Hindistan’da Dul Olmak “Sati Uğruna Diri Diri Yakılan Kadınlar”

Hinduizm'de kadının ölen kocası ile beraber diri diri yakılması ritüeli olan Sati bir antik Hint geleneği olmakla birlikte dinsel bir seremoni olarak gelişmiştir. Farklı uygarlıklarda bu tarz gelenekler görülse de Sati arkaik planda Hinduizm'e dayanmaktadır. Evliliğin iyi talih, güzellik ve zenginlik simgesi iken, dul kadının çirkinlik ve trajedinin temsilcisi olarak görüldüğü Hinduizm'e göre kocası ölen bir kadının kendini kocasının cenaze ateşine atmaktan başka bir görevi yoktur. Hindulara göre dul kadın her türlü zevk veren şeyden uzak yaşamalı, yeniden evlenmemeli, ailesi ile dinî kutlamalara katılmamalıdır. Öte yandan Sati'yi uygulayan kadınlar kutsal kabul edilmekte ve yüksek itibara sahip olmaktadır. Hinduizm'e göre kadının ateşe atlaması, onun erdemli biri olduğunun göstergesi olup ateşin erdemli kadınlara zarar vermediği aksine onları yücelttiği inancı hâkim. Yüzyıllar boyunca uygulanan Sati, ilk olarak Türk yöneticiler tarafından yasaklanmaya çalışılmıştır. Delhi Sultanlığı (1206) ile başlayan reform süreci Babürlüler döneminde de devam etmiş, Babür Şah'ın oğlu Hümayun Şah ardından Ekber Şah son olarak da İngilizler Sati uygulamasını ortadan kaldırmak için birtakım düzenlemeler yapmıştır. Ancak ne yazık ki Türkler, İngilizler hatta bazı Hindu aydınların özellikle Mahatma Gandhi'nin bütün çabalarına rağmen Sati engellenememiştir

Being Widowed In India “Women Who Burned Alive for Sati”

Sati is an ancient Hindu tradition which ritualizes the burning of a woman together with her deceased husband in Hinduism. Similar practices to this tradition are also common in different civilizations, but are based on Sati’s origin, India, which develops as a religious ceremony. According to Hinduism, where the marriage is a symbol of good luck, beauty and wealth, widowed woman is the representative of ugliness and tragedy, her husband has no other duty than to throw herself into her husband’s funeral fire. According to Hindus, widowed women are far from living things of all kinds, do not remarry, should not participate in religious celebration with their family. On the other hand, women who practice Sati are regarded sacred and have a high reputation. According to Hinduism, a woman’s jump to the fire is a sign of her being a virtuous one. For the fire does not harm the virtuous woman, but elevate it. Sati, which was practiced for centuries, was first banned by Turkish administrators (1206). The reform process that started with the Delhi Sultanate (1206) continued during Baburs period, followed by the son of Babur Shah Hümayun and then Akbar Shah and lastly the British have made some arrangements to remove the Sati applicationUnfortunately, despite all the efforts of Turks, British and also the Hindu intellectuals especially Mahatma Gandhi, Sati has not been prevented

___

Anand, Mulk Raj. (1989). Sati, s. A Writeup of Raja Ram Mohan Roy About Burning of Widows Alive. Delhi, s. B.R. Publishing Corporation.

Bayur, Y. Hikmet. (1987). Hindistan Tarihi, C.III, Ankara, s. Türk Tarih Kurumu Basımevi.

Bayur, Y. Hikmet. (1947). Hindistan Tarihi, Gurkanlı Devleti'nin Büyüklük Devri, C. II, Ankara, s. Türk Tarih Kurumu Basımevi.

Çağlayan, H. Hilal. (2005). Ekber Şah Döneminde Hindistan, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, s. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Ersöz, Emine. (2007). Manu Kanunnamesine Göre Hinduizm, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir, s. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı.

Fisch, Joerg. (2006). Burning Women, s. A Global History of Widow Sacrifice from Ancient Times to the Present, Translated by Rekha Kamath Rajan. London; New York; Calcutta, s. Seagull Books.

Jennifer M. Bushaw. (2007). “An Examination of the Sati Ritual in India, Suicide or Sacrifice?” The University of Chicago Center for Middle Eastern Studies, ss. 3-4.

Majumdar., R.C. (1968). The Age of Imperial Unity, Bombay, s. Bharatiya Vidya Bhavan.

Penzer, N.M. (2001). Somadeva’s Kathasaritsagara, (Çev. C.H. Tawney), Delhi, s. B.R. Publishing Co., C. IV.

Nehaluddin, Ahmad. (2009). “Sati Tradition - Widow Burning In India, s. A Socio-Legal Examination”, Web Journal of Current Legal Issues, ss.28-29.

Şahin, H. Hilal. (2014). Ekber Şah Hindistan’da Dinî Hayat, Yayınlanmamış DoktoraTezi, Ankara, s. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Smith.,Vincent A., (1923). The Oxford History of India, At the Clarendon Press, Oxford.

Topaloğlu, Bekir. (1992). İslam’da Kadın, 18. Baskı, İstanbul, s. Yağmur Yayınları.

Williams, Monier. (1995). A Sanskrit English Dictionary, Motilal Banarsidass Publishers, Delhi.

(https, s.//kadngazetesi2016.wordpress Erişim Tarihi, s. 20.03.2017)

(https, s.//m.bianet.org/biamag/kadin Erişim Tarihi, s. 24.06.2017)

(en.vikipedia.org./wiki/jauhar Erişim Tarihi, s. 08.03.2017)

(http, s.//webjcli.ncl.ac.uk, Erişim Tarihî, s. 24.06.2017)