sanayileşme süreciyle birlikte ortaya çıkan Milliyetçilik olgusu, kısa sürede Çarlık yönetiminin çok dilli, çok uluslu feodal devlet yapısını tehdit etmeye başlayınca, Kafkasya ve Türkistan’a doğru genişleyen sınırlarını ve mevcut devlet yapısını korumak isteyen Çarlık Rusya’sı, Rus Olmayan (Neruskiy) ve Hıristiyan Olmayan (İnoverets) diğer imparatorluk tebaasını Ruslaştırma ve Hıristiyanlaştırmak için 19. yüzyılın ortalarına doğru asimilasyon ve misyonerlik politikaları izlemiştir. Rusçanın Çarlık sınırları içerisinde eğitim ve iletişim dili olması için yürütülen bu kültürel milliyetçi politikanın başında Kazan Üniversitesi İlahiyat Akademisinde Türk lehçeleri ve ilahiyat üzerinde çalışan Nikolay İvanoviç İlminskiy yer almaktadır. Çar II. Aleksandır tarafından desteklenen İlminskiy’nin eğitim sistemi, yükselen Rus milliyetçiliğinin bir yansıması olarak Rus dilinin ve Hıristiyanlığın yaygınlaşmasına ve daha sistematik bir şekilde uygulanmasına olanak sağlamıştır. Hazırlanan bu eğitim sistemi doğrultusunda, misyonerlik faaliyetlerinin yürütülmesi, yerel dillerin lehçe ve şivelerle bölünmesi, yerel diller ile birlikte Rusça ve Kiril alfabesinin öğretilmesi, nihayetinde Rusçanın Çarlık sınırları içinde ortak bir dil haline getirilmesi amaçlanmıştır. Böylelikle, dini ve etnik açıdan farklı olan grupların, Rus ve Ortodoks Hıristiyan kimliği içerisinde asimile edilmesi istenmiştir. Bu çalışma, Rus milliyetçiliğinin İlminskiy eğitim sistemi aracılığıyla yürüttüğü kültürel asimilasyon politikası sürecini, bu süreci etkileyen faktörleri, bu eğitim sisteminin yapısını ve uygulamalarını incelemiştir. İlminskiy eğitim sisteminin imparatorluk sınırları içerisinde hedeflediği başarıya ulaşamamış olsa da, Tatar Türklerinin Hıristiyanlaştırılması, Rusçanın diğer etnik gruplar arasında yaygınlaştırılması ve kendisinden sonra gelen Ruslaştırma politikalarına zemin hazırlaması açısından oldukça etkili olduğu görülmüştür.

___

  • Aça, M. (2013). Misyoner-Şarkiyatçı İl’minskiy’in Çarlık Rusyası’nın Hrıstiyanlaştırma ve Ruslaştırma Politikalarındaki Yeri . Yeni Türkiye , 1464-1477.
  • Anderson, B. (2017). Hayali Cemaatler: Milliyetçiliğin Kökenleri ve Yayılması. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Belge, M. (2007). Batılılaşma: Türkiye ve Rusya. M. G. Tanıl Bora içinde, Modernleşme ve Batıcılık (s. 43-55). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Çağla, C. (2002). Azerbaycan'da Milliyetçilik Ve Politika . Ankara: Bağlam Yayıncılık.
  • Dağı, Z. (2002). Rusya’nın Dönüşümü: Kimlik, Milliyetçilik ve Dış Politika. İstanbul: Boyut Kitapları .
  • Gellner, E. (1992). Uluslar ve Ulusçuluk. (G. G. Büşra Ersanlı Behar, Çev.) İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Giddens, A. (1981). A Contemporary Critique of Historical Materialism Vol.1 (Power, Property and the State). Los Angeles: University of California Press.
  • Hobsbawm, E. J. (2014). 1780'den Günümüze Milletler ve Milliyetçilik ''Program, Mit, Gerçeklik''. (O. Akınhay, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Hobsbawm, E. J. (1999). İmparatorluk Çağı: 1875-1914. (V. Aslan, Çev.) Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Hosking, G. (1998). Empire and Nation-Building in Late Imperial Russia. R. S. Geoffrey Hosking içinde, Russian Nationalism (s. 19-34). London: Macmillan Press.
  • Kurat, A. N. (1987). Rusya Tarihi: Başlangıçtan 1917'ye Kadar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Resulzade, M. E. (1990). Azerbaycan Cumhuriyeti Keyfiyet-i Teşekkülü ve Şimdiki Vaziyeti. (İ. M. Yıldırım, S. Çağın, & Y. Akpınar, Dü) İstanbul: İrfan Yayıncılık.
  • Sakharov, A. (1998). The Main Phases and Distinctive Features of Russian Nationalism. G. Hosking, & R. Servic içinde, Russian Nationalism Past and Present (s. 7-18). London: Palgrave Macmillan.
  • Skocpol, T. (2004). Devletler ve Toplumsal Devrimler, Fransa, Rusya ve Çin’in Karşılaştırmalı Bir Çözümlemesi. (S. E. Türközü, Çev.) Ankara: İmge Kitabevi.
  • Tanrıverdi, M. (2017). Kafkasya’da Ruslaştırma Siyaseti (XIX. Yüzyıl ve XX. Yüzyıl Başları). VAKANÜVİS- Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi , 539-557.
  • Thedore, W. R. (2004). Russification: Word and Practice 1863-1914. Proceedings of the American Philosophical Society , 471-489.
  • Yusipova, M. (2003). İdil-Ural bölgesinde Hristiyanlığın Yayılması Üzerine Bir Araştırma. Ankara: Ankara Üniversitesi.
  • Zemtsova, O. (2014). Russification and Educational Policies in the Middle Volga Region (1860-1914). Florence: European University Institute.
  • Zenkovsky, S. A. (1983). Rusya'da Pan-Türkizm ve Müslümanlık. (İ. Kantemir, Çev.) İstanbul: Üçdal Neşriyat.