BİLİM VE SANAT MERKEZLERİ’NDE ÖZEL YETENEKLİ ÖĞRENCİLERİN SORUNLARININ DEĞERLENDİRİLMESİNDE BİR YÖNTEM ÖNERİSİ “ÖZEL YETENEKLİ ÇOCUK ÇALIŞTAYI”

Özel Yetenekli öğrenciler, son zamanlarda eğitim literatürünün odak konularından biri haline gelmiştir. Yapılan çalışmalar, en genel anlamda, bu tanıma sahip öğrencilere yönelik öğretim yöntemlerini, eğitim düzenlemelerini, ilişkiler düzlemini, sorunlarını ve bu sorunlarla ilgili yaklaşımları kapsamaktadır. Bu açıdan, 2015 yılında İzmir Sıdıka Akdemir Bilim ve Sanat Merkezi tarafından düzenlenen, 48 ilden 168 Bilsem öğrencisinin katılımıyla IV. Ulusal Çocuk Kongresi kapsamında gerçekleştirilen “Özel Yetenekli Öğrenci Çalıştayı” akademik zeminli bu alandaki çalışmalara katkı sağlayacak bir içerik sunduğu düşünülmektedir. Çalıştay, Türkiye’de ilk kez gerçekleştirilen özel yetenekli tanımı ile birçok farklı ilden gelen Bilim ve Sanat Merkezi öğrencilerinin eğitim, aile ve akran ilişkileri, sosyal hayat, kariyer planı ve BİLSEM hayatına yönelik sorunlarını, kendileri tarafından ortaya koyabilme olanağı sunabilmesi açısından önemli bir değerlendirme alanı yaratmıştır. Çalışmanın amacı, özel yetenekli öğrenci çalıştaylarının alana yönelik akademik çalışmalarda bir yöntem önerisi olarak değerlendirilmesini sağlayabilmektedir.

___

  • Akarsu, F. (2001). Üstün Yetenekliler, Yetişemediğimiz Çocuklar: Üstün Yetenekli Çocuklar ve Sorunları. Ankara: Eduser Yayınları.
  • Ataman, A. (2005). Özel Eğitime Giriş. (2.Basım). Ankara: Gündüz Eğitim Yayıncılık.Baykoç Dönmez, N. (2004). Üstün Yetenekli Çocukların Eğitimlerinde Bilim Sanat Merkezlerinin Kuruluşu ve İşleyişinde Yapılması Gereken Düzenlemeler. Üstün Yetenekli Çocuklar Bildiriler Kitabı, Çocuk Vakfı Yayınları, 69-73, İstanbul.
  • Baykoç Dönmez, N. (2009). NB İlgi ve Yetenek Alanları Geliştirme Programı. Sağlıkta Gelişimde Eğitimde Çocuk, 7-9 Ekim 2009, Hacettepe Üniversitesi Kongre Merkezi Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar 2. Ulusal Kongresi, 25-27 Mart 2009 Anadolu Üniversitesi, Eskişehir (Düzenleyen: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Üstün Zekalıların Eğitimi Anabilim Dalı.
  • Bildiren, A. (2011). Üstün Yetenekli Çocuklar, Aileler ve Öğretmenler İçin Bir Klavuz, Doğan Kitabevi: İstanbul.
  • Bridges, S. (1973). Problems of The Gifted Child IQ-150. New York: Crane, Russak, & Co.
  • Dağlıoğlu, H. E. (2010). Üstün Yetenekli Çocukların Eğitiminde Öğretmen Yeterlikleri ve Özellikleri, Milli Eğitim Dergisi, 39 (186), 72-84.
  • Davaslıgil, Ü. (2004). Üstün Zekalı Çocukların Eğitimi, Üstün Yetenekli Çocuklar Seçilmiş Makaleler Kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Davaslıgil, Ü. (1995) Üstün Çocuklar ve Eğitimleri,.Yaşadıkça Eğitim Sayı 43 (Kasım/Aralık): 21-27. Enç. M. (1973). Üstün Beyin Gücü. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi.
  • Fisher, E. (1981). The Effect Of Labeling On Gifted Children And Their Families. Roeper Review, 3(2), 49-51.
  • Heward, W. L. ve Orlansky, M. D. (1980). Exceptional Children. USA: Merrill Publishing Company.
  • Kanlı, E.(2011) Üstün Zekalı ve Yeteneklilerin Alan Eğitiminde Hızlandırma/ Hasan Ali :Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi/ 8-(2)/ 85-104.
  • Long, M.(2000), The Psychology of Education, , London: Routledge Falmer.
  • Mendaglio, S., & Peterson, J. S. (2007). Models of Counseling Gifted Children, Adolescents, and Young Adults. Austin, TX: Prufrock.
  • Milli Eğitim Durum Tespit Komisyonu Ön Raporu, 2004, 59.
  • MEB, Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi, 2015.
  • Moon, S. M., Kelly, K. R., & Feldhusen, J. (1997). Specialized Counseling Services For Gifted Youth And Their Families: A Needs Assessment. Gifted Child Quarterly, 41, 16-25.
  • Özcan, D. (2017). Career Decision-Making Of The Gifted And Talented. South African Journal of Education, 37(4), 1-8. https://doi.org/10.15700/saje.v37n4a1521.
  • Özsoy, Y., Özyürek, M., Eripek, S. (1998). Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar “Özel Eğitime Giriş”. Ankara: Karatepe Yayınları.
  • Ray, K. E. (2009). Competencies For Teachers Of Gifted. In Kerr, B. (Ed). Encyclopedia Of Giftedness, Creativity, And Talent (Pp. 164-165). Sage Publications, USA.
  • Ross, A.O. (1964). The Exceptional Child In The Family. New York: Grune & Stratton.
  • Sezginsoy, B. (2007). Bilim ve Sanat Merkezi Uygulamasının Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Balıkesir.
  • Yıldız, H. (2010). Üstün Yeteneklilerin Eğitiminde Bir Model Olan Bilim Ve Sanat Merkezleri (Bilsemler) Üzerine Bir Araştırma, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Eğitimin Sosyal Ve Tarihi Temelleri Programı, Ankara.
  • Yılmaz, D. (2015). Üstün Yetenekliler İçin Danışma Ve Rehberlik Uygulamaları: Gereksinimler, Sorunlar ve Müdahaleler. Nobel Yayınları, Ankara.
  • Yılmaz, N. (2004). Çoklu Üstün Yeteneklilerde Duygusal, Sosyal, Ahlaki Gelişim ve Yaratıcılık: Bir Vak’a Çalışması. I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi.