Fikir ve sanat eserleri ile bu eserlerin üreticilerini korumak adına ortaya çıkan bir kavram olan “fikri mülkiyet” haklarının gündeme gelmesindeki iki önemli etken, modern matbaanın kullanılmaya başlaması ve Sanayi Devrimi olmuştur. Bunların sonucu olarak, fikir ve sanat eserleri ile üreticilerini korumak adına günümüze değin, bir takım yasal düzenlemeler yapılmıştır. Telif, mülkiyet hakları ve yapılan sözleşmeler, kurulan örgütler vb. gibi düzenlemelerin, Türkiye’de de yansımaları olmuştur. Türkiye’de bu yasal düzenlemelerden ilkini, “Encümen-i Daniş Nizamnamesi” oluşturmaktadır. 1857 tarihinde yayımlanan “Telif Nizamnamesi” ve diğer birtakım düzenlemelerden başka, Osmanlı Devleti’nde fikir ve sanat eserleri ile ilgili ilk kanun, 1952’ye kadar yürürlükte kalan 1910 tarihli “Hakkı Telif Kanunu” olmuştur. Cumhuriyet döneminde de devam eden bu tür girişimler yanında, fikir ve sanat eserleri alanında, uluslararası sözleşmelere mutabakat sağlamak ve uluslararası kuruluşlara katılmak girişimleri sonucu, edebiyat ve sanat eserlerini korumak için kurulan Bern Birliği’ne girilmiş ve 5.12.1951 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde “Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu” kabul edilmiştir