DOĞU KARADENİZ BÖLGESİNDE BALIKÇILIK

Türkiye’de balıkçılık sektörü, ülkenin coğrafi konumu ve verimli doğal kaynakları dolayısıyla büyük bir öneme sahiptir. Türkiye’deki bölge- sel denizler içerisinde Doğu Karadeniz Bölgesi üretim miktarında ilk sırada gelmekte ve bölgedeki halkın büyük bir kısmı geçimini balıkçı- lık sayesinde sağlamaktadır. Bu çalışmada Türkiye ve Doğu Karadeniz Bölgesinde balıkçılık sektörünün mevcut durumu hakkında objektif bir bilgilendirme yapılması amaçlanmaktadır. Bunun için öncelikle su ürünleri avcılığına ait bilgiler verilmekte, balıkçı gemileri, barınakları, istihdam rakamları gibi konulara değinilmektedir. Denizlerden elde edilen kaynaklar dışında, kültür balıkçılığı olarak bilinen su ürünleri yetiştiriciliği ile ilgili bilgiler sonraki kısımda yer almakta ve en son kısımda Doğu Karadeniz Bölgesinde balıkçılığa dair genel değerlen- dirmeler bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Doğu Karadeniz, Balıkçılık Sektörü, Deniz Balık- çılığı, Kültür Balıkçılığı

Fishing in the Eastern Bleack Sea Region

Fishing industry in Turkey has a great importance because of the country’s geographical location and efficient natural resources. With- in the regional seas in Turkey, the Eastern Black Sea Region come first at the amount of production and a large part of the population live on fishing. This study is intended to inform about the current situation about fishing in Turkey and in the Eastern Black Sea Region. For this, information about hunting of aquatic products, fishing boats, shelters, employment figures and etc. are given. Besides resources obtained from the sea, the information about aquaculture is located in the next. And in the final section, an overall assessment about fishing in the Eastern Black Sea Region is located in the conclusion.

Keywords:

Eastern Black Sea, Fishing Industry, Sea Fishing, Aquacul- ture,

PDF

___

AKÇAOĞLU, V., Oral, E.Z. ve Akçaoğlu, S. (2007) “Ülkemizdeki Balıkçı Barı- naklarının Temel Sorunları” 6. Ulusal Kıyı Mühendisliği Sempozyumu, 25-28 Ekim 2007, İzmir.
AVŞAR, D. (2005). Balıkçılık Biyolojisi ve Populasyon Dinamiği Ders Kitabı. Adana: Nobel Kitabevi.
BALKAS, T., Mihnea, R., Serbanescu, O. ve Ünlüata, U. (1990) State of the Marine Environment in the Black Sea Region, UNEP Regional Seas Re- ports and Studies, FAO, Rome.
CERİM, H. (2015). Ekosistem Temelli Balıkçılık Yönetimi; Kavramlar ve Uygulama Yöntemleri. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 3 (2): 315-328.
EİDE, A. (2009). Economic principles: An economic perspective on fishing. A fishery manager’s guidebook (2. Baskı) içinde (75-102). Singapur: Bir- leşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) ve Blackwell Publishing.
FAO (Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü) (1997) Inland fisheries. FAO Technical Guidelines for Responsible Fisheries 6. FAO, Rome, 36 pp.
FAO (Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü) (2005). Fisheries and aqua- culture topics: Types of fisheries. 30 Kasım 2015, http://www.fao. org/fishery/topic/12306/en.
GENÇ Y. (2002) Doğu Karadeniz’deki Av Gücünün Demersal Balık Stokları üzerine Etkisinin Tespiti. Yunus Araştırma Bülteni, 2 (2), Su Ürünleri Merkez Araştırma Enstitüsü, Trabzon.
KABOĞLU, G. (2014). Balıkçılık Verilerinin Toplanma ve Değerlendirilme- sinde Yeni Bir Yönetim Organizasyonu Kurulması: KKTC Örneği. Yayın- lanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitü- sü, İzmir.