Önkol cerrahisinde propofol ve deksmedetomidinin intraoperatif sedasyon, hemodinamik parametreler ve postoperatif analjezi üzerine etkilerini karşılaştırmayı ladık.YÖNTEMAksiller yaklaşım ile brakial pleksus bloğu uygulanacak, elektif el ve ön kol cerrahisi geçirecek, ASA I-II, 40 olgu 2 gruba randomize ayrıldı. Grup D’deki (n=20) olgulara aksiller blok uygulamasından önce deksmedetomidin 1 μg kg-1 yükleme dozu 10 dakika uygulandıktan sonra 0.2–0.7 μg kg-1 sa-1 dozunda infüzyon, Grup P’deki (n=20) olgulara ise propofol 1 mg kg-1 yükleme dozu 10 dakika uygulandıktan sonra 50–100 μg kg-1 dk-1 dozunda propofol infüzyonu başlandı. Grupların sedasyonu Ramsay Sedasyon Skoru’na göre 3-4 olarak hedeflendi. Hedef sedasyon düzeyine erişildiğinde aksiller blok uygulandı. Deksmedetomidin veya propofol infüzyonu cerrahi girişim bittiğinde sonlandırıldı. Gruplar; sedasyon skorları, hemodinamik parametreler, periferik oksijen satürasyonu, solunum sayısı, Pin-prick testi ve Bromage skorları ile duyusal ve motor blok seviyeleri, postoperatif dönemde duyusal ve motor blok gerileme zamanı, ilk analjezik gereksinim zamanı ve yan etkiler açısından karşılaştırıldı.BULGULARİki grup arasında demografik veriler, hemodinamik parametreler, sedasyon skorları, duyusal ve motor blok seviyeleri ve yan etkiler açısından fark bulunmadı. Deksmedetomidin grubunda postoperatif duyusal blok geri dönüş zamanı ve ilk analjezik gereksinim zamanı propofol grubuna göre anlamlı olarak daha uzun bulundu (p<0.05). SONUÇ: Deksmedetomidinin propofol kadar etkili ve güvenli sedatif bir ilaçtır. Aksiller blok sonrasında duyusal blok süresi ve ilk analjezik gereksinim zamanını uzatması nedeniyle, operasyon süresinde uzama beklenen olgularda daha iyi bir seçenek olabilir.

AIM: We aimed to compare the effects of propofol and dexmedetomidine on intra-operative sedation, hemodynamic parameters and post-operative analgesia during fore-arm surgery with axillary block. METHODS: Forty patients scheduled for elective hand and forearm surgery with axillary brachial plexus block (ASA I-II) were randomized into two groups. Group D patients received a loading and continuous infusion dose of intravenous dexmedetomidine 1 μg kg-1 in ten minutes before the axillary block and 0.2–0.7 μg kg-1 h-1, respectively. Group P patients received a loading and continuous infusion dose of intravenous propofol 1 mg kg-1 in ten minutes before the axillary block and 50–100 μg kg-1 min-1, respectively. Upon reaching a target sedation score of 3–4 (assessed with Ramsey sedation scale), axillary block was performed. At the end of surgery, intravenous infusions were stopped. Groups were compared in terms of sedation scores, hemodynamic and respiratory parameters, sensory and motor block levels (with Pin-prick test and Bromage scores), time to regression of sensory and motor blocks, time to first analgesic requirement, and adverse events. RESULTS: Demographic data, hemodynamic and respiratory parameters, sedation scores, sensory and motor block levels, and adverse events did not significantly differ between groups. Dexmedetomidine significantly delayed regression of sensory block and first analgesic requirement compared with propofol (p<0.05). CONCLUSION: Dexmedetomidine as a sedative agent is as effective and safe as propofol. If surgery is expected to last longer, dexmedetomidine may be better suited because it prolongs sensory block regression time and time to first analgesic requirement.