20696

Üstün Yetenekliler Eğitiminde Farklılaştırma: Temel Kavramlar, Modellerin Karşılaştırılması ve Öneriler

Özel eğitimde bireysel farklılıklara göre eğitimin şekillenmesi olarak kabul gören farklılaştırma, özel eğitim gereksinimi olan bireylerin bir grubu olan üstün yetenekli öğrenciler için de kullanılmaktadır. Bu çalışmada, farklılaştırmanın nasıl kavramsallaştırılacağı, farklılaştırma ile ilgili kavramlar ve farklılaştırma modelleri açıklanmıştır. Üstün yeteneklilerin eğitimi için ortaya konan farklılaştırma modellerinin (Maker Müfredat Farklılaştırma Modeli (Maker, 1982), Paralel Müfredat Modeli (Tomlinson vd., 2002), Entegre Müfredat Modeli (VanTassel- Baska & Wood, 2009), Müfredat Daraltma Modeli (Reis ve Renzulli (1978) Reis ve Renzulli, 1978), Purdue Üç-Evre Modeli (Feldhusen & Kollof, 1986), Üçlü Zenginleştirme Modeli (Renzulli, 1977), Özerk Öğrenen Modeli (Betts, 1986), ÜYÜKEP (Tortop, 2013, 2015), ÜYEP (Sak, 2009) karşılaştırılması da bu çalışma içerisinde yapılmıştır. Ayrıca farklılaştırmada yaşanan sorunlar ve bu sorunlara ilişkin öneriler de sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Üstün yetenekli öğrenciler, farklılaştırma, üstün yetenekliler eğitiminde farklılaştırma modelleri

PDF

___

Anderson, K. M. (2007). Differentiating instruction to include all students. Preventing School Failure, 51(3), 49-54.Barbara, C., Gartin, N. L., Murdick, M. I. ve Darlene, E. P. (2002). How to use differentiated instruction with students with developmental disabilities in the general education classroom. Arlington, Council for Exceptional Children
Betts, G. T. (1986). The autonomous learner model: For the gifted and talented. Greeley, CO: ALPS Publishing.
Bloom, R. M. (2009). Implementatıon practıces of differentiated instruction in the upper elementary and middle school math classroom: A discovery through grounded theory. Doctoral dissertation, Cambridge College.
Brody, L. E., & Benbow, C. P. (1987). Accelerative strategies: How effective are they for the gifted? Gifted Child Quarterly, 31, 105–109.
Clark, B. (2002). Growing up Gifted (6. Baskı). Columbus, OH: Merrill/Prentice Hall. Davis, G. A., & Rimm, S. B. (2004). Education of the gifted and talented (5. Baskı). Boston:Pearson Education.
Feldhusen, J. F., & Kolloff, P. B. (1986). The Purdue three-stage enrichment model forgifted education at the elementary level. In J. S. Renzulli (Ed.), Systems and models for developing programs for the gifted and talented. Mansfield Center, CT: Creative Learning Press.
Feldhusen, J. F., & Jarwan, F. A.(2000). Identification Of Gifted And Talented Youth For Educaitonal Programs. In K. A. Heller, F. J. Mönks, R. J. Sternberg, & R. F. Subotnik (Eds.), International Handbook Of Giftedness And Talent (2.Baskı, sf. 271–282). Amsterdam: Elsevier Science. Pergamon
Gross, U.M. (2004). Exceptionally gifted children. (2nd Edition). London: Routledge Falmer Heacox, D. (2002). Differentiating instruction in the regular classroom: How to reach and teach alllearners, grades 3-12. Minneapolis: Free Spirit Publishing
Kulik, J.A. & Kulik, C.C. (1991). Ability grouping and gifted students. In N. Colangelo &G.A. Davis (Ed.), Handbook of gifted education (sf. 178-196). Boston: Allyn &Bacon.
Lee, L., & Bailey, J. (2003). Rethinking practices for gifted young children: Acollaborative action learning Project. Curriculum Perspectives, 23(1), 1-7.
Maker, C. J. (1982). Curriculum development for the gifted. Rockville, MD: Aspen.
MEB, (2015). “Bilim ve Sanat Merkezlerinde Uygulanan Etkinliklerin Geliştirilmesi ve Zenginleştirilmesi Çalıştayı Başladı.” http://orgm.meb.gov.tr/www/bilim-ve-sanat- merkezlerinde-uygulanan-etkinliklerin-gelistirilmesi-ve-zenginlestirilmesi-calistayi- basladi/icerik/533
Powers, E. A. (2008). The use of independent study as a viable differentiation technique for gifted learners in the regular classroom. Gifted Child Today, 31(3), 57-65.
Renzulli, J. S. (1978). What makes giftedness? Re-examining a definition. Phi Delta Kappan, 60, 180-184.
Renzulli, J. S. (1977). The Enrichment Triad Model: A guide for developing defensible programs for the gifted and talented. Mansfield Center, CT: Creative Learning Press.
Renzulli, J. S., & Reis, S. M. (1997). The schoolwide enrichment model: A how-to guide for educational excellence (2. Baskı). Mansfield Center, CT: Creative Learning Press.
Reis, S. M., & Rezulli, J. S. (1978). Using curriculum compacting to challenge the above-average. Educational Leadership, 59(2), 51-57.
Sak, U. (2009). Üstün Yetenekliler Eğitim Programları. Ankara: Maya Akademi.
Sak, U. (2011). Üstün Yetenekliler Eğitim Programları Modeli (ÜYEP) ve sosyalgeçerliği. Eğitim ve Bilim, 36(161), 213-229.
Sak, U. (2012). Üstün zekâlılar özellikleri tanılanmaları ve eğitimleri. Vize Yayıncılık, Ankara. Schiever, S. W., & Maker, C. J. (2003). New directions in enrichment and acceleration. In N.Colangelo & G. A Davis (Eds.), Handbook of gifted education (3rd ed., pp. 163-173). Boston: Allyn & Bacon.
Southern, W. T., Jones, E. D., & Stanley, J. C. (1993). Acceleration and enrichment: Thecontext and development of program options. K. A. Heller, F. J. Mönks, & A. H. Passow (Eds.), International handbook of research and development of giftedness and talent (pp. 387–405). New York: Pergamon.
Tomlinson, C. A. (1999). The differentiated classroom: responding to the needs of all learners. Alexandria: Association for Supervision and Curriculum Development.
Tomlinson, C. A. (2001). How to differentiate instruction in mixed ability classrooms. Alexandria: Association for Supervision and Curriculum Development.
Tomlinson, C. A., Kaplan, S. N., Renzulli, J. S., Purcell, J., Leppien, J., & Burns, D. E. (2002). The parallel curriculum: A design to develop high potential and challenge high-ability learners. Thousand Oaks, CA: Corwin.
Tomlinson, C. A. ve Eidson, C. C. (2003). Differentiation in practice a resource guide for differentiating curriculum. Alexandria, Virginia USA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Tomlinson, C. A. ve Mc Tighe, J. (2006). Integrating differentiated instruction and understanding by design. Alexandria, Virginia USA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Tomlinson, C. A. ve Strickland, C. A. (2005). Differentiation in practice a resource guide for differentiating curriculum. Alexandria, Virginia USA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Tortop, H.S. (2013). A new model program for academically gifted students in turkey: overview of the education program for the gifted students’ bridge with university (EPGBU). Journal for the Education of the Young Scientist and Giftedness, 1(2), 21-31.
Tortop, H.S. (2014). Gifted students’ views about first stage of the education program for the gifted students’ bridge with university (EPGBU). Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 15 (2), Article 5.
Tortop H.S., & Eker, C. (2014). Üstün yetenekler eğitim programlarında öz-düzenlemeli öğrenme neden yer almalıdır?. Üstün Yetenekliler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 23- 41.)
Tortop, H.S. (2015a). Üstün zekâlılar eğitiminde farklılaştırılmış öğretim müfredat farklılaştırma modelleri. Düzce: Genç Bilge Yayıncılık.
Tortop, H.S. (2015b). Üstün yetenekliler üniversite köprüsü eğitim programı üyükep modelii. Düzce: Genç Bilge Yayıncılık.14 Akkaş & Tortop
Tortop, H.S., & Ersoy, B. (2015). Üstün Yetenekliler Üniversite Köprüsü Eğitim Programı’na (ÜYÜKEP) katılan üstün yetenekli öğrencilerin sınıf öğretmenlerinin ÜYÜKEP hakkındaki görüşleri. Üstün Zekâlılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi, 2(1), 17- 24.
VanTassel-Baska, J., & Wood, S. (2009). The Integrated Curriculum Model (ICM). Learning and Individual Differences, 20(4), 345-357