Ayla Kutlu, 1980 sonrası Türk edebiyatında, roman ve öykü türündeki eserleriyle yerini alır. Romanlarının yanı sıra çocuk kitapları, öykü kitapları ve öz yaşam öyküsü bulunan yazarın birçok yapıtı sahneye ve televizyona uyarlanmıştır. Ayla Kutlu, derin gözlemlere ve dönem tahlillerine dayanan romanlarında toplumsal ve bireysel izlekleri harmanlayarak eserlerini çok katmanlı bir yapıda kurgular. Bu yönüyle Kutlu’nun romancılığı toplumsal olaylar içerisinde etkilenen kahramanların serüvenlerine odaklanır. Romanlarında Türkiye tarihine etki eden toplumsal olaylar, roman kahramanlarının dünyasında ve onların yaşamı algılayış tarzlarıyla takip edilir. Sosyal meselelere, toplumsal olaylara kayıtsız kalmayan ve eserleri üzerinden tarihe dair özgün yorumunu gerçekleştiren yazar, eserlerini sosyolojik bir kaynak haline getirir. Kutlu’nun romanlarında, özellikle içerisine doğduğu iklime uyum sağlayamamış, dışlanmış ve ötekileştirilmiş kahramanların intihar eylemleri göze çarpar. Bireyin yaşamsal atılımının yitiminin sonucunda bir kurtuluş/kaçış olarak başvurulan ya da tam tersi; birey tarafından kutsanarak bir adanış olarak gerçekleştirilen intiharı Emile Durkheim, toplumun yönlendirdiği sosyolojik bir olgu olarak kabul eder. Durkheim’ın ve takipçilerinin geliştirdiği görüşe göre intihar, bireyin toplum karşısındaki rolü ve tavrına göre şekillenmektedir. Bu kuram, intiharı toplumsal dayanaklarına göre üç ana başlıkta tasnif eder: “Bencil İntihar”, “Elcil İntihar” ve “Kuralsızlık İntiharı”. Çalışmamızda Ayla Kutlu’nun “Cadı Ağacı”, “Ateş Üstünde Yürümek” “Kadın Destanı” ve “Asi… Asi” romanlarında yer alan intihar izlekleri, Emile Durkheim tarafından tanımlanan başlıklar çerçevesinde değerlendirilecektir.

Ayla Kutlu became an important author in Turkish literature after 1980 with her novels and stories. Kutlu, fictionalizes her works in a multi-layered structure by intertwining social and individual elements in her novels. Kutlu's novels focus on inner world of individuals taking part in the social events related to religion, beliefs, gender roles, economic life, customs and conventions of the community they live in. In her novels, the presented social events reflect the political and social atmosphere of Turkey, where protagonists are portrayed in their worldly pursuits. In that sense, the author, who is not indifferent to social issues and conditions of the period, makes her own interpretation of events in almost all her works, which makes them suitable for sociological and psychological analysis. In her novels, suicidal tendency of the characters, who are not able to adapt to the conditions they are depicted in, become excluded and marginalized. Emile Durkheim, who is mainly interested in the suicide phenomenon, regards society as a sociological laboratory mainly responsible for the psychological development of the individual. According to Durkheimian, suicide can be defined as an act in which social phenomena mark individual psychology. Emile Durkheim's theory of suicide is based on experienced cases, which he categorizes according to social causes as: “Egoistic suicide”, “Altruistic suicide”, and “Anomic suicide”. Among the suicide types that Durkheim has classified and distinguished according to their sociological dimensions, “Selfish suicide” cases observed in Ayla Kutlu's novels will be in the center of our study. In our analysis, the actions of the characters who commit/attempt suicide in Ayla Kutlu's “Cadı Ağacı”, “Ateş Üstünde Yürümek” “Kadın Destanı” and “Asi… Asi” novels will be examined within the framework of Emile Durkheim's suicide theory.