Günümüzde girişimcilik, küçük birikimlerin sermayeye dönüşmesi, atıl kaynakların ekonomiye kazandırılması, emeğin üretkenliğinin arttırılması, yeni iş alanları oluşturarak işsizliğin önlenmesi gibi işlevleri dolayısıyla ekonomik büyüme ve kalkınmanın kilit bir faktörü olarak görülmektedir. Bu nedenle girişimcilik özellikle son yıllarda hükümetler tarafından oldukça desteklenir hale gelmiştir. Bu gelişmeye paralel olarak kadın girişimciliği konusu da hem ciddi anlamda desteklenmeye hem de araştırma konusu edilmeye başlanmıştır. Kadın girişimcileri desteklemeye yönelik projeler genel olarak ekonomik kalkınma ve büyüme, kadınların iş gücü piyasalarına katılımlarının arttırılması ve işsizliğin azaltılması, hane halkının refah düzeyinin artması ve yoksullukla mücadele edilebilmesi, kadınların güçlenmesi ve toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması gibi hedeflerle yola çıkmaktadır (Ecevit, 2007). Dolayısıyla girişimcilik desteklenirken, girişimciliğin; kadınların ekonomik ve sosyal hayatta daha aktif bir rol oynamasını mümkün kılması beklenmektedir. Ancak kadın girişimciyi tek tip ve homojen bir grup olarak varsayan destekleme mekanizmaları kadınların mevcut sosyo-ekonomik konumlarını göz ardı etmektedir. Bu bağlamda bu çalışma Eskişehir Esnaf ve Sanatkârlar Odaları Birliğine bağlı 63 kadınla yapılan görüşmelere dayanarak kadınların girişimcilik deneyimleri ile mevcut sosyo-ekonomik statüleri arasında doğrudan bir ilişkili olduğunu, kadınların halihazırda sahip oldukları gelir ve statüleri girişimcilik yoluyla pekiştirdiklerini, girişimcilik yoluyla ekonomik ve sosyal anlamda bir sıçrama gerçekleştirmediklerini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bunu yaparken hem kadınların içinde bulunduğu nesnel şartlara (eğitim düzeyi, gelir, sermaye kaynakları, çalışma koşulları vb.) hem de kadınların kendi girişimci etkinliklerine, kadının çalışma yaşamındaki konumuna, sosyal ve ekonomik statülerine ilişkin bireysel görüşlerine yer verilecektir.

The concept of entrepreneurship has been regarded as a key factor in economic development because it serves functions such as preventing unemployment, increasing productivity, and evoking the potential of idle resources. In addition to this, entrepreneurship has some social functions such as activating social mobility. Entrepreneurship has been supported in recent years and the concept of entrepreneurship, especially of female entrepreneurship, has arrested the attention of social scientists. Projects to support women entrepreneurs aim empowering women and ensuring gender equality (Ecevit, 2007). But these supporting mechanisms assume women entrepreneurs as a homogeneous group and ignore their socio-economic status. In this context this study aims to demonstrate there is a direct relationship between entrepreneurial experience of women and their socio-economic status. Findings of this study based on fieldwork carried out on 63 women formally affiliated to Chamber of Small Tradesman and Craftsmen in Eskişehir. The study includes both objective conditions of women and individuals perceptions of women’s social status.