Filiz TAŞ, Ayşe Aslı OKTAY, Merve GÜLPAK

Kahramanmaraş İl Merkezinde Meydana Gelen Bebek Ölümlerinin Değerlendirilmesi

Amaç: Retrospektif ve tanımlayıcı olarak planlanan bu çalışmada bebek ölümlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Veri toplama aracı olarak sağlık ocaklarında tutulan ve Kahramanmaraş İl Sağlık Müdürlüğü’ne bildirilen 2010 yılına ait "Perinatal ve Bebek Ölümleri Bilgi Formları” kullanılmıştır. Bulgular: Ülkemizde Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırmaları verilerine göre Türkiye genelinde bebek ölüm hızı 2010 yılında %012.1 iken, Kahramanmaraş’ta 2010 yılında il merkezinde bebek ölüm hızı %018.5 olarak belirlenmiştir. Bilgi formları değerlendirmesi sonunda ölen bebeklerin annelerinin % 9.4' ü 18 yaş ve altında, %14.1'i 35 yaş ve üzeridir. Annelerin % 8.0’ı sigara, % 0.7’ si alkol kullanmaktadır. Gebelikleri süresince annelerin % 42.6’sının beşten az izlem aldıkları, % 56.3’ünün birinci derecede akraba olduğu belirlenmiştir. Ölen bebeklerin %52.2’sinin erkek, %55.4’ünün düşük doğum ağırlıklı olduğu belirlenmiştir. Ölüm nedenleri %20.5'nin konjenital anomali, %12.2’sinin respiratuar distress sendromu, % 7.5’nin sepsis, %5.9'nun prematürite olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Bebek ölümlerinin önlenmesi için koruyucu sağlık hizmetlerine önem verilmesi, erken ve ileri yaş gebeliklerin önlenmesi, akraba evliliklerinin azaltılması, gebelik sayısının anne-bebek sağlığı için uygun sayılarda tutulması, gebelikte izlemlerin sayı ve niteliğinin geliştirilmesi, kronik hastalığı olan kadınlarda gebelik planlama ve izlemine özen gösterilmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Bebek ölümleri, bebek ölüm nedenleri, koruyucu hizmetler

PDF

___

1- Aygün C, Çetinkaya M, Aydın O, Alper T, Karagöz F, Küçüködük Ş. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi 2003 yılı perinatal mortalitesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2004; 47(3): 177-182.
2- Korkmaz A, Akçören Z, Alanay Y, Özyüncü Ö, Yiğit Ş, Deren Ö ve ark. Hacettepe Üniversitesi Hastanesi 2001-2006 dönemi perinatal mortalite analizi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2010; 53(3): 175-188.
3- World Health Organization. The World Health Report 2005: Make Every Mother and Child Count. Geneva: WHO Pub.; 2005
4- Oktay P, Atasoylu G, Meteoğlu D, Demiröz H, Çobanoğlu M, Beşer E. Aydın ilinde 2004 yılı bebek ölümleri ve ölü doğumlar: bildirim sorunları, tanımlayıcı özellikleri ve nedenleri. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2006; 7(2): 3-12.
5- TC.Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı, (TUİK), sayı13132,17/ 05 /2012www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.id=13132 (Erişim Tarihi 06.06.2016)
6- Türkiye nüfus ve Sağlık Araştırmasından (TNSA) Alınan Verilere Dayanarak TUİK tarafından verildi, Dünya Sağlık İstatistikleri 2011 eki.(http://www.who.int/whosis/whostat/WHS2011_addendum.pdf)
7- Bebek ölümlerinin izlenmesinden ve raporlama sisteminden alınan verilere dayanarak Sağlık Bakanlığı tarafından verildi, Dünya Sağlık İstatistikleri 2011 eki. (http://www.who.int/whosis/whostat/WHS2011_addendum.pdf)
8- Pakiş I, Koç S. Prenatal ve neonatal Dönem bebek ölümleri klinik gelişim, 60-63.www.klinikgelisim.org.tr/eskisayi/klinik_2009_22/09.pdf• (Erişim Tarihi: 04.06.2013)
9- Bodur S, Durduran Y, Küçükkendirci H, Dogan C. Bebek ölümlerinin prenatal-natal saglık hizmet kullanımı ve demografik özelliklerle ilişkisi: Vaka-kontrol çalışması. Dicle Tıp Dergisi 2009;36(4): 288-293.
10- Saka G, Ertem M, İlçin E. Diyarbakır Doğum Evi Hastanesinde doğum yapan gebelerde risk faktörleri. Perinatoloji Dergisi 2001;9:1-6.
11- Balcı E, Küçük E, Gün İ, Gülgün M, Kılıç B, Çetinkara K. Kayseri İli Melikgazi İlçesinde 2006 yılında meydana gelen bebek ölümleri. Fırat Üniv. Sağlık Bilimleri Dergisi 2008;22:323-326.
12- Hacıalioğlu N. Ana- Çocuk Sağlığı Hizmetleri, Ed: Erci B, Halk Sağlığı Hemşireliği, Göktuğ Yayıncılık; Amasya, 2013; 103- 123.
13- Aslan G, Şenol S. Türkiye’de Bebek ve Çocukların Durumuna İlişkin Sorunlar ve Ebenin Rolü. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi 2006; 1(1): 64-72.
14- Aydın SD, Yayla M. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması Sonuçlarının Antenatal Bakım, Fetal Perinatal ve Neonatal Prognoz Yönünden irdelenmesi. Perinatoloji Dergisi 2010;18(3); 85-91.
15- Özcebe H. Çocuklar ve Sigara, Sağlık Bakanlığı Yayın No: 731, 2008
16- Şevket O, Karabulut A, Köseli O, Karahan T, Utku Y, Şevket A. Denizli İli Bebek Ölümleri: Ardışık Dört Yılın Değerlendirilmesi. Pamukkale Tıp Dergisi 2010;3(2):64-68.
17- Donbak L. Consanguinity in Kahramanmaras City, Turkey and its Medical Impact. Department of Biology, Faculty of Science-Arts, University of Kahramanmaras Sutcu Imam, Kahramanmaras, Turkey. Saudi Med J 2004; 25(12): 1991-1994.
18- Saltalı S, Karadağ Y.Kayseri İli 2012 yılı bebek ölümlerinin değerlendirilmesi. Türkiye Halk Sağlığı Kurumu,Kayseri.hsm.saglik.gov.tr (Erişim Tarihi:11.12.2014)
19- Karatekin G, Kasapoğlu M, Özoğlu E, Avcı S, Kaan D. Samsun ili 2007 yılı bebek ölüm ve ölü doğum istatistikleri. Perinatoloji Derg 2008;16: 56–61.
20- Martin JA, Kung HC, Mathews TJ, Hoyert DL, Strobino DM, Guyer B, et al. Annual summary of vital statistics: 2006. Pediatrics. 2008;121:788-801.
21- Bolat F, Uslu S, Bülbül A, Cömert S, Güran Ö, Baş EK, ve ark. Yenidoğan indirekt hiperbilirubinesinde ABO ve Rh uygunsuzluğunun karşılaştırılması. Ş.E.E.A.H. Tıp Bülteni 2010;44(4):156-61.
22- Taşyürek, T. “Türkiye’de Anne ve Çocuk Sağlının Durumu”, T.C.Sağlık Bakanlığı, AÇSAP Hizmetleri Genel Müdürlüğü, II. Temel Sağlık Hizmetleri Sempozyumu, 2004;7-8 Mayıs, Manisa Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırmaları TNSA (2003). Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü.
23- Karabulut A, İstanbullu B, Karahan T, Özdemir K. Two year evaluation of infant and maternal mortality in Denizli. J Turkish-German Gynecol Assoc. 2009;10: 95.