TÜRKİYE’DE KONUT ARZ VE TALEBİNİN UZUN DÖNEM BELİRLEYİCİLERİ: AMPİRİK BİR ÇALIŞMA

Bu çalışma, Türkiye’de 2015:01- 2020:12 dönemleri arasındaki konut arz ve talebi üzerinde etkili olan faktörleri ARDL sınır testi yöntemi ile ele almaktadır. Elde edilen sonuçlara göre, konut fiyatı, inşaat güven endeksi ve döviz kuru ile konut talebi arasında uzun dönemde pozitif yönlü anlamlı bir ilişki tespit edilirken, konut faiz oranı ve hedonik fiyat endeksi ile konut talebi arasında ise uzun dönemde negatif yönlü anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre tüm dünyada etkili olan Covid-19 pandemisine bağlı olarak konut talebinin 2020:01 – 2020:12 dönemleri arasında yavaşladığı görülmektedir. İnşaat malzeme fiyatı, işçilik ücretleri ve konut faiz oranı ile konut arzı arasında uzun dönemde negatif yönlü anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Konut fiyatı ile konut arzı arasında ise uzun dönemde pozitif yönlü anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Konut arzı, konut talebi, ARDL sınır testi

LONG TERM DETERMINANTS OF HOUSING SUPPLY AND DEMAND IN TURKIYE: AN EMPIRICAL STUDY

This study deals with the factors affecting the housing supply and demand between the 2015:01-2020:12 periods in Türkiye using the ARDL bounds test method. The results found a positive and significant longterm relationship between housing prices, the construction confidence index, the exchange rate, and housing demand. In contrast, a significant negative relationship was found between the housing interest rate and the hedonic price index and housing demand in the long term. According to the findings, it is seen that the demand for housing has slowed down between 2020:01 - 2020:12 due to the Covid-19 pandemic, which is effective all over the world. A negative and significant long-term relationship was found between construction material price, labour wages, housing interest rate, and housing supply. A positive and significant long-term relationship was found between the housing price and the housing supply.

Keywords:

Housing supply, housing demand, ARDL bounds testing,

PDF

___

Andre, C. (2010). A bird’s eye view of OECD housing markets. OECD Economics Department Working Papers, 746, 2-54.
Apergis, N. (2003). Housing prices and macroeconomic factors: prospects within the European Monetary Union. International Real Estate Review, 6(1), 63-74.
Apergis, N., & Rezitis, A. (2003). Housing prices and macroeconomic factors in Greece: Prospects within the EMU. Applied Economics Letters, 10, 799-804.
Bajari, P., Chan, P., Krueger, D. & Miller, D. (2013). A dynamic model of housing demand: estimation and policy implications. International Economic Review, 54, 409-442.
Baykal, T., Dikme, H., & Karacan, R. (2018). Kamu konut politikaları açısından Türkiye’de konut maliyetleri ve konut arzı arasındaki ilişkinin nedensellik analizi. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 7(2), 161-171.
Bekmez, S., & Özpolat, A. (2013). Türkiye’de konut talebinin belirleyenleri: Dinamik bir analiz. Tisk Akademi, 8(16), 171-187.
Büyükduman, A., (2014). Bir kent efsanesi konut balonu. İstanbul: Scala Yayıncılık.
Caldera, A., & Johansson, Å. (2013). The price responsiveness of housing supply in OECD countries. Journal of Housing Economics, 22(3), 231–249.
Çınar, M. (2022). Fiyat, gelir ve faiz oranlarının konut talebi üzerindeki etkisi: panel veri yaklaşımı. International Journal of Social Inquiry, 15(2), 295–309.
Dispasquale, D., & William, C. W. (1994). Housing market dynamics and the future of housing prices. Journal of Urban Economics, 3(1), 1–27.
Geoff, K. (1999). Modelling the demand and supply sides of the housing market: evidence from Ireland1. Economic Modelling, 16(3), 389-409.
Gözübüyük, S., & Koy, A. (2020). Türkiye’de konut üretiminin belirleyicileri: Ekonomik büyüme ve konut faiz oranı. Bankacılık ve Sermaye Piyasası Araştırmaları Dergisi, 4(9), 1-10.
Grimes, A., & Andrew, A. (2006). Housing supply and price adjustment. Motu Working Paper, 6, 1-41.
Hatipoğlu, Ü., & Tanrıvermiş, H. (2017). Türkiye’de arz ve talep açısından konut yatırım tercihlerini etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi. Bankacılar Dergisi, 100, 49-75.
Hirono, K. N. (2020). Low-Interest rate policy and Japanese housing market. Keizai Shushi, 90(1), 41-57.
Ihlanfeldt, K., & Mayock, T. (2012). Housing bubbles and busts: the role of supply elasticity. Land Economics, 90(1), 79–99.
Lebe, F., & Akbaş, Y. (2014). Türkiye’nin konut talebinin analizi: 1970-2011. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(1), 57-83.
Miles, D., & Pillonca, V. (2008). Financial innovation and european housing and mortgage markets. Oxford Review of Economic Policy, 24, 145–175.
Muellbauer, J. (2008). Housing, credit and consumer expenditure. CEPR Disccussion Papers 6782, 267-334.
Özçim, H. (2022). Türkiye’deki konut satışı ile TCMB politika faiz oranı ve konut fiyat endeksi arasındaki ilişkinin analizi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 12(1), 523-533.
Öztürk, N., & Fitöz, E. (2009). Türkiye’de konut piyasasının belirleyicileri: ampirik bir uygulama. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 5(10), 21-46.
Painter, G., & Redfearn L. C. (2002). The role of interest rates in influencing long-run homeownership rates. Journal of Real Estate Finance and Economics, 25(2), 243-267.
Pesaran, M. H., Shın, Y., & Smıth, R.J. (2001). Bounds testing approaches to the analysis of level relationships. Journal of Applied Econometrics, 16, 289-326.
Renzhi, N. (2021). Do house prices play a role in unconventional monetary policy transmission in Japan? https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=3378055.
Sarıdoğan, H. Ö. (2020). Turizm gelirlerinin ekonomik büyümeye etkisi: Türkiye İçin yapısal kırılmalı birim kök ve eşbütünleşme analizi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 15(3), 829-848.
Somerville, C. T. (1999). Residential construction costs and the supply of new housing: endogeneity and bias in construction cost indexes. The Journal of Real Estate Finance and Economics, 18, 43–62.
Sönmezer, S., & Aytüre, G. (2019). Türkiye’de konut piyasası dinamikleri in Turkish housing market. In International Conference on Eurasian Economies, 4C, 376-385.
Taşdemı̇r, M. (2015). Gayrimenkul ekonomisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Tiwari, P. ( 2000). Housing demand in Tokyo. International Real Estate Review, 3(1), 65–92.
Tunç, C. (2020). Konut piyasası, finansmanı ve göstergeleri. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Uysal, D., & Yiğit, M. (2016). Türkiye’de konut talebinin belirleyicileri (1970-2015): ampirik bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 19(1), 185-209.
Wang, S., Chan, S. H. & Xu, B. (2012). The estimation and determinants of the price elasticity of housing supply: evidence from China. Journal of Real Estate Research, 34(3), 311-344.
Yılmaz, H., & Tosun, Ö. (2020). Aylık konut satışlarının modellenmesi ve Antalya örneği. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(21), 141-158.
Yılmaz, K. S. & Tanınmış Yücememiş, B. (2022). Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB) faiz politikalarının konut talebine etkisi: ekonometrik bir analiz. Eurasian Academy of Sciences Social Sciences Journal, 43, 13-38.
Zivot, E., & Andrews, D. W. K. (2002). Further evidence on the great crash, the oil-price shock, and the unit-root hypothesis. Journal of Business & Economic Statistics, 20(1), 25-44.