SİYASİ TARİH EĞİTİMİNDE ANNALES OKULU VE YÖNTEMİ

Siyasi Tarih bugün birçok üniversitenin Uluslararası İlişkiler ve sosyal bilimler bölümlerinde okutulan bir derstir.Bu ders temel olarak geçmişte devletlerin birbiri ile olan ilişkilerinin tarihini ele almaktadır. Bunun dışında ders saatinin elverdiği ölçüde ülkelerin iç gelişmelerinin tarihini incelemektedir. Tarih disiplinin bir alt kolu olan Siyasi Tarih dersinde de tarih yöntemi ve eğitimi konusunda yaşanan sorunları yaşamaktadır.Siyasi Tarih dersinde devletlerin birbiri ile olan ilişkilerinin tarihi ele alınırken genellikle savaş ve anlaşmalar ağırlıklı bir eğitim - öğretim yöntemi ile konu ele alınmaktadır. Ayrıca ders saatinin kısıtlı olmasından dolayı devletlerin iç gelişmelerine çok az yer verilebilmektedir. Çalışmada Sosyal bilimlerin 1920 sonrası en çok konuşulmuş ve tartışılmış olan, günümüzde de geçerliliğini devam ettiren Fransız Annales Okulu’nun Siyasi Tarih dersine olabilecek katkıları ele alınacaktır. Bu okul ile hem Siyasi tarih dersinin sadece savaş tarihi dışında ele alınması konusunda hem de devletlerin iç gelişmelerinin detaylı bir biçimde aktarılmasında yararları da ortaya konacaktır. Annales Okulu tarihin çok katmanlı bir biçimde sadece siyasi değil ekonomik- toplumsal- kültürel ve coğrafi olarak incelenmesi yöntemi ile karşılaştırmalı metotlarla daha iyi kavranabileceğini belirtmektedir. Bu yönteminin kullanılması ve yaygınlaşması ile birlikte lisans düzeyinde de Siyasi Tarih dersinin daha etkin ve verimli bir biçimde aktarılması mümkün olabilecektir.Çalışmada Annales Okulunun ve Türkiye’deki temsilcilerinin çalışmalarına vurgu yapılarak, bu yöntemin Siyasi Tarih eğitimine katkıları ortaya konmaya çalışılacaktır.

THE ANNALES SCHOOL: A METHODOlLOGY FOR TEACHINGPOLITICAL HISTORY

University departments of international relations and other social sciences usually feature courses on Political History as part of their curricula. These courses focus mainly on the history of inter-state relations. Additionally, they try to address to the extent allowed by their schedule the history of internal developments within countries. As a branch of the history discipline, political history is not exempt from those problems related to methodology and teaching in history. In these courses, the history of inter-state relations is usually studied only in reference to wars and agreements. As course hours are limited, internal state developments are often insufficiently covered. This study will attempt to explore how the French Annales School, which has been a subject of debate since the 1920s and still bears considerable influence in the social sciences, can contribute to developing an approach to political history courses. This school may offer new possibilities for an alternative approach to political history, which has so far been treated as a history of wars and proven to be insufficient in addressing the history of internal developments within a state. The school suggests that history can be better studied through a multi-layered approach and comparative method based on the analysis of not only political but also sociocultural and geographical dimensions. The application and spread of the school’s method in undergraduate education may allow for more powerful and efficient teaching in political history courses. In this study, we will attempt to elaborate upon the possible contributions of such a method to political history teaching with a special emphasis on the studies of representatives of the school in Turkey.

___

  • Alican, M. ( 2009 ), “Peter Burke, Fransız Tarih Devrimi: Annales Okulu”, Tarih Okulu, Yaz, Sayı: IV, 163- 169.
  • Bloch, M. ( 1985 ), Tarihin Savunusu ya da Tarihçilik Mesleği, Çeviren: Mehmet Ali Kılıçbay, Birey ve Toplum Yayınları, Ankara.
  • Burke, P. ( 1985 ), “Modern Avrupa’nın İlk Dönemlerinde Toplum ve Ekonomiye Giriş”, Tarih ve Tarihçi: Annales Okulu İzinde, Ed: Ali Boratav, Alan Yayıncılık, İstanbul.
  • Delice, D. ( 2011 ), “Annales Okulu ve Ricouer’un Anlatı Bağlamında Annales Okulu Eleştirisi”, History Studies, Volume 3/ 2, 101- 124.
  • Demircioğlu İ. H.- Tokdemir M. A. ( 2008 ), “Değerlerin Oluşturulma Sürecinde Tarih Eğitimi: Amaç, İşlev ve İçerik”, Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt: 6, No: 15, Haziran, 69- 88.
  • Dinç, E. ( 2009 ), “Etkili Tarih Öğretimi”, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 29, 1427- 1451.
  • Dunne R. – Wragg E. C. ( 1994 ), Effective Teaching, Routhledge, London.
  • Giroux, H. A. ( 1988 ), “Border Pedagogy in the Age of Postmodernisim”, Journal of Education, 170- 3, 162- 181.
  • Güneş, A. ( 2005 ), “Tarih, Tarihçi ve Meşruiyet”, Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Uygulama Merkezi Dergisi, 17, 1- 48.
  • Febvre, L. ( 1995 ), “ Rönesans Çağı İnsanı”, Rönesans İnsanı, Çeviren: Mehmet Ali Kılıçbay, İmge Kitapevi, Ankara.
  • Keskin, Ö. A. ( 2014 ), “Küreselleşen Dünyada Karşılaştırmalı Tarih Eğitimi ve Çalışmalarının Gerekliliği”, III. Uluslararası Tarih Eğitimi Sempozyumu, 25- 27 Haziran, Sakarya, 63- 72.
  • Lee, P. ( 1994 ), “Historical Knowledge and National Curriculum”, Teaching History, Ed: H. Bourdillon, Routledge, London, 41- 48.
  • Potyemkin, V. ( 2009 ), Uluslararası İlişkiler Tarihi, Cilt: 1, Çeviren: Attilla Tokatlı, Evrensel Basın Yayın, İstanbul.
  • Ocak, A. Y. ( 1997 ), "Fuad Köprülü Sosyal Tarih Perspektifi ve Günümüz Türkiye’sinde Din ve Tasavvuf Tarihi Araştırmalarında 'Tarihin Saptırılması Problemi", Türkiyat Araştırmaları Dergisi, S.3, 217–229
  • Özlem, D. ( 1994 ), Tarih Felsefesi, İnkılap Kitapevi, İstanbul.
  • Sander, O. ( 2002 ), Siyasi Tarih, İlkçağlardan 1918’e, İmge Kitapevi, Ankara.
  • Sönmez, E. ( 2010 ), Annales Okulu ve Türkiye’de Tarih Yazımı, Tan Kitapevi Yayınları, Ankara.
  • Phillips, R. ( 2003 ), “History, Citizenship and Identidy”, Teaching History, December 36- 2, 37- 41.
  • Yıldız, Ö. ( 2003 ), “Türkiye’de Tarih Öğretiminin Sorunları ve Çağdaş Çözüm Önerileri”, ErciyesSosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 15- 2, 181- 190.
  • Yılmaz K., Kaya M. ( 2011 ), Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Tarih Algısı ve Tarih Öğretimine Pedagojik Yaklaşımları, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3- 6, 73- 95.
  • Yılmaz, K ( 2013 ), “Postmodernist Tarih Yaklaşımı: Postmodernizmin Tarih Eğitimi İçin Doğurguları”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 34, Temmuz / II, 197- 209.