Osmanlı ile Avrupa güçleri arasında bir çatışma alanı olarak Balkanlara sınır kuramı çerçevesinde bakacak olursak, çoğunlukla ana suyolları boyunca kurulan Osmanlı-Habsburg sınırı çok özel bir Balkan müessesesi olarak karşımıza çıkıyor. Osmanlı İmparatorluğu, 16. yüzyılda savaşın mekânı olarak Tuna Havzasını görüyordu. Bu nedenle, Macaristan ve Hırvatistan’daki Tuna bölgesi üzerindeki hâkimiyet alanını sürekli genişletti. Habsburg Monarşisi, Adriyatik Denizi’nden Karpatlara kadar uzanan bir sınır savunma sistemi kurarak bu Türk tehdidine karşı koydu. Osmanlılar ve Habsburgların toprak kazanımları ve kaybetmeleri sonucunda sınır her defasında yeniden organize edilmiştir. Bu değişimler doğrultusunda iki imparatorluğun mücadelesi, dört yüz yıl boyunca Balkanlarda ne olup bittiğini anlamamız açısından çok önemlidir. Bu savunma sistemi, Macar ve Hırvat coğrafyası içindeki farklı askeri idari bölgeler olan başkaptanlıklardan oluşuyordu. Osmanlı-Habsburg sınır bölgesindeki iki siyasi güç arasındaki mücadele, büyük ve küçük birliklerin sürekli karşılıklı baskınları (istilaları) şeklinde gerçekleşmiştir. Osmanlı İmparatorluğu, sınır savunmasında ortaya çıkan güvensizlik ortamını ortadan kaldırmak için yerel önlemler aldı. Bu çalışma, 1567-1580 yılları arasında Habsburg Monarşisinin gerçekleştirdiği baskınları ortaya çıkararak, sınır savunması sırasında Osmanlı İmparatorluğu tarafından alınan önlemlere odaklanmaktadır.