Yeni Ankaralı Müziğinin Tanımı Üzerine

Yapılan bu çalışma, gelenek ile modernite arasında şekillenip popüler kültürden beslenen ve seksen sonrası Türkiye’de yaşanan sosyolojik gelişmelere koşut olarak ortaya çıkan yeni Ankaralı müzik anlayışını bütüncül bir bakış açısıyla tanımlamayı amaçlamaktadır. Burada Ankaralı müziği iki temel dinamik üzerinde ele alınacaktır. Bu müziğin sosyo-kültürel yanı merkez-çevre diyalektiğinden hareketle Başkentin geçirdiği modernlik deneyiminin bir sonucu olarak ortaya çıkarken, müziksel bağlamı gelenek üzerinden gerçekleşen üslup, sound, söylem ve eğlence mekânlarıyla vücut bulmaktadır. Belirli bir kitle tarafından değer atfedilmesi, çalgı ve repertuvar bakımından ayırt edilebilmesi, küresel eklemlenmeye dolayısıyla değişmeye ve yeniliğe açık olması ise Ankaralı müziğini farklı kılan stratejiler olarak öne çıkmaktadır.

The Definition of the New Ankaralı Music

This study aims to define the concept of new Ankaralı music from a holistic viewpoint, which was shaped by both modernity and tradition and fed by popular culture, and which emerged corresponding to the sociological events that occurred in Turkey after 1980. Here, Ankaralı music will be discussed in terms of two basic dynamics. While the socio-cultural aspect of this type of music arises from the modernization of the capital based on the dialectics of center-periphery, its musical context is based on traditional style, sound, discourse, and entertainment venues. It is attributed a value by a certain group of people; it can be distinguished in terms of instruments and repertory, and it is open to global articulation, and therefore to change and innovation, which come to the fore as the strategies that make Ankaralı music unique.

___

  • Atay, T. (2013, Mart 6). Arabesk müzik. Pandoranın Kutusu. NTV Yayınları.
  • Balaban, R. (2012, Kasım 27). Kişisel görüşme.
  • Balkılıç, Ö. (2009). Cumhuriyet, halk ve Müzik-Türkiye’de müzik reformu 1922-1952. Ankara: Tan Kitabevi Yayınları.
  • Baran, A. G. (2013). Pratik, kültür, sermaye, habitus ve alan teorileriyle Pierre Bourdieu sosyolojisi. S. Suğur & A. Görgün-Baran (Ed.), Sosyolojide yakın dönem gelişmeler içinde (s. 1–21). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Becker, H. S. (2013). Sanat dünyaları (E. Yılmaz, çev). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Bourdieu, P. (2006). Pratik nedenler: Eylem kuramı üzerine (Çev. H. Ü. Tanrıöver). İstanbul: Hil Yayın.
  • Bourdieu, P. & Wacquant, L. (2011). Düşünümsel bir antropoloji için cevaplar. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Cantek, L. (2006). Kabadayıların ve futbolun mahallesi: Hacettepe. F. Şenol-Cantek (Ed.), Sanki viran Ankara içinde (s. 175–210). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Cohen, S. (1997). Identity, place and the ‘Liverpool Sound’. In M. Stokes (Eds.), Ethnicity, identity and music (pp. 117–134). Oxford/New York: Berg.
  • Cohen, S. (1999). Scenes. In H. Bruce & T. Swiss (Eds.), Key terms in popular music and culture (pp. 239–250). Oxford: Blackwell Publishers.
  • Ergur, A. (2009). Müzikli aklın defteri. İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • Erol, A. (2009). Müzik üzerine düşünmek. İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Frith, S. (1989). Introduction. In S. Frith (Eds.), World music, politics and social changes (pp. 1–6). Manchester: Manchester Press.
  • Güngör, N. (1990). Sosyokültürel açıdan Arabesk Müzik. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Hannerz, U. (1998). Çevre kültür senaryoları. A. King (Ed.), Kültür küreselleşme ve dünya sistemi içinde (s. 139–163). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  • Harvey, D. (2007). Zaman-mekân sıkışması ve post-modern durum. K. Bülbül (Ed.), Küreselleşme, kültür ve medeniyet içinde (s. 91–124). Ankara: Orient.
  • Hebdige, D. (2004). Alt kültür (S. Nişancı, Çev.). İstanbul: Babil Yayınları.
  • Işık, C. & Erol-Işık, N. (2013). Müslüm Gürses ve arabesk. İstanbul: Ferfir Yayınları.
  • Kaya, D. (1991). Ürgüplü Refik Başaran. Milli Folklor, 2(10), 48–52.
  • Özbek, M. (2010). Popüler kültür ve Orhan Gencebay Arabeski. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Özdemir, N. (2005). Cumhuriyet dönemi Türk eğlence kültürü. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Özsan, H. (2010, Temmuz 7). Arabesk müzikten Angara’nın alemcilerine. http://www.dorduncukuvvetmedya. com adresinden alınmıştır
  • Öztürk, İ. (2012, Kasım 14). Kişisel görüşme.
  • Peçenekli, S. (2012, Kasım 15). Kişisel görüşme.
  • Shuker, R. (2001). Understanding popular music. London: Routledge.
  • Stokes, M. (1998). Türkiye’de arabesk olayı. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Terzioğlu, Ö. (2007). Çağdaş kentte türkü ve «Ankaralı Folkloru». Milli Folklor, 19(75), 60–65.
  • Tokel, B. B. (2001). Anadolu saz kahramanı Bayram Aracı. B. B. Tokel (Ed.), Allı yazma içinde (s. 1–8). İstanbul: Kalan Müzik.
  • Tokel, B. B. (2004). Neşet Ertaş kitabı. Ankara: Akçağ
  • Yönetken, H. B. (2006). Derleme notları. Ankara: Sun Yayınevi